Kendi Duygularınızla Yaşadığınız Toksik İlişki Mutsuzluğunuzun ve Depresif Modunuzun Nedeni Olabilir!
Çoğumuz büyürken duygularımızın ve hislerimizin nasıl oluştukları hakkında pek bir şey öğrenmiyoruz. Bu yüzden, bir duygu kötüyse bunun kötü olduğuna inanarak büyüyoruz. Aslında kötü olan duygunun kendisi değil, sizin bu duyguya karşı verdiğiniz tepkidir. Sizi mutsuz eden şey, duygularla olan ilişkinizdir. Duygusal olarak daha iyi hissetmek istiyorsanız, duygularınızla daha sağlıklı bir ilişki kurmanız gerekir. Bu öğrenmenin en iyi yolu, duygularla olan sağlıksız bir ilişkinin belirtilerini tanımaktır. Detaylar için sizleri şöyle alalım...👇
1. Hayatınızda sadece 'iyi' ve 'kötü' duygular olduğunu düşünüyorsunuz.
Tüm duygusal acıların temelindeki hata, duyguların ya iyi ya da kötü olduğu inancıdır. Kötü olarak damgalanmış duyguların tehlikeli veya düzeltilmesi gereken bir sorun olduğu anlamına gelmez. Benzer şekilde, üzüntü, korku veya utanç gibi duygulardan hoşlanmayabilirsiniz, ancak bu onların ayıp, yanlış veya kusurlu oldukları anlamına gelmez.
Keder, korku, sinir, melankoli, suçluluk, hüsran, kaygı, utanç, panik veya başka herhangi bir duygu kötü hissedebilirken, bu onun ahlaki konumu hakkında hiçbir şey ifade etmez.
Duygularınızla daha iyi bir ilişki kurmaya başlamak istiyorsanız, onları iyi veya kötü olarak yargılamayı bırakmalı ve oldukları gibi kabul etmeye başlamalısınız.
2. Duygularınız yüzünden bir savunma mekanizması geliştiriyorsunuz.
Hissettiğiniz duyguları etrafınızdaki kişilere yansıtırken yargılanmaktan veya dinlenmemekten korkarak bir savunma mekanizması geliştirip duygularınızı saklayabilir veya duygularınızı itebilirsiniz.
Karşınızdaki kişiye duygularınızı yanlış açıklayıp hissettiğiniz acıyı hafifletmeye çalışabilirsiniz.
Ancak bu savunma mekanizması duygularınızla yüzleşmenize engel olur ve problemlerinize gerçek dışı çözümler üretirsiniz. Buna engel olmak için kendinize duygularınız hakkında dürüst olmalısınız.
3. Başkalarının duygularını 'hafifleterek' düzeltmeye çalışıyorsunuz.
'Abartma canım sende!', 'Bu kadar üzülmene değmez.' gibi....
Başkalarının sorunlarını çözmeye çalışmak yerine, onları doğrulamayı deneyin. Onlara önem verdiğinizi ve onların yanında olduğunuzu belirtmelisiniz. Ama en önemlisi, ne kadar korkutucu veya yoğun olursa olsun, hissettikleri duyguların tamamen normal olduğunu bilmelerini sağlamalısınız.
4. Duygularınızla yüzleşmekten kaçınıyorsunuz.
Bir şeyden kaçtığınızda, bu karar beyninize bunun tehlikeli olduğunu öğretir. Acı veren duygulardan kaçmak kısa vadede rahatlamanızı sağlayabilir ama her zaman uzun vadede duygusal rahatlığınız pahasına olacaktır.
5. Duyguların size rehberlik etmeleri kadar sizi yanıltmaları da büyük bir olasılıktır.
Duygular faydalı olabilir. Ancak yardımcı veya öğretici olmaları, her zaman öyle oldukları anlamına gelmez. Ve sırf sizi çok iyi noktalara götürebilmeleri, aynı şekilde sizi çok kötü noktalara da götürebilme ihtimalini ortadan kaldırmaz.
Duygularıyla sağlıklı bir ilişkisi olan insanlar, duygularını dinler ama nadiren onlara güvenirler.
Nasıl hissettiklerine dikkat ederler, ancak içgüdüsel olarak duygularına göre hareket etmezler. Duygularınız hakkında sağlıklı bir sorgulama mekanizması geliştirin. Ve şüpheye düştüğünüz anlarda, herhangi bir karar vermeden önce duygularınızın değerlerinizle uyumlu olduğunu doğrulayın.
6. Kendi duygularınıza karşı sert ve yargılayıcıysanız...
Kendinizle konuşma şeklinizde ve özellikle de hissettikleriniz hakkında kendinizle konuşma şeklinizde daha şefkatli ve nazik olmayı öğrenebilirsiniz. Üzüldüğünüzde veya korktuğunuzda iç sesiniz sizin arkadaşınızdır, düşmanınız değil.
Yorum Yazın
İç sesimle aramız çok açık? Bi obana zopa çalıyor bi ben ona. Manyak bir ilişki bizimki