Bugün Mutlaka Okumanız Gereken 10 Köşe Yazısı

MEB'e bağlı okullarda Facebook'ta dolaşması Twitter'da mesaj yazması, Blogspot'ta yazı okuması yasak. Peki ne serbest? IŞİD propagandası yapan sitelerdeki kesme videolarını sansürsüz izlemek!

Siyasetçilerin ezbere kalıplarıyla dile dökmem gerekirse; devletimiz vatandaşını korumak ‘noktasında’ çok hassas bir yapıya sahiptir.

Çok da tutarlıdır. Ölürsün failini bulamaz, ‘Hop!’ dersin terörist ilan eder, hapse tıkar. Kafana üst geçit düşer, bina tepene yıkılır, şantiyedeki madendeki sorumsuzlukların kurbanı olursun, fıtrata fatura çıkarır, aradan çekilir.

Ama hassastır yani. Vatandaşını korumak söz konusu olduğunda gerekli yasakları gereğinden fazla ve geniş çaplı olacak şekilde yürürlüğe koyar.

“Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu” bizde devletin temelidir.

Bununla ilgili size çok minik bir örnek. Devlet-vatandaş ilişkisiyle ilgili bir tatlı ipucu.

Çocuklar! 

Biliyorum. Çok istiyorsunuz.

'İlle de AKP'siz olsun' diyorsunuz.

Ama inanın şartlar uygun değil.

Kurtarmıyor.

Teknik olarak kurtarmıyor.

*

Her şeyden önce...

AK Parti dışındaki partilerden ikisi 'ateş' ile 'barut' gibi.

Asla yan yana gelemiyorlar ve gelemezler.

Onlar yan yana gelemeyince de...

AK Parti'siz bir koalisyon mümkün olamıyor.

*

Yani demem o ki...

Kendinizi ufaktan da olsa AK Parti'li bir koalisyona hazırlayın.

1964 yılında Sivas Yıldızeli’nde doğdu. Yükseköğrenimini Gazi Üniversitesi Metalurji Bölümü’nde tamamladı. Yeni Nesil ve Yeni Asya gazetelerinde çalıştıktan sonra HBB TV’de muhabir ve haber müdürü olarak görev yaptı. TGRT’de Ankara Haber Müdürlüğü...devamı

CHP'de, AK Parti'nin MHP ile koalisyon kurmak istediği düşüncesi hakim.

MHP'de ise AK Parti'nin CHP ile koalisyonu tercih edeceği görüşü ağır basıyor.

O nedenle ibre bir MHP'ye dönüyor, bir CHP'ye.

Koalisyon ihtimalinin ortaya çıkmasıyla birlikte eski siyaset tarzı hortladı.

AK Parti-MHP koalisyonu gündeme geldiği andan itibaren Bahçeli, işi yokuşa sürmeye başladı. 'Ver Bilal'i al hükümeti' diyor.

Yıl 2011. Ayşe 20 yaşında Bursa'da yaşayan bir genç kadın. Hafif zekâ geriliği var. 20 yaşında birine göre muhakemesi zayıf, şekerle bile kandırılabilir bir yapıda.

Ayşe Facebook'tan Cem'le tanışıyor. Cem, Ayşe'nin güvenini kazanıyor. Bir parkta buluşuyorlar, Cem Ayşe'yi evine götürüyor.

Evde Ayşe'ye bira içiriyor, sonra üstüne çullanıp zorla giysilerini çıkarıyor ve ona tecavüz ediyor. Ayşe, adamın elinden kurtulmak için direndikçe zulüm artıyor. Ayşe'nin ayak parmağının tırnağı kopuyor; sırtı, göğüs bölgesi morluklarla doluyor.

Ardından Cem, arkadaşı Kadir'e mesaj atıyor. Kadir geliyor ve bu kez de o Ayşe'ye tecavüz ediyor. Sonra yarı baygın Ayşe'yi Kadir'in kamyonuna bindirip Mudanya yolundaki McDonald's'a gidiyorlar. Buradan hamburger alıp aracın içinde yiyorlar. MOBESE kayıtlarında görüntüler var.

