Annemin Gitmesiyle Hizmet Bağımlısı Babam ve Erkek Kardeşimle Yaşadığım Kaosu ve Gün Geçtikçe Tımarhanelik Olma İhtimalimi Anlatıyorum!
Sizi gidi hizmet bağımlıları!
Yaklaşık 2 hafta önce annem, görselden de anlayacağınız üzere çay işlerini halletmek için köyümüze gitti. Babam, erkek kardeşim ve ben çalıştığımız için evde kaldık. Bu 2 haftalık süre içerisinde evin erkek bireylerine artık dayanamadığım için sinirimi yazıya dökmek istedim. Kusura bakmayın biraz isyan edeceğim!
Öncelikle şunu söylemek istiyorum: Türkiye’de ve Dünyadaki erkeklerin %90’ı TEMBEL arkadaşım. Ortada belki buna dair bilimsel bir araştırma, veri yoktur ama bu benim verim ve tecrübeyle sabit yüzde yüz doğru olduğuna inanıyorum.
Bunu söylediğim için bana bazılarınız kızabilir fakat inanın umrumda değil. Neden böyle düşündüğümü anlatınca eminim sonunda hak vereceksiniz. Hemen anlatmaya başlayayım.
Şimdi ben evimden tam 2 saat uzaklıkta bir yerde çalışıyorum. Git gel toplam 4 saat sürüyor yol. Haliyle bütün enerjimi, direncimi yolda zaten harcıyorum. İşin stresi de eklenince akşam 10 gibi benim cenazem kalkacak kıvama geliyor.
Beni çalışan arkadaşlarımız çok iyi anlar, çalışmayanlar da ilerde çok iyi anlayacak.
Babam evimizin önünde, kardeşim de yakın bir bölgede çalışıyor. Babamın çok fazla yorulmasını gerektirecek bir işi yok. Zaten sürekli de evde kendisi. Kardeşim de akşam 6 gibi evde oluyor, ben de ortalama metrobüse binme konusunda şanslıysam 9 gibi değilsem 10 gibi evde oluyorum.
Arkadaşlar ben eve bi giriyorum normalde cenaze namazımı kılması gereken aile bireyleriyle anında kaosa başlıyoruz. Ben daha odama girmeden benden “YEMEKKKKK” talebinde bulunuyorlar. Halbuki saatlerdir evdeler ve mutfağa girip açlıklarını giderememişler
E haliyle beynimden götüme kadar bana bir sinir geliyor.
O yorgunlukla haydeeee mutfağa girip akşam saat 11’de gözlerim kapanarak yemek hazırlıyorum. Hadi eve gelince sürekli yemek yemek diye peşime düşmelerini bir kenara koyuyorum. Beni, işteyken arayıp “Ben ne yiyeceğim, açım. Akşama yemek yapacak mısın?” demelerini sindiremiyorum!
Bu arada ben her gün yemek yapıyorum, yapabildiğim kadar ama yetmiyor, olmuyor, doyuramıyorum. Çok yoruldum!
Sadece yemek meselesi de değil. En hassas olduğum konulardan biri olan temizlikten de beni vuruyorlar. Yemin ederim beni her gün öldürüp öldürüp diriltiyorlar.
Aldıklarını asla yerine koymazlar, tezgah temizlendikten çok değil 5 dakika sonra neredeyse eski haline dönüyor. Salondan çorap topluyorum. Kirli çamaşırlarını sepetin içine bile atamıyorlar. Her yerde sigara külleri uçuşuyor.
BUNLARI YAPMAMALARI İÇİN DE HER GÜN UYARIYORUM...
Evi, özellikle kardeşim bekar, öğrenci evi gibi kullanıyor. Ben de her akşam işten gelip en az bir buçuk saat mutfaktan, 1 saat de banyo ve salondan çıkmıyorum. Keyif için mi HAYIR!
Birçok kadın gibi işten dönünce evde de mesai harcıyorum. Sürekli yemek ve temizlik yapan bir robot gibi oldum evde. İşten sonra kendime bu 2 hafta içerisinde doğru düzgün vakit bile ayıramadım.
Artık camdan köye doğru “ANNE NE OLUR GEL, BU SAVAŞTA BENİ YALNIZ BIRAKMA!” diye bağıracağım.
Bunların karşılığında da birçok evde olduğu gibi bir TEŞEKKÜR bile etmediler. Anneme de etmezlerdi zaten. Bu kadar keyfine düştün, başkaları tarafından arkasının toplanmasına alışık bir tür görmedim.
Biraz ağır konuşacağım ama yani siz biraz kadınlara yük olmak için varsınız gibi ya! Tabii genellemiyorum asla. Eşine, çocuğuna yardım eden erkekler de var, yok değil ama çok az.
Devlet, ev kadınlarına sigorta yapsa maaş bağlasa kötü mü olurdu? Ev işlerinde ücretsiz köle gibiyiz.
Artık bi’ silkelenip ev işlerinin ucundan tutmanız gerekiyor ey erkek ahalisi! Bu böyle sürmez. Azıcık yemek yapmayı da öğrenin bir gün belki açlıktan ölecek gibi olursunuz. Hayatınız kurtulur ne bileyim…
Yorum Yazın
Bizim evde de aynı durumlar böyle ama kafanıza kimse silah dayamıyor sanırım neden emir gelince uyguluyorsunuz ? Böyle bi göreviniz olmamamasına rağmen neden... Devamını Gör
E anne öyle alıştırmış, en azından erkek kardeşine de biraz öğretecekti. O da evlenince aynı şeyi eşinden talep edecek..
ben olsam iki dk durmam maddi bağımsızlığın da var bence o evi terk et yani