Olmadı Bir de Çocuk Yaparız! İnsanlar Mutsuz ve Başarısız İlişkilerini Tamir Etmek İçin mi Evleniyor?
Biraz mutsuz ilişkiler ve itiraf edemedikleri hakkında konuşalım mı?
Aslında mutsuz olduğumuz ilişkileri neden sürdürdüğümüzü anlamakla başlamak gerek.
Kimse istemeyerek bir başkasıyla hayatını sürdürmüyor aslında, belli tercihlerimiz kararlarımızı biçimlendiriyor. Örneğin birini seviyorsak bu sevme eylemini mantıklı bir zemine oturtmak için karşımızdakinin pozitif yönlerine odaklanırız. Negatif olanları yok saymak için efor sarf ederiz. Bu çaba sevmenin de bir sonucu olabilir.
Karşımızdaki insan da bizimle olmak için çaba sarf ediyorsa o ilişkiyi sürdürmek için çabalarız, ara sıra mutsuzluklar yaşansa da onunla olmaktan mutluyuzdur.
İşler kötüye gittiğinde gerçekçi olmayan bir bakış açısının içimize yerleştiğini kabul ediyoruz ama, değil mi?
Yani mutsuzlukla çevrelenmiş bir ilişkiyi sürdürmek yerine herkesin mutluluğu için doğru olanı yapmıyoruz, bu soruyu kendimize sorduk. Peki sorulamayan, yokmuş gibi davranılan soruyu kim soracak: Mutsuz ilişkiler neden bu mutsuzluğu çözeceği umuduyla evlenme kararı alıyor?
Evlilik kararlarının büyük bir kısmı çiftlerin ilişkilerinde yeni bir sayfa açma hevesiyle gerçekleşiyor.
Bir sonraki seviyeye geçmek, her şeyi bir adım ileriye taşımak ilişkiyi kurtarır diye...
Her şey bu kadar basit değil. İlişkilerde evlilik bir sürecin sonu gibi görülüyor, yani belli bir süre devam eden ilişkilerin evliliğe evrilmesi bekleniyor. İstisnalar olmakla birlikte sizin de çevrenizde gözlemlediğiniz üzere mutsuz ilişkilerde de bu geçerli.
Herkesin evlilik yoluna girdiğini düşündüğü ilişkide evlilik teklifi gerçekleştiğinde...
Belki de iki taraf da evli olmayı istemiyor ama içlerinde 'bunu yapıyor olmamız gerek' yorumu yankılanıyor. Yaşadıkları hislerin yoğunluğu ve problemleri bir kenara atıp bugüne dek milyarlarca insanın yaptığını uygulamanın doğru olduğunu düşünüyorlar, herkes yaptıysa korkacak bir şey olmamalı, değil mi?
Birbirini bile dinlemeyen iki insan evlenme kararı alıyor, dışarıdan absürt görünse de çoğumuz bu durumlarla karşılaştık.
Karşılaşmaya da devam edeceğiz, belki biz de yaşayacağız çünkü çok doğal bir durum bu. Tüm ilişkiler yıllar geçtikçe sakinleşip durağanlaşmaya başlarken fırtınalı ilişkiler bu sakinliğin evlilikle geleceğini umuyor, daha doğrusu evliliğin bu ilişkiyi yeniden doğuracağına inanıyorlar.
Sonuçta birlikte yaşayacaklar, daha yakın olacaklar ve aynı çatı altında daha az sorunun doğumuna şahit olacaklar.
Her şey ilişkinin içerisinde gerçekleşmiyor, bir de arkadaş ve aile baskısı var. Küçümsememek gerek.
Çevresindeki bekarların evli olması hayaliyle yaşayan evli arkadaşların yarattığı psikolojik baskı insanları 'acaba evlenmeyerek yanlış mı yapıyoruz' sorusunu düşündürüp duruyor.
Çevrenin yarattığı bu zehirli etkiye Yengeç Sepeti Sendromu deniyor, burada detaylıca anlatmıştık. 👇
Tabii evliliğin müthiş bir kutlama olması, sevdiklerinizle bu anı paylaşmanın yarattığı mutluluk da etkili.
Toplum için farklı bir statüye geçiş, heyecan dolu evlilik hazırlığı süreci derken insanların evliliği yeni bir başlangıç görmesi hiç de anlamsız değil. Önemli olan her ilişki bu yeni başlangıcı değerlendirebiliyor mu? Yoksa her şey başa mı sarıyor, bunu tartışmak gerekiyor olabilir.
Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz?
Yorum Yazın
Cevremde aldatilmis olup kabul edip evlenen var (evet aldatan ile evlenen) abi ne yasadiniz bilmiyorum ama kor kutuk de asik degilsiniz ne diye evleniyorsunu... Devamını Gör
bol resim, az açıklama ile içerik yapmayın lütfen arkadaş.
Evlenmeyin boşverin yiyin için uyuyun giyinin sevişin gezin. (İş bulayım evleneyim düğün yapayım instagrama story atayım burma bileziklerimle falan fıstık si... Devamını Gör