Araştırmada Avrupa'nın kuzeyinde çok soğuk koşullarda yaşamış olan İnuit halkları ve Samiler'de kış uykusu izlerine rastlanmazken İspanya'da bu izlerin yer alması ise vücuttaki yağ oranı ile açıklandı.
Araştırmacılara göre yağlı balıklar ve ren geyiği gibi yiyecekler, İnuit halkları ve Samiler için gerekli yağı sağlarken yarım milyon yıl önce İberya yarım adasındaki Sima'da yaşayan insanlar yeterli yiyecek bulamamış olabilir.
Guardian'a konuşan Northumbria Üniversitesi'nden adli antropolog Patrick Randolph-Quinney, bunun ilginç bir argüman olduğunu ve mutlaka incelenmesi gerektiğini belirtti; ancak Sima'daki kemiklerde görülen varyasyonları açıklamak için başka açıklamaların olduğunun da altını çizdi.
O yüzden Randolph-Quinney'e göre sonuçlara atlamadan önce daha kapsamlı araştırmalar yapılmalı.
Londra Doğal Tarih Müzesi'nden Chris Stringer ise boz ayı gibi büyük memelilerin aslında tam olarak kış uykusuna yatmadığını, çünkü büyük bedenlerinin temel sıcaklığın korunmasını sağlayamadığını vurguladı.
Stringer, boz ayıların uyuşukluk olarak betimlenebilecek torpor adı verilen derin bir uyku sürecine girdiklerini aktardı.
Stringer'a göre torpora girmeleri halinde Sima insanlarının beyinlerinin büyüklüğü, enerji talebinin yüksek olmasına, bu da hayatta kalmalarının zorlaşmasına neden olabilir.
Ancak Stringer yine de bu fikrin etkileyici olduğunu ve Sima insanlarının genomlarının araştırılmasıyla böyle bir genetik değişim olup olmadığının görülebileceğini belirtti.
Yorum Yazın