Deli Kızın Türküsü'nden İlkyaz'a Mutlaka Okumanız Gereken Gülten Akın Şiirleri

23 Ocak 1933'de Yozgat'ta dünyaya gelen Gülten Akın, Türk şair ve yazardır. Şiirlerinde özellikle aşk, yalnızlık ve ölüm gibi temaları işleyen ünlü şair, yaşamı boyunca birçok ödül almıştır. İşte Gülten Akın'ın Deli Kızın Türküsü'nden İlkyaz'a mutlaka okumanız gereken şiirleri...Adam senin böyle ilk gündüzdenSulayıp biçtiğin çayır çimenÜç güne kalmaz tazelenirAdam senin böyle kuşluk vaktiÜrküttüğün serçeler -iş olsun-Akşama kalmaz unuturBenim bir nokta kırılmışlığımGözlerimin ardında büyür dururAklım ıslıklarla türkülerleRüzgar saatleri evde tutamamEssin esmesin yollardadırRüzgar saatleri evde tutamamSerseriler gibi anılarımıSokaklar doldururTepeden tırnağa bir usanmışlıkAnı ne bellek neBu şehirden bu parktan uzaktaNeresi olsa olurYorgun çayırlar serçeler, yorgunumNasıl taşısam ellerimi şimdiDamda saçakta bacada bir maviSallana sallana uyurAdam senin sulayıp biçtiğinÇayır çimen değil bir başkaO makasında suyundaOturup kalktığın düşündüğünde-Öleyim fal değil bilmişlik değilGün gibi ortalıkta-Allahın şeytanın odurİlk bu sabahİlk bu sabah göğü görmedimİlk bu sabah kayısı çiçekleriniHüzün ilk kez konuk gibi gelmediEfendim, ev sahabımKaracamı suya indiremedimŞahanım uçurdum döndüremedimDağlarEnikli kapılar kitlendiTaş avlular sustuİlk kez bekledim ölümüDostu bekler gibi bekledimDağlarBenim acım acıların beyidirCanıma bir doru kısrakla gelirÖfkeyi sabırda eritirUmut yerSuyunu gözümden içer bir zamanDağlar of dağlarTadını, yağmura duygulanmanınPaylaşır kuşlarla biri gizliceGülmesini tutamamış bir sincapSallanır utanç bahçesindeYalnız atlar yıkılır düzlerde suya özlemlerindenBir ben miyim yalnızlığa yenilen, sen, sen, senUzun sokakların ucunda evleriİlk denemelerden geri dönülmüştürİtildikçe, içe durduğu bilinenBazı dostları yitirmeye gidilirYalnız atlar yıkılır düzlerde suya özlemlerindenBir ben miyim yalnızlığa yenilen, sen, sen, senBir kayığa biner geceleriSığlıkta o kadın tek başınaDua biçiminde inceltir korkuyuSunar içtenliksiz, tanrısınaYalnız atlar yıkılır düzlerde suya özlemlerindenBir ben miyim yalnızlığa yenilen, sen, sen, senSusarak, iki komşu gibi güne değerekAsıl söyleneceklerin üstünden aşarakSevdiğimAyrı ayrı uzakta, yan yanaBirbirimizi derinden gözlediğimiz yazlardaVe üstün körü baktığımız kentlerdeGüllerin güllerimizHüzünlerimse hüzünlerimiz değilBir deli kuzgun gibiyim yaşlı teleğimleGöğü siliyorum duraksamadanYorgunluktan değil, öyel sanıyorumYalnızlıktandırHızla dökülüyor tüyüm teleğimOrda öyle aramızda soluyor işteAyrı ayrı uzakta, yan yanaHangi yangın hangi deprem becerebilir?Ne varsa alır götürür bu mavilikBu perişan mavilik evler üstündeDünyadan habersiz bir böceğinİlk defa gün vurur gözlerineBirisi bütün düşüncelerinin sahibiHatırası kara elleri beyazUnutmak istersin unutursunGel gör ki yalnızlığa dayanılmazSımsıkı bağlı geçen zamanaDal gibi uzayan gündüzler içinde gözlerinGözbebeklerin yıllardırKendi kendisinin özlemindeÜrpertmez insanı bu saatÖlüm alabildiğine sıcakKaldığı yerden devam ederBilinen hikayesine toprakŞimdi dünya boşlukta yavaşSen bütün canlılardan uzaksın yalnızsınRüzgâr uslandı doruklardaDağ çiçekleri uykuya vardıAy bacadan aştı uyumaz mısınBir ıslak serinlik yürüdüKara sokaklardan içeriÇıtırdadı durdu bütün günAyaklarının altında bir şeylerBütün gün ölüler gibi sustunBilsen ötesi aydınlık çizgininDelice yakardın eski şiirleriniBir tutam bulut iki damla yağmur içinYeniden sevinirdin içten içeBilsen ötesi aydınlık çizgininBu hal senin halin değilBütün gücünü yitirmişBu hal senin halin değilYaşamanın kendisini yitirmişEn insan yanıyla sana dönükDost dediğin ne gün içindirUnut uzağı olduğu yereKaldır yatağından vakitsizKaldır başucuna getirŞimdi dünya boşlukta yavaşSen bütün canlılardan uzaksın yalnızsınRüzgâr usandı doruklardaDağ çiçekleri uykuya vardıAy bacadan aştı uyumaz mısınEvler büyük dedikçe büyükBen insanların en garibiUzağı ilk defa kavradımGörür yahut dokunur gibiEski bir saçakta kuşlarlaYele yağmura karşı oturdumİç içe daireler çiziyorİçine adını yazıyorumGün uzun türküsünü bitirdiKarlı dallara yürüdü karanlıkYalnızlık çekilmez bu vakitDelirdi denizde yosun çayda balıkGel artıkGülerken yüzünDem çeken bir güvercinin sesiniİçin için büyüyen çimenleriBaharda lunaparkı, bayramyeriniVe alışkanlıklar dışında her şeyiGülerken yüzünAşıyor geçmişin acılarınıKendini yarına değiştiriyorGülerken yüzünSanki çarmıhını kırmışsınSenin ve ardından geleceklerinAylası alnına düşmüş geceninOturmuş ağlıyor kendisiBunu öyle candan öyle yürektenÖyle bir tutkuyla istiyorum kiAklımda hep öyle kalmalısınKayboldumBir köpeğin çocuğu beklediği gibiHasterle kamaşık yüreğiKayboldumBağırırlar, seslerini yankısı dönmez geriDönemez bir türlüKayboldumHerkesin adı okunur, düşmüştür onunkiKayboldumYıllarca beraber uyumak uyanmakSuya ve ekmeğe uzanmak birlikteTartışmak, küsüşmek, sevişmekAma sevda nerde sevda nerdeKayboldumKimilere göre hüzündü kimilere nostaljiKimler tutkun idi kimler unuttuSiz hepiniz ölüleri ve mezarları seversinizÇoğa sürmez bir gün bende beklerimSeni sevdim,Seni birdenbire değil usul usul sevdim.'Uyandım bir sabah' gibi değil,Öyle değil nasıl yürür özsu dal uçlarınaVe gün ışığı sislerden düşsel ovalara...Seni sevdim...Artık tek mümkünüm sensin.Uzaktı dön yakındı dön çevreydi dönYasaktı yasaydı töreydi dönİçinde dışında yanında değilimİçim ayıp dışım geçim sol yanım sevgiBu nasıl yaşamaydı dönOnlarsız olmazdı, taşımam gerekti, kullanmam gerektiTutsak ve kibirli -ne gülünç- Gözleri gittikçe iri gittikçe çekilmezİçimde gittikçe bunaltı gittikçe bunaltıGittim geldim kara saçlarımı öylece buldumKestim kara saçlarımı n'olacak şimdiBir şeycik olmadı - Deneyin lütfen - Aydınlığım deliyim rüzgârlıyımGünaydın kaysıyı sallayan yeleKurtulan dirilen kişiye günaydınŞimdi şaşıyorum bir toplu iğneyiBir yaşantı ile karşılayanlaraGittim geldim kara saçlarımdan kurtuldumSen yağmurlu günlere yakışırsınYollar çeker uzak dağlar çeker uzak evlerIslanan yapraklar gibi yüzün ışırIşırsa beni unutmaAlır yürür sıcak mavisi gökyüzününKuşlar döner uzun yağmurlardan sonra bir günBir yer sızlar yanar içinde büsbütünHer şeye rağmen ellerin üşürÜşürse beni unutmaYeni dostlar yeni rüzgarlar gelir geçerYosun muydum kaya mıydım nasıl unuturlarKahredersin başın önüne düşerDüşerse beni unutmaAh, kimselerin vakti yokDurup