Rapor: 'AKP Döneminde En Az 1890 Madenci İş Cinayetinde Yaşamını Yitirdi'
İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi’nin, 4 Aralık Dünya Madenciler Günü kapsamında hazırladığı rapora göre AKP döneminde en az 1890 madenci iş cinayetinde yaşamını yitirdi. İSİG Meclisi raporda “12 Eylül 1980’le başlayan neoliberal politikalar, AKP iktidarı döneminde derinleştirildi. AKP’li yıllarda da madenci katliamları artarak devam etti” ifadelerine yer verildi.
Neoliberal politikalarla birlikte taşeronlaştırma, göçmen ve kaçak işçilik gibi sorunların AKP döneminde derinleştiği ve sendikal harekete ağır baskılar uygulandığı hatırlatılan raporda şöyle dendi “Soma, Karadon, Küre, Mustafakemalpaşa, Ermenek, Gediz, Dursunbey, Şirvan, Çöllolar, Aşkale ve Kozlu katliamları yakın geçmişimizde yaşadığımız toplu iş cinayetleridir. Bu tablodan da anlaşılacağı gibi 12 Eylül’le başlayan neoliberal politikalar, devamı olan AKP iktidarı döneminde derinleştirilmiştir. Bunun sonucu olarak AKP’li yıllarda en az 1890 madenci kardeşimiz iş cinayetlerinde hayatını kaybetti. Günümüzde bilim ve teknolojinin geldiği durumu göz önüne alınca, 19 yıldır -Cumhuriyet tarihinin beşte biri- iktidarda olan AKP döneminde maden işçilerinin lehine bir siyasi irade konmadığı iş cinayetleri tablosundan da bellidir.”
Raporda işçilerin sorunları ve talepleri şöyle sıralandı:
• İşyerlerinde İSİG önlemleri alınmadığı için birçok işçi meslek hastalıklarına yakalanıyor, iş cinayetlerinde hayatını kaybediyor. Türkiye’deki bütün madenlerde İSİG önlemleri alınmalı.
• Özel sektörde yeraltı çalışanı statüsünde olan maden işçilerinin emekli maaşları çift asgari ücret uygulanmasına rağmen düşük ücret üzerinden ödeniyor. Bu durum düzeltilmeli.
• Soma bölgesi haricindeki madenlerde maden işçilerinin sağlığına özgü kanunlar uygulanmıyor. Kanuna aykırı uygulamalar yapan işletmeler cezai, hukuki yaptırıma uğramıyor. Asıl işte taşeron çalıştırılması yaygınlaştırılmış durumda. Meslek hastalıkları önleme, tespit ve tedavisine dönük acil adımlar atılmalı.
• Özel maden işletmelerinde sendikal örgütlenmenin oldukça sınırlı tutulması bir devlet politikası. Dünyanın en ağır işini yapan maden işçileri sendikasız, kuralsız, ucuz çalışmaya mahkûm ediliyor. Maden işçilerinin üzerindeki sendikal baskılar kaldırılmalı ve sendika seçme özgürlüğü engellenmemeli.
Raporda son olarak şu değerlendirme yapıldı: “Madencilik işkolunda çalışmak durumunda kalan işçiler yalnızca ücret, uzun çalışma saatleri, sosyal güvencesizlik, çok tehlikeli ve işkolundaki risklerle orantısız bir şekilde önlemsiz çalıştırılma ile değil aynı zamanda da kendi yaşam alanlarının uzağındaki şantiye alanlarında çalıştırılıyorlar. Borç kıskacı, tarımın çözülmesi, göçe mecbur edilme, devletin kolluk düzeni gibi nesnel kısıtları da kattığımızda sınıf bilincini de önlemek için alınan bir sermaye düzeninin özneleridir maden işçileri. Meslek hastalıkları, 'kazalanma' ve can kaybına mahal verebilecek kazaların neredeyse normalleştirildiği madencilik işkolu, hem işçilerin çalışma koşullarında hem de canlı türlerinin yaşam alanlarında yıkıma yol açmaktadır. Önce işçinin bedeni kazalanır ve ölür, sonra madencilik sahalarında yaşayan tüm halk ve canlılar suyunu, havasını, ciğerlerini, yaşam alanlarını kaybeder.”
Yorum Yazın
Soma'yı unutamıyorum... İnsanların üstünü nasıl kapattıklarını asla unutmayacağım..