Yapılan Bağışlar Halen Kayıp: İyilik Timsali Rahibe Teresa Aslında Kötülüğün Vücut Bulmuş Hali miydi?
Tarihe damgasını vurmuş iyilik simgelerinin aslında bildiğimiz gibi hikayelerini olmadığını düşünmek sanki bize yapılan bir saldırı gibi gelir kimi zaman. Fakat gerçeklerden kaçabilmek öyle kolay değil, biz de kaçmaya niyetli değiliz zaten.
Rahibe Teresa, yani asıl adıyla Anjeze Gonxhe'yi yeniden tanıyalım mı?
Kalküta'da hayatının ilk adımlarını atan ve ömrünün sonunda Papa tarafından kutsanan Rahibe Teresa fakirlerin dostu, hastaların dermanı olarak simgeleşti.
Filmlerde, kitaplarda, neredeyse hayatı çevreleyen her alanda iyilik kavramının ardında adı anılıyordu, halen de anılır. Fakat biraz daha derinlere inerek onu tanımaya çalıştığımızda akılları karıştıracak şeyler duymamız işten bile değil.
İnsanlara yardım edişinin ardında bazen iyi niyetini sorgulayacak örnekler olduğu söylenir.
Örneğin kimsesizlere el uzatırken, onlara bir sofra sunarken bunu karşılıksız yapmadığı söylenir. Açlıktan ölmek üzere olan, gidecek hiçbir yeri kalmayan insanları bazen onların izni bile olmadan vaftiz ettiği iddia ediliyor.
Hatta vaftiz etmek için izin istemek şöyle dursun bazen zor kullandığı, Müslüman ve Yahudi sığınmacıları bile vaftiz etmeye yeltendiğine dair kayıtlar var.
Rahibe Teresa'nın sunduğu sağlık hizmetleri kişileri hayatta tutmaya pek de yeterli değildi. Başarısız olduğu bile söylenebilir.
Öyle ki bir hesap yapıldığında sığınan kişileri sağlığına kavuşturma oranı yarıdan daha azdı. Tıbbi bir uzmanlıktan söz edilemediği için bulaşıcı hastalıklara müdahale yetersiz, hatta orada bulunan kişiler için tehlikeliydi.
Anlaşılan 'sağlık dağıtıldığını' söylemek pek de kolay değil.
Ağrı kesici ilaçlar verilmediği için can veren insanlar Rahibe Teresa için bir sevinç unsuruydu, tabii ki sadistçe bir sevinçten bahsetmiyoruz.
Onların acı çekmesini Mesih'e yaklaşmaları için bir yol olarak görüyor ve çektikleri bu acıyı dindirmekten imtina duyuyordu.
Bazı gönüllüler, Rahibe Teresa'ya sığınan ve hastalıkla boğuşan bazı kişiler ona sığınmak yerine bir sağlık kurumuna başvurabilmiş olsalardı kolayca eski sağlıklarına kavuşabileceklerini not etmişlerdi.
Abartı olduğunu düşünmeyin, yakın çevrelerde onun şifa evi 'Ölüm Evi' olarak anılıyordu.
Yardımlarını gerçekleştirirken yapılan milyonlar değerindeki bağışlara neler olmuştu?
Sebebi bilinmez, Rahibe Teresa bağışların nakit olmasından yanaydı, medikal ekipman bağış yapmak isteyenlerin bağışlarını reddettiği de olmuştu. Onlarca kişi yetersiz ve güvensiz ekipmanlarla tedavi görürken bu modern ekipmanlara ihtiyaç olduğunu söylememize gerek yok tabii.
Gelen bağışların nereye gittiği bilinemiyor fakat ihtiyaç sahibi olanlara gitmediği söylentiler arasında.
Ünlü ve şaşkınlık yaratan bir anıyı burada not edelim.
Rahibe Teresa bir gün alışverişe çıkar ve sepetini neredeyse 800 dolara yakın bir meblağda ürünle doldurur. Kasaya geldiğinde aldıklarını birinin gönüllü olarak ödemesini, ödenmezse sonsuza dek burada bekleyeceğini söyler.
Gerçek olmadığını umuyoruz.
Ölümünden sonra ortaya çıkan mektuplarda inancını yitirmek üzere olduğunu kaleme aldığı bazı bölümlere rastlanır.
Bu şüpheleri onun başarımlarını gölgelememiş ve Papa tarafından kutsanmasına engel olmamıştır. İlginçtir, bu ve benzeri detaylarla iyilik elçisi olarak anılan Rahibe Teresa'nın akli dengesine dair de bazı soru işaretleri oluşmaya başlamıştı. Acıya yatkınlığı da bu soru işaretlerinin oluşmasında etkili olmuştu tabii.
Hem kendisi hem de yardım eli uzattığı kişilere olan yaklaşımında acıyı kutsaması ve acı çekmeyi neredeyse bir görev olarak görmesi şaşırtıcıdır.
Onun himayesi altına giren ihtiyaç sahiplerinin daha fazla acı çekerek Mesih'e yakınlaşmalarını salık verdiği düşünülünce yardımseverliği üzerine bir kez daha düşünmek gerekebilir.
Peki asıl soruya gelelim...
Tüm bu detaylar Rahibe Teresa'yı kötü biri yapmaya yeter mi?
Buna yanıt vermek zor fakat eğitilme biçimi ve olaylara yaklaşımı sebebiyle kötü niyetli olduğunu söylemek pek de kolay değil. Fakat kendi doğrusunu başkalarına da yön vererek tayin etmeye çalışması sebebiyle biraz acımasız olduğunu söylemek sanıyoruz ki abartı olmaz.
Yorum Yazın
Tarihte bütün kötülükleri yapmış insanlar din adına yapmıştır.
Dindar insanların toplum üzerindeki sorunu da bu. İnandıkları saçmalığa diğer herkesi de dahil etmeyi kendilerine vazife edinmeleridir. Yoksa inançlarını ken... Devamını Gör
sen de mi be teresa?
çok komik. çok güldüm cidden