Teşekkürler Anne…
Bugün burada Onedio’nun kalıplaşmış kurallarını yıkıyorum, yıkıyorum çünkü bunu yapmaya değer tek bir şey varsa hayatımızda şüphesiz ki annelerimiz. Hepimiz adına, hepimizin katılacağı ve gür bir sesle bağıracağı şekilde annelerimize teşekkür ediyorum. Eminim ki daha hiçbir şey yazmadan aklınızdan onlarca madde geçirdiniz bile. Klişeleşmiş şeylerden bahsetmeyeceğim size. Beni yıkadın, doyurdun, uyuttun, besledin, vs. Bunlar için zaten her gün teşekkür etmeniz gerek miyor mu? Her an onlara sarılmanız, boynundan hiç inmemeniz gerekmiyor mu? Yahu sırtınızda taşısanız bir ömür, ödenir mi sadece hayatınızın ilk yıllarında size verdiklerinin karşılığını ödemeye. Annenize anneler gününde elbette ki bir şeyler almalı, onu aramalı, yanına gitmeli, elini öpmeli, bir güzel söz ile gönlünü almalısınız. Burada size bunları hatırlatmayı kendime zul, size hakaret sayarım. Zaten hepiniz bunları yapıyorsunuz adım gibi eminim. Ama yetmez, bir gün değil, her gün olsa yetmez. Şu hayatta her şeyimizi, ama her şeyimizi borçlu olduğumuz, bize can veren insanlardan bahsediyorum. Haydi gelin, bana katılın ve hep beraber annelerimize teşekkür edelim.
