Empati: 25 Madde ile Doğu Anadolu'nun Kritik Bir Karakolunda Asker Olmak
Çocukken araba camlarında yazan 'O Şimdi Asker!' yazısına bakarken bir gün benim de asker olacağımı ama o günlere daha çok olduğunu içimden geçirirdim. Zaman öyle bir hızla geçmişti ki kendimi askerliğimi yapacağım yerin yazılı olduğu kağıda bakarken bulmuştum. Sanki öyle bir olasılık yokmuş gibi tahminlerim hep batı illeriydi ancak kağıtta yazanlar kesindi: BİTLİS
1. Gidecek olduğunuz şehrin karakollarına google görsellerde bi' bakayım dersiniz ve sayısız şehit haberiyle karşılaşırsınız.
2. Bir şekilde batı illerinden birinde acemilik bittiğinde uzun zaman sonra sivil insanlar gören çoğu askerin ağzından şu cümle dökülür: "Biz de sizin gibiyiz!"
3. Usta birliğine doğru 800 km'lik yolu devirdiğinizde sizi karakolunuza böyle araçlar bırakır. Araçtayken o konvoy saldırılarından olabileceği korkusuyla yolculuğu tamamlarsınız.
4. Karakola vardığınızda kafanızın içinde sürekli dönen bir cümle vardır: "Benim ne işim var burda?"
5. Sizi hiçbir yerde rastlayamayacağınız kadar cana yakın askerler karşılar, tek moral kaynağınız onlar oluverir.
6. Ardından sizi bir panodaki fotoğraflar karşılar. O panoda karakol kurulduğundan bu yana orada şehit düşmüş askerlerin fotoğrafları yer alır.
Panonun önünde durup şimdi hayatta olmayan her bir askere tek tek bakarsınız. Şimdi yaşasaydı 40 yaşında olacaktı dersiniz ama daha 20'sinde hayata veda etmiştir. Anlarsın ki sen daha hiçbir şeyin farkında olamayacak kadar küçük bir çocukken sen rahat yaşayasın diye hayatlarını feda eden insanlar olmuştur.
7. Başka bir panodaysa "bu karakolda 458 gündür olay olmadı" yazılıdır. Bakarsın ve askerliğim süresince bu sayı tekrar "0" olur mu diye aklından geçirirsin.
8. Şartlar kötüdür. Seni aldıkları karakolda yatak bile bulamazsın. Gazinosu, kütüphanesi, valizliği koğuşa çevrilmiştir.
Üstelik çarşı izni bile yokken kafa dağıtılabilecek ortam bırakılmamıştır.
9. Aylardır evden çıkmadığınızı düşünün. Televizyonunuz, internetiniz, sevdikleriniz yanınızda olsa bile ne kadar daralırsınız değil mi? Bir de o askerleri düşünün. Dağ size bakar siz dağa.
10. Bir şekilde yatak bulabildiğinizde yatakların ayakucunda dolu şarjörlerle birlikte tüfeklerin olduğunu görürsünüz.
Batıda içeri bile sokmak yasakken doğuda 20 tüfekle aynı odada yatıyorsunuz.
11. Hemen en yakın pencereye bakın. Şimdi siz uyurken oradan size ansızın ateş edilme ihtimalinin yüksek olduğunu bilerek gece yatağınıza girin. Ne kadar rahat uyuyabilirsiniz?
12. Dağa intikale çıkan komandolarla her akşam helalleşirsiniz. Sabaha sağ salim dönmelerini umarsınız.
13. O dağda termal kameralarla teröristlerin görüntüleri alınır ama ateş edilmez, onlar ateş etmedikçe edilmezmiş.
14. İntihar eden asker haberlerini duymazsınız ama teröre kurban giden asker sayısından birkaç kat fazla olduğunu askerler iyi bilir.
Siz daha son bir ayda 50 asker şehit oldu sanın, intihar edenlerle birlikte sayı ne yazık ki 200'ü bulur.
15. Bazen bir anda saldırı sabotaj alarmı çalar ve bunun saldırı olup olmadığını bilemezsiniz. Gerçek olmamasını umarsınız.
16. Bazense saldırı olacağı duyumları alırsınız ve o akşam nolur nolmaz diyerek ailenizi ararsınız.
Bu duyumu onlara söylemezsiniz ama son konuşmanız olabileceğini sadece siz biliyorsunuzdur.
17. Karakol binası silahlara karşı şehirdeki okuldan daha korunaklı değildir. Neden böyle diye sorduğumuzda devletin parası yok derler.
18. Yine parası olmayan bu devletten dolayı karda kışta askere yazlık botla idare etmesi söylenir ve ayaklar soğuktan hissedilmeyecek duruma gelir.
19. Nöbet tuttuğunuz mevzinin içinden mermi geçtiğini ailenize söyleyemezsiniz. Endişelenmemeleri için her şey yolunda imajı çizersiniz.
20. Zamanla sabırlı olmayı öğrenirsiniz ve anlarsınız ki sivildeyken dert ettiğiniz hiçbir şey aslında üzülmeye değmezmiş.
21. Bir şekilde askerliğinizi bitirirken son birkaç günde KTM denilen toplama merkezlerinde kalırsınız ve Türkiye'de yaşam kalitesinin bu kadar düştüğü bir yer olabileceğini hayal bile edememişsinizdir.
22. Son gün en çok endişelendiğiniz gündür. Konvoyla götürülürsünüz. Ne yazık ki şu sıralar son gününde şehit olan asker bile var.
23. Askerliğim bittikten hemen sonra ardı ardına şehit haberleri gelmeye başladı. Ve anladım ki askerlik böyle de bitmiyor, aklınız hep oradaki arkadaşlarınızda kalıyor.
24. Geçtiğimiz akşam askerlik yaptığım karakola da saldırı yapıldı. Eviniz gibi olan o karakola saldırı görüntülerini izlerken gözleriniz dolar, bunu da sadece orada askerlik yapanlar ve onların yakınları anlayabilir.
25. Oradaki askerler sizin bizim gibi insanlar ve birilerinin çıkarları uğruna hayatlarını kaybediyorlar. Ardında bıraktıkları var, yeter!!!