ince şeyleri anlamayaKalın fırçalarını kullanarak geçiyorlarEvler çocuklar mezarlar çizerek dünyayaYitenler olduğu görülüyor bir türküyü açtılar mıBakıp kapatıyorlarGeceye giriyor türküler ve ince şeyler'Memelerinde biraz irin, biraz balık ve biraz gözyaşıBir dev oluyorsun deniz deniz denizsisin dere ağızlarından sokulup akşamlarıFındıklarımızı basıyorNeyleriz kararan tomurcuklarıÇocuklarımıza yalvarıyoruz: Aç durun birazTecimenlere yalvarıyoruz:Bir 'Hotel' bir gizli evlenme az çizinizBir banka az çiziniz bir yalvarmaBizden size ve sizden dışardakilereKarılarımızı yolluyoruz tırnaklarını kesmeye ve demeye-Evet efendim-Çocuklarımızı yolluyoruz dilenmeyeBizler gidiyoruz yatağımız tanrıya emanetYazların motorlu çingeneleriAh, kimselerin vakti yokDurup ince şeyleri anlamayaBaba evleri, ilk kez girilen ırmağa dönüşToprağa tutku, kendinden dolayıKulaklarımızı tıkıyoruz: Para para paraKulaklarımızı açıyoruz: Kavga kavga kavgaSorar belki biri: Kavga ama neden kavgaKomşumuza sonsuz balta, karımıza yumruklar içinde-Bilmiyoruz neden kavga.Sonra kasabanın cezaevindeSilgimizi göz önüne yerleştiriyoruzGünlerimiz iterek genişletiyoruzYer açıyoruz karılarımızı düşünmeyeBizsiz geçen menevşeyi düşünmeyeDurup ince şeyleri anlatmayaKimselerin vakti olmasa daOkulların kadın öğretmencikleriTatil günlerini çoğaltsalar daKutsal nemiz varsa onun adınaGözlerimiz için bağlar dokusalar daBirikimler ve çizgiler gitgide gitgideAçmaya ilkyaz çiçekleriBir gün birileri öte geçelerdenIslık çalar yanıt veririzSana büyük caddelerin birinde rastlasamElimi uzatsan tutsam götürsemGözlerine baksam gözlerine, konuşmasakAnlasanElimi uzatsam tutamasamOlanca sevgimi yalnızlığımı düşünsem-hayır düşünmesemSenin hiç haberin olmasaSenin hiç haberin olmaz kiBaşlar biter kendi kendine o türküYağmur yağar akasyalar ıslanırBulutlar uçuşur geceleyinBen yağmura deli buluta deliBir büyük oyun yaşamak dediğinBeni ya sevmeli ya öldürmeliYitirmeli büyük yolların birinde ne varsaBöcekler gibi başlamalı yenidenBu Allahsız bu yağmur işlemez karanlıktaYan garipliğine yürek yanGitti gidenÇok geç, yüzeydeki güller içinBırakmaya çocuklar hatırlanırKiliseler, camiler ve Allah'ın yoksullarıYapılır yeniden süslenir okşanır.Ölünen bir nehir olmalı dünyaKocamış filleri çekip kıyısınaDöner sona doğru bir ses bayırlardanKendinden önceki: yanıldım mı ne?Yüzü, uzun oyunların ağıt çizgileriGittikçe inen kuşları görür görür ağlarÖlünen bir nehir olmalı dünyaKocamış filleri çekip kıyısına.

Deli Kızın Türküsü'nden İlkyaz'a Mutlaka Okumanız Gereken Gülten Akın Şiirleri

1. Rüzgar Saati

2. Ağıt

3. Bir Kayığa Biner Geceleri

4. Yorgun Sevi

5. Kaldığı Yerden

6. Yitikler Gecesi

7. Çağrı

8. Gülerken Yüzün

9. Sevda Kalıcıdır

10. Seni Sevdim

11. Kestim Kara Saçlarımı

12. Uzun Yağmurlardan Sonra

13. İlkyaz

14. Deli Kızın Türküsü

15. Ölünen Nehir

Bu içerikler de ilginizi çekebilir:

Bedri Rahmi Eyüboğlu Şiirleri: Çakıl'dan Gitti Gidecek'e Mutlaka Okumanız Gereken 15 Bedri Rahmi Şiiri

Pablo Neruda Şiirleri: Aşkın Şairi Olarak Bildiğimiz Pablo Neruda'nın Mutlaka Okumanız Gereken 10 Şiiri

Nilgün Marmara Şiirleri-Mutlaka Okumanız Gereken 10 Nilgün Marmara Şiiri

Yorum Yazın