Uğur Batı Yazio: Kullanılmayan Beyin Geri Alınır!
Puslu bir dünyada “hisseden” ve “düşünen” beyin...*İşadamı tıraş olurken bir yandan da berberiyle sohbet etmektedir.Derken, kapının önünden ağır ağır geçmekte olan paspal bir çocuk görürler.Berber, işadamının kulağına fısıldar:“Bu çocuk var ya, dünyanın en aptal çocuklarından biridir! Bak dikkat et şimdi...”Berber çocuğa seslenir: “Ali, buraya gel!” Bunun üzerine çocuk sakince dükkâna girer ve yüzündeki aptalca sırıtmayla berberi selamlar.Berber işadamının kulağına sessizce, “Bak şimdi” diye fısıldar ve bir eline 10 liralık, diğer eline 100 liralık banknotlar alıp çocuğa sorar:“Hangisini istiyorsan alabilirsin.”Çocuk dalgın dalgın bir 10 liraya bir de 100 liraya bakar ve sonunda 10 liralık banknotu hızlıca çekerek berberin elinden alır ve koşarak dışarı çıkar.Berber işadamına döner ve gülerek, “Gördün mü? Sana söylemiştim” der. Tıraş bitince işadamı sokağa çıkar ve az ileride kendi kendine oynayan Ali’yi görür. Yanına giderek, neden 100 liralık değil de 10 liralık banknotu aldığını sorar.Çocuk hiç de aptalca olmayan bir sırıtmayla yanıt verir:“He he he... Eğer 100 liralığı alırsam oyun biter...”Her şey ne kadar da çok... Karmaşa her yerde değil mi?Alev Alatlı’nın Hatırla! Geçmişin Geleceğindir kitabında kurduğu cümleler aklımıza geliyor:“Muradımız hayatta kalmak, tarihin derinliklerine gömülüp kalmamak, Aztekler, İyonyalılar, Hititler, Finikeliler... Adları unutulmuş kabirleri dağılmış nice kavimler gibi, bir efsaneye, bir masal kavmine dönüşmemek ise; bir ulusun olmazsa olmaz işlevi diriliğini muhafaza etmek, zamanın ruhunu doğru okumak, lehimize aleyhimize gelişen olayları hızlı tanımak, yeri geldiğinde yüreklendirmek, yeri geldiğinde önlem almakla mükellefiz. Hepsinden öte ‘biz’ diye bir kavram olduğunu asla unutmamak, geçici, moda akımlara kapılıp, dağılmaya, atomizasyona izin vermemekle mükellefiz.”
