Burcu Demirbaş Yazio: Klinik Psikolog Bir Expat’tan Anekdotlar
Evet efendim, bu yolu ben gönüllü mü seçtim? Eh, sayılır. Aşk kazandı. Çok aşık olduğum insan evlenme teklif edip ben de kabul edince hoooop 22 yıllık eğitim hayatı, ülkenin en iyi üniversitelerinden eğitimler, masterlar cebe.
Beyimi takip ediyorum. Hoş gelsin domestik hayat, hoş gelsin ülke ülke taşınma fazları.
Herkese göre değil evet. Ama bu deneyimi yaşamış olmaktan acayip memnunum.
Kaç kişi bu şansa sahip olabilir ki? Ki, bu pozisyon geldiğinde eşimin patronu ona ailen isterse Miami’de yaşayabilir. Sen Bogota - Miami arası git gel yaparsın diye de bir opsiyon sunmuştu. Yoo dedim, ayrı gayrı olmaz. İyi ki de öyle demişim. Harika insanlar, harika bir kültür tanıdım. Kolombiyalılar icin “fakir ama mutlu’ diye bir tanım vardır İspanyolca. Aynen de öyleler. Çok yer gezdim, çok insan gördüm. Bir ülkenin garsonu sana kahveni getirirken sevdiği bir şarkı çaldığı için birkaç salsa adımı atmadan masana o kahveyi koymuyorsa, o ortam ortam mıdır sorarım size. 2 korumam vardı. Bir tanesine danslardan Merengue’yi sorduğumda, ellerini kalbinin üstüne koyup, ‘madam bu aşk dansı, romantik dans’ diye tarif etmişti. Koruma! Şimdi nasıl sevilmez bu ülke.
Bende anekdot bitmez. Über deneyimli bir expat, hem de üstüne klinik psikolog, hem de 2 çocuk annesi, hem de biraz uçuk… Neler neler var paylaşmam gereken.
Bu köşede buluşmak üzere o zaman efendim.
Sevgiyle kalın!
Yorum Yazın