Haziran seçimlerinde AKP’den diğer partilere yaşanan oy kaymaları siyaseti anlamak açısından önemli bir gösterge. Yüzeyde bakıldığında, yani yeni seçmenin eski seçmen dağılımına uygun olduğunu varsaydığımızda AKP’nin kaybedilen 9 puanının 5’inin HDP’ye 2’sinin MHP’ye gittiğini, kalan ikisinin ise sandığa gitmeyen kabaca 5 puanlık AKP seçmeni nedeniyle ortaya çıktığını ileri sürmek mantıklı gözüküyordu. Öte yandan yeni seçmenin daha ziyade ‘uç’ partilere kaydığına dair izlenimler vardı. Nitekim KONDA’nın değerlendirme raporu bunu doğruluyor. Kabaca 3 milyon yeni seçmenin öncelikle HDP’ye, ardından MHP’ye yöneldiği tespiti yapılıyor. Söz konusu 3 milyonun ne kadarı sandığa gitti bilmiyoruz. Ama her halükarda MHP’nin yüzde 0.8 civarı yeni oy aldığı söylenebilir.

Bu parti 2011 seçiminde 5,6 oy almıştı. Yeni seçmenle birlikte ortalama yaklaşık 6.4 milyona geliyor. Bu seçimde ise toplam 7,5 milyon aldı. Soru bu ilave bir milyon oyun nereden geldiği… Bu noktada KONDA değerlendirmesi iyi düşünülmeden kayda geçirilmiş duygusu veren bir tablo sunuyor.

Korkum o ki çocuklarımız, bilim kurgu filmlerinde suyun, temiz havanın ve sağlıklı gıdanın peşinde helak olan bir insanlık tasvirine her geçen gün yaklaşıyor.

Üstelik Dünya’yı kurutup gelecek nesillerin yaşam şansını azaltanlar; uzaylılar, göktaşları, ölümcül virüsler veya yapay zekâ değil. İnsan!

Rant ve iktidar uğruna kendi çocuğunun rızkını dahi gözden çıkarmak nasıl bir gözü dönmüşlüktür?

Korkunç, fantastik diye seyrettiğimiz filmlerde, dizilerde cereyan eden kötülüklere hiç şaşırmamalı. İnsan evladı, cehennemi her gün kendi eliyle bu gezegende prova ediyor.

Akıl, mantık, estetik ve bilimden uzak, sadece kendi çıkarını ve yakın çevresini kollayan bu zihniyetin farklı versiyonlarıyla her an mücadele etmek durumundayız.

Karadeniz’de inşaatına başlanan “yaylaları birleştirme” projesi, de sadece bölge halkına değil, bu ülkeye yapılacak en büyük kötülüklerden biri…

Adam 7 Haziran’da çektirdiği tomografi ve yaptırdığı tahlil sonuçlarını alır ve doktoruna gider.

Sonuçları inceleyen doktor, adama: “Bu sonuçlara göre en fazla üç ay ömrünüz var. Çünkü çok kontrolsüz bir hayat yaşamışsınız. Tüm sağlık kurallarını hiçe saymışsınız. Vücudu tahrip eden ne varsa kullanmışsınız. Bu şartlarda yapabileceğimiz bir şey yok” der.

Üç aylık ömrünün kaldığını öğrenen adam, büyük bir korkuyla doktoruna sorar: “Gerçekten yapabileceğiniz hiçbir şey yok mu?”

Doktor cevap verir: “Düşük bir ihtimal, ama eğer ameliyat olursanız hastalığın yayılmasını yavaşlatabiliriz. Bu da ömrünüzü bir süre daha uzatır. Ameliyatın başarılı olma ihtimali yüzde 20-30.”

