Aytül Yükselici Yazio: Fatma
Daha geçen hafta senaryoları bence çok iyi olduğu halde neden Türk dizilerini izlemekte zorlanıyorum diye düşünüyordum. Bence hepsinde bir psikolojik şiddet var. Sebebi abartılı oyunculuklar. Amerikan dizileri ile farkımız burada ayrılıyor diye düşünüyorum. Bazı sahneler vardır ki… Gözlerinizle oynarsınız. Seyirciler büyülenir ve oyuncuyla empati kurmaya çalışır. İlla bağırarak delirme sahnesi çekmek zorunda değilsiniz.
Son zamanda her dizide bir psikolojik rahatsızlık var, mutlaka birkaç karakter bağırarak oynuyor. O sırada da izleyici kopup gidiyor. Bir de her kusur bulduğumuz an da karşımıza şöyle bir şey çıkıyor. Ama çok uzun çekiyoruz. İki buçuk saat yayın yapıyoruz. Hep aynı bahane karşımıza çıkıyor. Uzun uzun bakışmalar için söyleneni kabul etmek zorunda kalsam da abartılı oyunculuklar için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Sonuç olarak bir Türk dizisi olarak az öz replikle çekilmiş, abartılı oyunculuktan uzak sahnelerle büyülendiğim Fatma dizisine bayıldım.
Bana göre bugüne kadar çekilmiş en iyi Türk dizisi olan Şahsiyet dizisinden sonra izlediğim en iyi ikinci iş.
Bu işleri izleyince demek ki olabiliyor, istenilirse yapılabiliyor diyor insan. Yönetmeninden oyuncusuna bütün kadroyu tebrik ederim. Öyle sessiz sedasız atılan bir tokat gibi bölümler çekmişler ki insan diziyi izlerken ister istemez hipnotize oluyor. En az repliği olan ama bakışlarıyla kalbimizi deşen Fatma karakterini oturup düşünüyor, anlamaya çalışıyorsunuz. Hele Uğur Yücel’in o yıllanmış muhteşem oyunculuğu, müthiş ses tonuyla dalıp gidiyor insan. Dizi bir simülasyon misali içine çekiyor izleyicisini… Genel olarak İspanyol dizilerini izlemekten hoşlanan biri olarak söylüyorum ki gerçekten Avrupa dizilerine bin basar. İspanyol dizilerini de sevme sebebim sakin sessiz derinden konu işlemeleri. Fakat hepsi izlemeye başladığınızda göreceksiniz ki hep aynı çember içinde dönüp duran senaryoları var. Sanki müzik aynı sözler değişik şarkılar gibi…
Bir dizi repliği olan “BAZI KELİMELER SESSİZ SÖYLENDİĞİNDE ÇOK DAHA ETKİLİ OLUR.” cümlesini dizi çekerken de hayata geçirmelerini diliyorum.
Bu arada Şahsiyet’te ve Fatma’da sessiz sedasız katkısı olan Pelin Diştaş’ı tebrik etmeden geçemeyeceğim. Türk dizi sektörünün başına gelen en güzel şeydir onun katkıları. Yaptığı her şeyle, attığı her imzayla hepimizin gururudur. Pelin de sessiz sedasız başarılara imza atar. Sesini hiç yükseltmez. Ben de buna hep gıpta etmişimdir. Belki de insan sessiz yürüyünce daha hızlı yürüyordur, kim bilir?
Yorum Yazın
Ben de fatmayi izledim ve çok beğenemedim açikçasi
bu yazıları kaça yazıyorsunuz? / abi eyvallah hikaye çok güzel ama nerden girersen gir de abartılı oyunculuktan girme. Burcu dizi oyunca yüksek tonda vücut... Devamını Gör
Çok güzel dizi birazcık gıcıklık var ama beğendim. Türkiyenin zengin oğlan fakir kız dizilerine bakarsak bence dizilerimiz arasında çağ atlamış bir yapım olm... Devamını Gör