UYANDIM…

Eski bir klişe vardır: Öğrenci hazır olduğunda öğretmen gelir.

Birçok kez dünyayı dolaştım, futbol stadyumlarında konserler verdim, filmlerde rol aldım, hükümet liderleriyle yemek yedim, en büyük sanatçılarla işbirliği yaptım ve birçok insana göre yüksek bir başarı elde ettim ama hala hayatımda bir eksiklik olduğunu hissediyordum.

Yaklaşık 14 yıl önce kızıma hamileydim ve Evita filmini henüz bitirmiştim ve anladım ki tüm hayatımı kendim için endişelenerek geçirmiştim ve yakında bir başkasının hayatından sorumlu olacaktım.

Bir Katolik olarak yetiştim ve babam çok dindardı ama anlamaya çalışmama rağmen dünyadaki insanların neden acı çektiği ve hayatın anlamı hakkındaki hiçbir soruma cevap bulmamıştım.

Ve birden “Ben kızıma hayattaki önemli şeyler hakkında ne öğreteceğim?” diye endişelendim.

Yıllardır yoga yapıyordum ve Sanskritçe çalışıyordum. Büyük Yoga ustalarının ve Hint Bilginlerinin kitaplarını okudum. Budizm ve Dalai Lama’nın öğretilerini çalıştım. Taoizm ve Savaş Sanatı çalıştım.

Gnostikler ve ilk Hristiyanlar hakkında okudum.

Birçok şey öğrendim ve ilham aldım ama hala bazı noktalara erişemiyordum ve bunları günlük hayatıma uygulamada bir yol bulamıyordum.

Bir cevap arıyordum.

Los Angeles’ta bir akşam yemeğine katıldım.

Yanımda oturan kadın hahamdan ders aldığı bir sınıftan bahsetti.

Çok ilham verici olduğunu ve gelmem gerektiğini söyledi. Ne hakkında olduğunu sordum.

“Hayat hakkında” dedi.

Adının ne olduğunu sordum.

“Kabala” dedi.

Ona Yahudi olmadığımı söyledim ve o da “Nasıl adlandırıldığının ne önemi var ve eğer ilhamınız varsa din size ne verebilir?” dedi.

Bir noktaya değinmişti.

Bu yüzden sınıfa gittim arkaya sıraya oturdum ve sınıfta dersi veren Eitan adında bir adamı dinledim.

Anlattıkları şu ana dek hayatımda bildiklerimle asla aynı değildi

Düzenli olarak sınıfa gitmeye ve bilgisayarımla notlar tutmaya başladım.

Eitan’la özel olarak görüştüm ve birkaç soru sordum.Daha çok ilerlemek için sorgulamaya teşvik etti.

Hayat hakkındaki tüm sorularım yanıt bulmaya başlamıştı ve bir inanç sistemi veya bilim ve maneviyatla yoğrulmuş bir felsefe bulduğumu anlamıştım.

Fizik,astronomi,doğa ve sebep-sonuç ilişkileri hakkında öğreniyordum.

Yap-bozun tüm parçaları yerine oturmaya başlamıştı.

Hayat bir gelişi güzel olaylar olarak görünmüyordu. Hayatın düzenini görmeye başladım. Uyandım. Sözlerimin ve hareketlerimin sonuçlarını gerçekten bilinçli görmeye başladım.

Ayrıca şöhret ve paranın hayatımdaki boşluğu dolduramayacağını ve yolculuğun sonu olmadığını da anlamaya başladım. Bu yolculuğun başlangıcıydı.

İlk sınıftan beri hala Eitan’la çalışmaktayım ve bu Michael Berg’le – Kabalistlerin çizgisinden gelen ve Eitan’ın öğretmeni Rav Berg’in oğlu – buluşmadan önce sadece tek bir konuydu.

Michael Berg gerçekten eşsiz insandı. Tanıdığım en zeki insan olmalı.

Başlarda sessiz ve utangaç görünüyordu, muhafazakar ve hatta biraz toy.Ama ona bir soru sor ve sonra kendini bilgi okyanusunda yüzerken bulacaksın.

Bildiklerini bu kadar genç yaşta edinmiş olması hayret verici. Zohar’ın 22 cildini Aramca’dan İbranice ve İngilizce’ye çevirmesi olağanüstü.

Michael hakkındaki eğlenceli bir şeyde Aryan öğretilerini tıpkı Seinfeld’in en sevdiği bölümünü tartıştığı kadar rahat tartışabilmesidir.

Popüler kültürü ve dünyada neler olup bittiğini tanıdığım herkesten çok daha iyi biliyordu ve dünyanın değişimine etki etme arzusu ve acı çeken insanlar için hissettiği tutkusu eşsizdi.

Michael, insanlarla dolu bir sınıfta bir hikaye anlatmak için ayağa kalktığında kendisi de dahil kimsenin gözleri kuru kalmazdı.

Ona arkadaşım diyebildiğim için şanslıyım.

Down sendromlu bir çocuğu var ve belki de bu durum zorlu koşullarda veya sefalet içinde yaşayan çocukları kurtarma isteğinin sebebidir.

İkimiz de çocuklarla ilgili bir proje arıyorduk ve Malawili bir kadın geldi ve Afrika’nın küçük ülkesinde AIDS yüzünden 1 milyon öksüz/yetim kalmış çocuktan bahsetti.

Bunu bilerek önce Malawi’yi ziyaret ettik ve bu bizim kuruluşumuzun doğumuydu

Raising Malawi

Tabii ki ne bildiğimi biliyorum anladım ki bunların hiçbiri şans eseri gerçekleşmedi.

Öğrenciler hazırdı ve öğretmen geldi. Bu durumda Malawili çocuklar öğretmen konumunda.

Bana çok şey öğrettiler ve öğretmeye de devam ediyorlar.

Tıpkı Michael ve Eitan’ın yaptığı gibi.

-Madonna