Bir önceki yazımda ‘restorasyon ve uzlaşma’ önerim çok tepki almış, hatta eş dost arasında bile burukluk yarattığını gördüm. Dahası, o yazıyı yazdığım esnada, Berlin’de katıldığım bir panelde de benzer şeyler söylediğim için orada da tepki almıştım. Bu seçimler sıradan seçimler değildi, iktidar partisi tüm muhalif çevreleri düşmanlaştırmaktan kaçınmadı, bunun yarattığı ruh halini anlıyorum, ama benim derdim kriz durumundan çıkıp, demokratik bir restorasyonu mümkün kılmanın yollarını üzerine düşünmek. 

AK Partisi yüzde 41 gibi bir oy oranını muhafaza etmemiş olsa, daha az oy almış olsa da aynı şeyleri yazacaktım, zira krizleri derinleştirmek değil, aşmak zorunda olduğumuzu düşünüyorum. Evet, bu seçim sıradan bir seçim değildi, neredeyse iç savaşın eşiğine gelmiştik, zira bu seçim AK Partisi tarafından, ‘yeni İstiklal savaşı’, ‘2002 devriminin ikinci yarısı’ olarak takdim edildi. Seçim sonuçları böylesi bir gidişe dur deyip, önümüze büyük bir imkân çıkardı, şimdi bu imkanı demokrasi adına iyi değerlendirmek gerekiyor. Tam da bu nedenle, mesele sıradan bir koalisyon hesabı olarak görülmemeli, bizim öncelikle bir ‘barış süreci’ne ihtiyacımız var. Dahası, Kürt barış sürecinin yeniden hayata geçmesi de öncelikle bir ‘Türkiye barış süreci’ gerektiriyor.

Sonbahar 2009 yılından itibaren Avrupa gündeminden hiç düşmeyen Yunanistan, ekonomik krizinin yeni bir dönüm noktasına varıyor. Bugün pazartesi, Euro Bölgesi’nin liderlerinin, Brüksel’de olağanüstü bir toplantı yapıp, Yunanistan’a yardım paketi konusunda bir karara varmaları bekleniyor. Son haftalarda çeşitli toplantılar ve çetin müzakerelere rağmen Yunanistan SYRİZA- ANEL koalisyon hükümeti ile, yapılması gereken reform konusunda bir anlaşma sağlanmadı. Bugün onun için son fırsat olabilir.

Bu süreçte Yunanistan’a siyasi destek giderek azaldı. Ciddi reform adımları konusunda ısrar eden Almanya ve IMF’yi bir kenara bırakalım. İlk baştan Yunanistan’ın pozisyonlarına daha büyük anlayış ile yaklaşan Avrupa Komisyonu’nun başkanı Jean-Claude Juncker, Avrupa Birliği’nin sunduğu önerilerle ilgili Aleksis Tsipras’ı açıkça yalan söylemekle suçladı.

Kimi filmlerin sonunda “bu filmin yapımında hayvanlara zarar verilmedi” diye bir ifade yer alır. Kastedilen filmde acı çekerken gördüğümüz hayvanlara aslında eziyet edilmediği, o sahnelerin efektlerden ibaret bir kurmaca olduğu, hayvan haklarına duyarlı seyircilerin gönlünü ferah tutabilecegidir. Halbuki o filmin yapımında kilolarca—ve belki tonlarca—hayvan eti tüketilmiş, aktöründen ışıkçısına kostümcüsünden kameramanına herkes birkaç hayvanın hayatı pahasına beslenmiştir.

Bu bakımdan Nuri Bilge Ceylan’ın Kış Uykusu’nun mahkemelik olmasında ironik bir yan var. Filmde ata işkence edildiği, tavşan öldürüldüğü, avcılık özendirildiği için bir vatandaş yönetmen hakkında suç duyurusunda bulunmuştu. Halbuki, söz konusu şahıs muhtemelen vejetaryen değil. Haydi varsayalım kendisi vejetaryen; bu filmin bahsi geçen sahnelerini Ceylan’ı kınayarak seyretmiş binlerce et-severin olduğuna şüphe yok.