Cep Telefonları Çıkmadan Önceki Karanlık Dönemi Yaşamış Olanların Çok İyi Bildiği 20 Detay
Cep telefonları, daha doğrusu akıllı olanları artık vücudumuzun bir parçası. 'Bunlar yokken ne yapıyorduk?' deyip yücelttiğimiz akıllı telefonlar yaklaşık on beş, tüm cep telefonları ise yaklaşık 25 yıldır hayatımızda. Üstelik ilk yıllarında günümüzdeki kadar popüler de değillerdi. Örneğin küçük bir çocuğun telefonunun olması dünyanın en garip şeyiydi. İşte o dönemleri hatırlayanların çok iyi bildiği ve yeni neslin asla anlayamayacağı şeyler.
1. Telefon numaralarını ezberlemek.
Ev, anne-babamızın telefonu, iş telefonları, en yakın arkadaşımızın ve hoşlandığımız kişinin telefonu... Bu kadar çok telefon numarası ezberleyebilecek kadar geniş bir hafızamız vardı.
2. Telefon defteri tutmak.
Bunun için özel telefon defterleri bile vardı. Telefonunu yeni öğrendiğimiz kişinin numarasını özenle yazar, zaman zaman bu numaraları baştan temize çekerdik. Birini arayacağımız zaman da önce numarasını bulmak gerekirdi.
3. Upuzun telefon kabloları.
Bir yandan telefonla konuşup, bir yandan parmakları kabloya dolayıp oynamak.
4. Her bir numarayı 'çevirmenin' asırlar sürdüğü çevirmeli telefonlar.
İyi bari bunlar retro diye yeniden moda olmadı. Yoksa oldu mu?
5. İnternete bağlanmak için telefonu fişten çekmek.
Bu yüzden ailemizle az tartışma yaşamadık. Yeni nesilin asla bilemeyeceği bir saçmalık.
6. Ansiklopedi düzeyindeki sarı sayfalı telefon rehberleri.
İlinizde yaşayan herkesin telefon numarasını evinizde bulundurmak istemez misiniz? Bu rehberin girmediği ev yoktu.
7. Kebapçı, tamirci numarası ararken gözlerin bozulması.
Saatler süren bu aramalar sonucu baktığınız her yeri sarı görmeniz olasıydı.
8. Can sıkıldıkça rehberi açıp açıp telefon sapıklığı yapanlar.
Nasılsa tüm numaralar elinin altında. Özellikle küçük çocukların en büyük eğlencesiydi.
9. Telefonun çalması ama kimin aradığını asla bilememek.
Tür: Gerilim IMDB Puan: 8.3
10. Hakkında hiçbir yoruma gerek bırakmayan 900'lü hatlar.
Dönemin popüler ünlüleri de 900'lü hatlardan nasibini almıştı.
11. Sokakta telefon kullanmanın tek yolu.
Postaneler ve büfelerde de telefon bulabilirdiniz ama en iyi yöntem bu jetonlu veya kartlı telefonlardı. Önlerinde uzun kuyruklar görünce şaşırmazdınız.
12. Yol tarifi ya sözle, ya da kroki ile mümkündü.
Yön bulma kabiliyeti zor olanlar için işler zordu.
13. Haberleşme minimumda olduğu için arkadaşlarınızın çat kapı ziyaretinize gelmesi.
Sizin evin oradan geçerken şöyle bir uğrayan arkadaşa en paspal halde yakalanmak...
14. Tuvalette dergilik, gazetelik bulundurmak.
İnsanlar mizah dergilerini tuvalette okumak için alırdı desek yanlış olmaz.
15. Şampuan arkası okumak.
Bir tuvalet ritüeliydi. Şampuan, saç kremi, deterjan kullanımını en iyi bilenler bu yollardan geçti.
16. Televizyonda, sinemada ne var diye önce gazetelere bakmak.
Özel televizyon dergileri, sinema ekleri. Bugün öğrenmesi çok basit olan bir bilginin ulaşılmaz ve değerli olmasıydı.
17. Tek gözü kapatıp tek gözü vizöre dayayarak doğru anı yakalamaya çalışmak.
Elbette daha sonra filmi fotoğrafçıya verip bu değerli fotoğrafları 'yaptırmak'.
18. En azından yolda yürürken müzik dinlemek mümkündü.
Elbette sadece dev ağır walkman ya da discman ile. Sevdiğim kasetleri, CD'leri de taşıyayım diyen herkesin büyük bir sırt çantası taşıması şarttı.
19. Saati öğrenmenin tek yolu saat kullanmak olduğu için kol saatlerinin popülerliği.
Işıklısı, hesap makinelisi; hatta saatli kolye ve yüzüklerin çıkış noktası elbette saati öğrenmenin tek yolu olmasıydı.
20. Whatsapp'ın bile aynı tadı vermediği notlaşma geleneği.
İlk SMS diyebileceğimiz bu not alışverişi, gizli olduğundan mıdır nedir inanılmaz eğlenceliydi.