Özlem Yasan Yazio: Kadın Olmayı Bilebilmek Üzerine
Ve tanrı kadını yarattı. Bunu duyduğumuzda tüm kadınlarda bir heyecan patlaması oluyor değil mi? Sonrası çoğumuzda fos :)
Neyi bilmem neyi hatırlamam gerekiyor? Ya da ben kimim?
Afrodit, Kleopatra... Tarihte ne çok bahsedilmiş ne çok atfedilmiş.
Üzerimde tarihin sorumluluğu, analarımız, ninelerimiz kurtuluş savaşı destanları, geçmişten getirdiklerimiz.
Güzel olmak zorunda mıyım? Güzel görünmek herkes tarafından beğenilmek?
Güçlü olmak zorunda mıyım? Pes etmeden daima yola devam etmek?
Hem anne olmalıyım hem kadın olmalıyım; işte dişli rakip ve ezeli başarılıyı oynamalıyım.
Yaşadığım her alanı kayıtsız şartsız mükemmel yapmalıyım. Haa bir de namusuma göz kulak olmalıyım.
Ben ya da sen bu kadar şeyi yapmak zorunda mıyız?
Zihnimize işletim sistemi gibi yüklenilen bu bilgiyle, bir de kalbimden gelenlerle, bir de kendi hayallerimle çelişiyorum çoğu zaman.
Genç kızlara bakıyorum, yoklar kaybolmuş çoğu. Her şey sadece kendini beğendirmeye odaklı ve güzel olmaya.
Sırf beğenilmek için her şeyden vazgeçiyorlar sanki? Neyin hırsı bu? Güzellik sektörü, botokslar… Herkes tep tip olmaya başladı.
Evlenme isteği ile karşılarına gelen her erkek onunla evlensin diye her şeyi yapmak.
Dayağa maruz kalmak, psikolojik şiddete maruz kalmak susmak, susmak ve susmak…
Senin karşındaki erkek için hiç kriterin yok mu? İstediğin ne ki herkeste var sanıyorsun? Bu nu düşündün mü?
Biz bu değiliz ki insan eşrefi mahlukat değil mi? Yaratılanın en şereflisi…
Evet bende önce insan olduğum için şerefli ve özelim.
Sonra kadın olduğum olduğum için, dünyadaki her üremenin altında dişi yattığı için bu geleneğin içinde var olduğum için özelim.
Beynim, zihnim benim geliştirme, öğrenme azmimde. Ben şekillendiriyorum onu. okuduğum kitaplar, aldığım eğitimlerle bende bu güç var. İstek olsun yeter ki.
İnsan hayal ettiği çoğu şeyi yaşar bence ezeli nasibinde de varsa.
Ama boş hayal kurmak değil kastım. O hayali yüreğine koyup emek sarf etmek, o yolda ilerlemek
Zaten insan hayalleriyle yaşamaz mı?
Evet biz güçlüyüz, güzeliz, kadınız, genç kızız, küçük kızız.
Hayat hepimiz için çok zor, aile, para, tecavüz, baskı. Her gün yaşadığımız dünyada farklı acı tatlı birçok şeyle uğraşıyoruz.
Oturduğum yerden ahkam kesmek gibi oluyor belki ama mucize hikayeleri de var.
İnanıp peşinden giden yılmayan ve başaran, alkış tuttuğumuz kadınlar.
Gururlandığımız, “aferimm be” dediklerimiz, ilham prenseslerimiz.
Yolundan gitmek istediklerimiz
İşin özeti içimizde zaten her şey var. Biz o güce, o güzelliğe, o yüreğe ihtiyacımız olan her şeye sahibiz.
Bunu sadece dışardan alabilmek için bu çaba bu kaybolmuşluk, bu yokluk hissi, değersizlik hissi niye?
Kendimden kaçmak yerine kendimi özümü ve varlığımı kabul ediyorum önce.
Sonra ise sadece kendi dileğimi yapıyorum o ne dio bu ne dio demeden…
Evet, olan her fikre saygım sonsuz ama hayatımın senaristi ve yönetmeni benim.
Bu film benim, sahne benim. Benim seçimlerimle diğerleri sadece eşlik edebilir.
Bu kadar kaybolmak hiçe sayılmak ezilmek her şeyi yapmak ve mükemmel olmak değil derdim.
Kendi yolumda en gelişmiş halimle ışığa yürüyebilmek.
Bu ışık ise benim hayallerim, belki bir kitap yazmak, belki bir dünya turu, belki sadece anne olmak, belki sadece kedi köpek bakmak, belki sadece yürümek, belki sadece sevmek, belki aşık olmak, belki sadece iyi evlat olmak belki en başarılı voleybol kaptanı…
Buna sen ekle içindekileri, listeyi uzat, şekillendir.
Zor olsa da zor gelse de kimseye kulak asma sadece kalbini dinle ve koşmaktan vazgeçme, yorulunca dinlen otur nefes al. Sonra dileğince özgürce uçar gibi koş yine.
Canım kadınım, kızım, sen var olduğun her halinle zaten “iyi ki”sin bunu unutma yeter.
Özlem YASAN
Yorum Yazın