Tek Başına Yaşadığı Evde Can Verip Cesedi Ancak Üç Yıl Sonra Tesadüf Eseri Bulunan Joyce Vincent'in Acı Dolu Öyküsü
Kimsenin yüreğine dokunamadan ve belki de hiç sevilmeden geçip gitmiş bir ömür... 😔
Bu içerik hazırlanırken All That Interesting, The Guardian ve Ranker kaynak olarak kullanılmıştır.
Hayatta çok kötülük görmüş, çok acı olaylar yaşamış olabilirsiniz. Hatta talihsizliğinize içten içe sövüyor olmanız da mümkün. Ama Joy Vincent'in hikâyesini öğrendikten sonra kendinizi 'şanslı' biri olarak göreceksiniz.
Joyce Vincent'in 38 yıllık ömrü oldukça kötü bir şekilde sonlandı, üstüne üstlük dünya üzerindeki yokluğunun fark edilmesi iki seneden fazla sürdü. Aileniz, akrabalarınız ve sözde iyi arkadaşlarınız olmasına rağmen öldüğünüzü neredeyse üç yıl boyunca kimse anlamıyor; olayın vahametini düşünebiliyor musunuz?
Joyce Vincent, 25 Ocak 2006 tarihinde Londra’da kaldığı evde ölü bulundu. Ancak ölümü yakın bir zamanda gerçekleşmemişti; Joyce öldüğünde takvimler 2003 senesini gösteriyordu.
Televizyonu açıktı; en son BBC kanalını izlemişti Joyce. Yerde yılbaşı için göndermeyi planladığı hediye poşetleri vardı. Cesedi çürümüş ve tanınmaz hale gelmişti. Joyce’un kimliğini tespit edebilmek için polisler bir tebrik kartının üzerindeki gülümseyen fotoğrafından yararlanmış ve dişlerine bakarak cesedin ona ait olduğu anlaşılmıştı.
Posta kutusunda onlarca mektup birikmişti, buzdolabında üç sene öncesinden kalan bozulmuş yemekler vardı. Ölüm sebebinin doğal yollardan olduğu söyleniyordu ancak nereden bakarsanız bakın, bu oldukça trajik bir ölümdü.
Peki, kiralık bir stüdyo dairede oturan Joyce Vincent'in cesedi neden yıllar sonra bulunabilmişti? İşte o kısım da yürek burkan cinsten...
Joyce Vincent, zamanında erkek arkadaşından şiddet görmüş ve ondan kurtulabilmek için bir kadın sığınma evine gitmişti. Orada kendisi için bir kiralık daire ayarlanmıştı...
Kiranın yarısını devlet karşılayacak, geri kalanını ise Joyce ödeyecekti. Joyce bu eve çıktıktan sonra her ay kiranın yarısı devlet tarafından ödenmeye devam etti ancak ölümünden sonra diğer yarısı ev sahibine iletilmez oldu.
Ev sahibi uzunca bir süre bu durum karşısında sessiz kaldı, en sonunda da Joyce'un yardım aldığı yardım kuruluşuyla temasa geçmeye karar verdi.
Joyce'un cesedini bulanlar yardım kuruluşundan gelen denetmenler oldu. Komşularla konuştuklarında hiçbirinin Joyce'la bir yakınlığının olmadığı ve zaman zaman daireden kötü kokular gelse ve ortalıkta böcekler dolaşsa bile kimsenin bunu umursamadığını öğrendiler. Zavallı kadının kapısını üç senedir tek bir kişi bile çalmamıştı...
Hayatı boyunca çalışıp durmuş, hiçbir kötü alışkanlık edinmemiş, yasaları çiğnememiş, insanları mağdur etmemiş aksine kendisi şiddet mağduru olmuş bir kadının yaşamı işte böyle son buldu.
Zavallı Joyce'dan geriye ise kimisinde hafifçe tebessüm ettiği birkaç fotoğraf karesi kaldı. Umuyoruz ki, bir daha hiç kimse Joyce Vincent'ın yaşadığı bu acı kaderin bir benzerini yaşamak zorunda kalmaz.
Hayatta olduğunuz süre içinde başkalarının kalbine dokunmanız ve her daim sevip sevilmeniz dileğiyle...
Yorum Yazın
3 yıl boyunca hiç kapının çalınmamış olması veya hiç kimsenin seni merak etmemesi bence gerçek ölüm bu, insanların seni unutması.
Aileyi göz ardı edersek bugün ciddi oranda insanın yalnızlık seviyesi de bundan aşağı değil aslında.
arayıp soran bir kişinin bile olmaması :(