Ah o çocukluğumuz yok mu bizim, "Ne kadar da yaramazmışız ya biz!" dedirtiyor. Ama olsun bunların çoğunu yapmasaydık çocukluğumuzu dolu dolu yaşamadığımızı düşünecektik.
Şimdi biraz maziye dalalım ve sırf aksiyon olsun diye yaptığımız şeyleri hatırlayalım.
Dalları aşağıda bulunan ağaca tırmanmak kaçınılmaz olsa da zirveye ulaşmak biraz yürek işiydi ve biz bunu layığıyla yerine getirdik zamanında.
Hele o bayırın sonu bir cadde ile birleşiyorsa sen o zaman gör heyecanı.
Otururken zaten eğlenceli ama biraz daha adrenalin olsun diye ayakta sallamak veya otururken salıncaktan atlamak en çok hatırlanan hareketlerdendi.
Erik, kiraz Allah ne verdiyse, toplu halde meyve ağaçlara dalmak ve her an yakalanma heyecanı en eğlenceli aktivitelerden biri değil miydi sizce de?
Bir üst mahalledeki çocuklarla mahalle maçı yapmak haricinde Allah ne verdiyse toplanıp kavga etmeye gitmişliğimiz de vardır 
Çocukluğun en bariz anılarından biriydi şüphesiz bir sinek ilacı arabasının ardından koşturmak. O göz gözün görülmediği dumanın peşinde az heyecan yapmadık bir şeye çarpacağız diye.
Okul çağlarında en klas hareketlerden biriydi merdivenden kayarak inmek. Zaman zaman sakatlıklar da yaşadık tabii 
En bilinen akrobasi hareketlerimiz elleri salarak ve ön kaldırarak bisiklet sürmekti. Kumlu zeminde arka tekerleği drift edasıyla kaydırmışlığımız da var elbet.
Ateş yakıp içine deodorant vb. gibi şişeleri atarak patlamasını da az beklemedik.
3-5 kişi toplanıp gizli gizli yanaşırdık zillere ve aramızdaki biri muzurluk yapıp kimsenin beklemediği anda zile basıp kaçardı. Sonra biz de vınn tabii 
Bu aktiviteyi yapmayan çocukluk yaşadım demesin arkadaş.
Karşılaştığımız demir korkulukların arasına kafamız giriyor mu acaba diye denemelerimiz vardı bir de. Aynı açıyla çıkaramayınca bir adrenalin yükselmesine sebep oluyor bildiğiniz gibi.
Çocukluğun en eğlenceli ama bir o kadar da acımasız oyunuydu simit oyunu. Tekmeleme ve pandik atma gibi iki farklı tarzda oynanan bir oyundu.
Kafaya poşet geçirip su içinde ne kadar nefessiz durabileceğimizi kontrol etmek. İlginç bir aksiyon ama neredeyse bütün çocuklar yapmıştır herhalde.
Çatıda, damda ya da dışarıda herhangi bir yerde kovan yapmış arıların yuvalarını kurcalamak. Sonra annenin "bu çocuğu neden hep arılar sokuyor?" serzenişlerini duyarsın.
Boş ve eski bir ev deyince direkt herkesin gözünün önünde kırık camları olan bir ev belirir zaten. Onları kim kırıyor zannediyorsunuz olum, tabii ki siz 
İlginç bir gelenek olsa da hala yürürlüğünü sürdürdüğünü geçen yaz bir sünnet düğününde bizzat şahit oldum.
Bu sanırım bizim yöreye ait bir durummuş o yüzden herkesin yapmaması normal 
Şişe veya tuğlanın içerisine torpil koyup patlatmak da en eğlenceli aksiyonların başında geliyor çocuklukta.
Soba üzerine, yere veya elimize kolonya döküp yakmak ve akabinde yanışını izlemek.
Yeni yapılan bir ev inşaatı ve hemen önünde duran kum yığını. Durur muyuz, yüksekten atlamak en bayıldığımız aktivitelerdendi.
Evet belki de en tehlikelisi ve adrenalini tavan yaptıran ne zaman duracağını bilemediğiniz araçların arkasına asılmaktı.
Dalin Türkiye
15.Hiç denemedim ama suyun içine kafamı sokup denerdim 16.Arıya bulaşmadım. Geldiginde ise arı bende bal yok çiçeklerde bal çok dedim. Onun için yapmadım farz ediyorum :) 21. Hiç inşaat yoktu bizim oralarda :( Geri kalanın hepsini fazlasi ile yaptım :D
Bir bayan olarak simit oynayanlar arasındaydım hep :)
23 efsanedir. Kamyon durmamıştı da ana caddeye çıkmıştım bir kere.
#5 bide bağırırdık işimiz bitince Bahçeye dalann var diye:)
yarısından çoğunu yaptım :) bi keresinde duvardan kuma atlıyordum eteğim kapı demirine takıldı duvarda asılı kalmıştım çok komikti :D:D:
bende demir parmaklıklarda şortumdan asılı kalmıştım. aksine şort yırtılmadı(kaliteli malmış) kendi kendime de çıkamadım gelip aldılar. gülsem mi ağlasam mı bilemedim :)
benim bacağıma demir saplandı hala izi durur :)
seninki pekte hoş bir anı değilmiş :)
olsun çocukluktan hafızamda bedenimde kalan her iz güzel:)