Ailelerin Anlattıkları Bu 11 Evlat Edinme Hikayesi Buz Gibi Havalarda Kalbinizi Isıtacak!
18 Kasım Amerika’da Ulusal Evlat Edinme Günü ilan edildi. 2000 yılında başlayan bu gelenekten beri, evlat edinme bütün dünyada tartışılmaya başlandı ve dolayısıyla daha verimli süreçlerin geliştirilmesine yol açıldı.
1. Evlat edinme merkezimize sağ kolu olmadan doğan küçük bir kız çocuğu gelmişti.
Onu alan ailenin babası ise bir kaza sonucu sağ kolunu kaybetmiş, görüşmelerden edinilen bilgilere göre bu kız kendini sadece kabul edilmiş değil aynı zamanda babasıyla özel bir bağ içerisinde hissediyordu.
2. Eşimin anneannesi gençken bir evlat edinmek için bir merkeze gitmiş.
Oradaki bakıcı ona bakması ve seçmesi için sırasıyla bebekler getirmekle görevliymiş. Anneannesi, ilk gelen bebeğin kolunu uzun bir süre tutmuş ve bu sırada bakıcı sıradaki bebeği getireceğini söylediğinde, “Hayır, biz buraya çocuk seçmeye değil bir çocuğun hayatını değiştirmeye geldik.” diyerek ona gösterilen ilk çocuğu almış.
3. Ebeveynlerim 1976 yılında evlenmişler ve birkaç yıl sonra çocuk istemelerine rağmen çocukları olmamış.
Bu sırada bir yetimhanenin servis şoförlüğünü yapan babam, her gün 4 yaşında bir çocuk görüyor ve ondan çok etkileniyormuş. Birkaç ay sonra onu evlat edinerek bugüne kadar büyüttüler ve bu hikayeyi anlatabilmesine yardımcı oldular.
4. Dedem ve anneannemin çocukları olmadığından bir yetimhanenin yolunu tutmuşlar.
O sırada annem ona verilmiş yeni ayakkabılarıyla orada duruyor ve onlara “Hey! yeni ayakkabılarıma bakın.” diyerek dans ediyormuş. Anneannemin ilk verdiği tepkiyi hayal edebiliyorum, “Bu çocuğu istiyorum Josh!” O sırada bakıcı yanlarına yaklaşarak bu küçük kızın abisinin ve kız kardeşinin de bu yetimhanede olduğunu söylemiş ve anneannemin cevabı şu olmuş, “ Öyleyse üçünü de evlat ediniyoruz.”
5. Ben bir öğretmenim ve eşimle beraber sürekli yetimhanelere giderek çocuklarla ilgilenyorduk.
3. sınıfa giden bir çocukla daha çok ilgilenmeye başlamıştık. Onu sakinleştiriyor, zor durumda hissettiğinde onunla oturup saatlerce konuşuyorduk. Birkaç yıl sonra eşimle beraber onu evlat edinmeye karar verdik.
6. Kız kardeşimle beraber Guetamala’da evlat edinilmiştik.
Anne ve babamız bizi sevmek için çaba göstermediklerini ve ilk defa fotoğraflarımızı gördüklerinden bize aşık olduklarını söylüyorlar. Ben ilk evlat edinilen çocuktum. Bana bu kızı evlat edinmek istiyoruz dediklerinde, gözlerim parlamıştı. Ailem için geçerli olan benim için de geçerliydi, fotoğrafını ilk gördüğümde ona aşık olmuştum.
7. Ailem Kanada’da yaşarken beni evlat edinmek için tam 4 yıl beklemiş.
Bu uzun zaman diliminde herhangi bir cinsiyet veya ırk ayrımları yokmuş. Sadece sağlıklı bir çocuk olmasını istiyorlarmış. Sosyal hizmet sorumlusu onları 4 yıl sonunda uygun bir çocuk bulunduğunda çağırdı, bense onlara kendimi ifade etmeye çalıştığımı hatırlıyorum. Babam benim köpek yavrusu olduğumu söylerdi. Beni üç gün içerisinde alabileceklerini söylediklerinde, her gece müthiş bir heyecanla uyumuştum.
8. Pera doğduktan 13 ay sonra tamamen bizimle yaşamaya başladı.
Nunavut'ta, bir Eskimo veya ailenin bir üyesi, herhangi bir kurumdan geçmeden veya herhangi bir evrak doldurmadan bir çocuğu evlat edinebileceği, “özel evlat edinme” olarak adlandırılan bir hakka sahiptir. Eski eşimle beraber dünyanın en güzel, en sevimli ve en enerjik kız çocuğunu böyle evlat edinmiştik. Şehirde gezinerek hamile kadınlara çocuklarını bize vermek isterler mi diye soruyorduk ve birisi kabul etmişti.
9. Her ikisi de Çin'de yaşayan 2 kız çocuğu evlat edindim.
En büyük kızımız 13 aylıkken eve geldiğinde özel bir sorunu veya bir ihtiyacı yoktu. Olabildiği kadar sağlıklı, zeki, yaratıcı ve bize çok bağlı. En küçük kızımız 2,5 yaşında eve geldi, tek tarafı 3 santimetre kadar bir dudağı, onarım ihtiyacı olan hiatal hernia adı verilen ve midenin bir kısmının göğüs boşluğuna çıktığı bir hastalığı, çok sayıda kas sorunu ve onunla tanışmadan bir hafta önce alnına atılan 5 dikişi vardı.
10. Eşim ve ben birçok yönden çocuk sahibi olmayı denedik, ancak ilaç tedavisi ve tüp bebek işlemi dahi başarılı bir şekilde geçmeyince evlat edinmeye karar verdik.
Neredeyse 2 yıl sonra, gelecekteki bebeğini evlatlık vermeyi planlayan bir kızdan bahsediliyordu. Kadınla temasa geçtik ve bebeğin doğduğu gün onu hastaneden almaya gittik (akrabası olarak gittik). O zamandan beri bizimle birlikte! Bizi, annenin vazgeçmek için 30 günü olduğu konusunda uyardılar ve bu gerçekleşirse, bir bekleme listesinde olduğu gibi, Nuevo Leon'da (Meksika’da bir eyalet) evlat edinmemizi veto edecekleri konusunda uyardılar.
11. Annemin kız kardeşimi evlat edineceğimize emin olduğu ana tanık oldum.
Onu ilk kez gezmek için arabaya bindirdiğimizde, anneme baktı ve “Anne nereye gidiyoruz?” dedi. Annem ağlamaya başladı ve ikimiz de sonsuza dek onun bizimle olacağını o an anladık. Onu 3 yıl boyunca koruyucu aile olarak görebildik ve doğum günümden bir gün sonra resmi olarak evlat edindik. Var olan en iyi hediye sensin…
Yorum Yazın
İş yerinde bakıyoruz bu içeriklere ya yapmayın :(((
Aynen ya ağzım yüzüm birbirine karıştı, Allahtan kimse yok şu anda.