Senin Kalbin Ne Kadar Taşlaşmış?
Kalbimiz her kırıldığında insanlara yaklaşımımız zamanla farklılaşıyor. O çocuksu duyguyu kaybettikçe sanki taştan bir kalbe sahip oluyoruz. Bakalım, senin kalbin ne kadar taştanmış?
1. Cinsiyetini öğrenelim.
2. Kaç yaşındasın bakalım?
3. Etrafındaki insanlara kendi dertlerinden veya üzüntülerinden bahseder misin?
4. Pekii daha önce erkek/kız arkadaşın tarafından aldatıldığın oldu mu?
5. Imm... İnsanların senin hakkında söylediği şeyleri ne kadar umursarsın? (1 = Hiç, 5 = Çok )
6. Peki sevginin her şeyi değiştireceğine, dünyayı güzelleştireceğine inananlardan mısın?
7. Bu duygulardan hangisini uzun zamandır daha sık yaşıyorsun?
8. Peki bu fotoğraflardan hangisi yalnızlığı daha çok hissettiriyor?
9. Son olarak, hiç en yakın arkadaşın tarafından ihanete uğradın mı?
Taş olmayan yer kalmamış...
İnsan zamanla yaşadıkları hayal kırıklıklarından dolayı değişebiliyor. Çünkü o çocuksu kalbi çok kırıyorlar. Ne kadar iyi olursan ol, ne kadar insanları düşünürsen düşün sonunda sen üzülüyorsun. Zamanında güvendiğin ve değer verdiğin insanlar senin kalbini öyle bir kırmış ki artık taştan bir kalbin olmuş. İnsanlara karşı ne bir güvenin ne de bir içten sevgin kalmış. Artık hayatı sadece kendini düşünerek yaşıyorsun. Çünkü başkalarını ne zaman düşünsen kalbin kırılıyor. Bencillikse bencillik yapıyorsun. Ne olursa olsun kimseye acımıyorsun, çünkü ne demişler 'Acıma yetime döner koyar ..... ' Valla bu lafı o kadar haklı buluyorsun ki artık, her şeyi kendine göre yaşıyorsun. Aşk hayatında da karşı tarafa gereğinden fazla güvenmenin, değer vermenin ve sevmenin anlamı olmadığını anladın. Kimse için uğraşmıyorsun çünkü çok yorulmuşsun. Eğer hayatına girmek isteyen biri varsa gelsin uğraşsın modundasın. Kendine odaklanmışsın, diğer her şeyi de akışına bırakmışsın. Kimseyi kolay kolay hayatına almaya niyetin yok. Kalbini bu kadar kim kırdıysa seni bu hale getirmiş. Taştan bir kalbe sahip olmuşsun. Acımasız ve bencil... Tabii bu dışarıdan gördüğümüz, içeriden kim bilir nasıl.
Kalbin yavaş yavaş taşlaşıyor...
İnsanların yalanları, gereksiz gösterişleri ve düşüncesizlikleri seni öyle bir yormuş ki artık kimseyi hayatında istemiyorsun. Kime değer verirsen senin kalbini kırmış. En güvendiğin insanlar arkandan işler çevirmiş. Yapmaz dediklerin sana bu hayatta en büyük kazığı atmış. İşte bu senin kalbini yavaş yavaş kalpleştirmeye başlamış. İnsanların iyiliğini düşünen, pozitif ve saf bir insansın. Senin bu yönünü kullandıklarını gördükçe hepsinden soğumuşsun. Bu iğrençliklere katlanabilecek biri asla değilsin. Bu yüzden kendini dış dünyadan biraz soyutlamışsın. Kendi köşene çekilmeye karar vermişsin. Kalbin bu kadar acıdan sonra taşlaşmaya başlayınca başka çare bulamamışsın. Hayatına sadece sana değer veren insanları almaya karar vermişsin. Kalbini daha fazla kıracak birilerini istemiyorsun. Ama bunun olacağını da çok iyi biliyorsun. Bu yüzden kendini korumak için insanlara eskisi gibi yaklaşmıyorsun. O saf ve temiz insan yok karşılarında. Kalbi biraz daha taşlaşmış zor bir insan var. İnsanlar sana nasıl geliyorsa öyle gitmeye çalışıyorsun. Hak ettikleri ne ise onlara onu veriyorsun. Bunun olması gerektiğini düşünüyorsun. İşte burada kalbinin yavaş yavaş taşlaştığını kendin de hissediyorsun...
Kalbin taşa dönmeden kurtar kendini!
Sen hala o güzel kalbini insanlara açıyor, çocuksu ruhundan vazgeçmiyorsun. Etrafındaki insanlar seni ne kadar kırarsa kırsın herkesi yine aynı şekilde sevebiliyorsun. O kadar saf ve temiz bir kalbe sahipsin ki kimsenin bunu değiştirmesine izin vermiyorsun. Etrafındaki kalbi taşlaşmış insanları kendinden uzaklaştırıyorsun. Elbette sen de üzülüyorsun, zarar görüyorsun ama bunlar seni daha da güçlendiriyor. Acılarınla, kalp kırıklıklarınla yoluna kaldığın yerden devam ediyorsun. Üzülsen de o iyiliğinden, merhametinden ve saflığından hiçbir şey kaybetmiyorsun. İnsanlara eskisi kadar güvenmiyorsun ama bunu belli etmiyorsun. İnsanların yanında oluyorsun, çünkü bir beklentin yok. Sana kötülüğü dokunan insana bile yeri geliyor çok iyi davranıyorsun. İçinde ne bir kin ne bir öfke ne de bir kötülük var. Sinirli olduğun anlarda anlık öfke patlaması yaşıyorsun ama sonra geçiyor. Çünkü temiz kalplisin. Her neyse, seni kim kırarsa kırsın sen kendinden vazgeçmiyorsun. Sevmeye ve gülmeye devam ediyorsun...
Yorum Yazın
Taş olmayan yer kalmamış...
abi yemin ediyorum okurken kendi hayatim gözlerimin önünden geçti (Kalbin yavaş yavaş taşlaşıyor...)
Dooostuummm hiç en yakın arkadaşım olmadı ki