Ahmet Baran Yazio: Umuda Provoke Eden Günaydınlar
Ah o umut yok mu o umut: Sönmeyen bir dağ ateşi sanki 🌋
.
Kurumuş, boynunu bükmüş, küsmüş bir çiçeğin yaşama birden, yeşil yeşil sarılışı 🌱
Kırılan kalbin bir gülüşle, tozu toprağı savurarak, dağı-taşı titreterek yeltenen bir at gibi yelelerini savura savura, soluya soluya kalkışı 💖
Sahip olunabilecek güçlerin en heybetlisi,
cümle güzelliğin birleşerek yazdığı destanların, türkülerin, şarkıların, kitapların alâyişlisi ✏️🎶
.
İstemediğimiz sürece bizden asla alınamayan,
Padişah ferman yazsa korkmayan, beyler paşalar tehdit savursa kaçmayan, tüm dünya karşımıza dikilse bizi terk etmeyen tek duygu 👊🏻
.
Buğulanmış pencere camına güneşi çizdiren de o, aşık olunacak kişiyle karşılaşma ihtimalimiz de… Eşten-dosttan, maldan-mülkten, sağlıktan sıhhatten daha sadık, yaşamlarımızın en aydınlık, en temiz yüzlü tanığı... Umut...✨
Umut, uyanık adamın rüyası değil miydi komşular? Umuda uyandık bugün de, umutla başladık güne ve evin içinde de olsa umutla yürüyeceğiz geceye ✨✌🏻
Ellerimizde beyaz güller gibi taşıyarak bu hep taze kalmayı başaran duyguyu, bir göl kenarından demet demet çalmak istedim size, elbette sevgiyle… 🤍 🎶
.
Her ne zorluktan geçersek geçelim;
Sırtımızı sıvazlayan o dost eline, sıkıştığımızda Hızır gibi yetişen bu çareye, Karun’un hazinesine değişmeyeceğimiz servete, yani umuda bağlanmak için sende bir günaydın bırakır mısın güne? ✨🤗👇🏻
Umuda Provoke Eden Günaydınlar Çaldım Buyurmaz mısınız?
Yorum Yazın