Bir de Psikolojik Boyutu Var! Bir Türlü İş Bulamayan İnsanların Başa Çıkmak Zorunda Kaldıkları Problemler
İnsanlar işsizliğin getirdiği problemlerin maddi olan kısmını az çok anlıyor ama bir de anlatılamayanlar var...
1. Kimse seni işe almadığı için kendini suçlarsın.
Kendini bu yüzden yıpratırsın. Kapı kapı gezmene rağmen, her tarafa haber bırakmana rağmen iş bulamamanın temel sebebi olarak kendini görürsün. Ama sorun sana istihdam yaratamayan sistemdedir.
2. Kendini ailene karşı sorumlu hissedersin. Seni bu yaşına kadar okuttukları ve sonunda işsiz kaldığın için onları hayal kırıklığına uğrattığını düşünürsün.
Artık senden işe girip evin geçimine yardımcı olmanı bekledikleri ortadadır. Ama her gün o işi aramana rağmen bir türlü doğru dürüst bir iş bulamamışsındır.
3. Arkadaşların plan yapıp seni de çağırdıklarında gitmek istesen de gidemezsin.
Herkes eğlenirken; sen, en az parayı harcayarak nasıl hayatımı idame ettiririm diye düşünürsün.
4. Bir noktadan sonra iş görüşmesine giderken ödediğin yol parası bile oldukça değerli gelir. O parayı sokağa atmak istemezsin.
Keşke hep öğrenci kalsaydım da yarım ücret ödeseydim diye düşünürsün. Harcadığın kuruşlar bile çok değerli bir hale gelmeye başlar. Ailenden tekrar para istemek istemezsin.
5. Geceleri uyuyamazsın. Biraz olsun rahatlamak istesen de gecenin sessizliğinde ve düşüncelerinin arasında kaybolup gidersin.
Ne kolay uykuya dalarsın, ne de kolay kolay uyanırsın. Bazen sadece uykularında mutlu olduğunu hissedersin ama uyumayıp iş aramak zorunda kalırsın.
6. Evde oturduğunda aileni zaten çalışmadığın için rahatsız ettiğini düşünürsün, evde bile rahat edemezsin.
Varlığınla göze battığını hissedersin. Bazen bu yüzden evin içerisinde görünmez olmayı bile düşlersin.
7. Aşık da olamazsın... Yani paran yoksa aşık olmak bile lüks gelir insana.
Kendini 2. sınıf insanmışsın gibi hissetmeye başlarsın. Toplumdan ve ilişkilerden soyutlarsın. Aşk bile, parası ve bir işi olan insanlara göredir. Bu sana şu an için bir beden büyük gelir.
8. Ne okuduğun kitaptan tat alırsın, ne izlediğin filmden...
Kafandan o düşünceyi atmak için yaptığın hiçbir şey artık eskisi gibi tat vermemeye başlar. İşsizlik en büyük zevklerini bile neredeyse ele geçirmiştir.
9. Kötü geçen her iş görüşmesinden sonra daha da umudunu yitirirsin. Her seferinde o kapıdan "Biz sizi daha sonra arayacağız." cevabını alarak çıkmak oldukça ağır gelir.
'Kurumsal' firmaların o samimiyetsiz cümlelerinden gına gelmiştir artık. Ne kadar nitelikli biri olsan da tecrüben olmadığı için 2. plana atılırsın.
10. Sigara gibi alışkanlıkların varsa işsizlikle başa çıkmak daha zordur.
Hem iş bulamadığın için stres sahibi olur hem de paran olmadığı için çok yakmamaya çalışırsın. Komple bırakmak istesen de bu durumda bırakamazsın.
11. KPSS'ydi, kurum sınavlarıydı derken 30 yaşına yaklaştığın günlerde bile hala sınava girmek zorunda kalmak güç gelir.
Girdiğin her sınavdan önce; 'Bu sınav hayatınızı belirleyecek, sonra rahat edeceksiniz.' diyen hocalarını saygıyla anarsın...
12. Zaten kendi sıkıntıların yetmezmiş gibi bir de çevrenden gelen neden hala iş bulamadığınla ilgili soruları yanıtlamaya çalışırsın.
Senin doğru düzgün iş aramadığını ima edip dururlar. Kendine anlatamadığın nedenleri onlara açıklamaya çalışırsın.
13. Hiçbir sorumluluğun olmadığı, her şeyin şimdikinden daha renkli olduğu o çocukluk günlerini özlersin.
Bir an önce büyümek ve çalışmak istediğin o günleri tebessümle hatırlarsın. O günlere dönmenin hayalini kurarsın.
14. Yaşıtların kariyer yaparken, sen hala olduğun yerde saydığını düşünürsün. Onların ne kadar şanslı olduğu gelir aklına.
'Fırsat eşitliği' denilen şeyin aslında yalnızca bir söylemden ibaret olduğunu, tanıdığı olanların bir yerlere daha kolay geldiklerini bilirsin.
15. Yani sürekli aklını işsizlik düşüncesi kemirir durur... Derdini kendine anlatman bile zordur.
Belki de en zor iş; işsizliktir bu yüzden. Bir an önce iş bulup rahatlamak tek isteğindir...
Bonus: Yine de yüzündeki tebessümleri eksik etmemeye çalışırsın.
Herkesin hayalini kurduğu geleceğe kavuşması dileğiyle...
Yorum Yazın
bunları yaşadıktan sonra hala daha iş aramaya uğraşmayın kendi işinizi kurun bi şekilde sağdan soldan borç harç yani risk alın
yani küçük çapta da olsa kendi çapınızda bişeyler yapıp ekmeğinizi kazanın
30 yaşını geçtiği halde sosyal hayatı olmamış çoğunlukla siyah rengin hakim cansız bir hayat yaşayanlar ne yapsın