Yeni Yapılan Çalışmalara Göre Evcilleştirilmiş Tavukların Kökeni Pirinç Tarlalarına Dayanıyor!
Tavuk ve pilavın en başından beri birbirleriyle alakalı olabileceği ortaya çıktı. İki yeni çalışmada, bilim insanları tavuğun kökenine dair potansiyel bir hikaye ortaya koyuyor. Zooarkeolog Joris Peters ve meslektaşlarının bildirdiğine göre, bu kümes hayvanı hikayesi yaklaşık 3500 yıl önce Güneydoğu Asyalı çiftçiler tarafından ekilen pirinç tarlalarında başlıyor. Ekip, oradan kuşların yiyecek olarak değil, egzotik veya kültürel açıdan saygı gören yaratıklar olarak batıya taşındığını öne sürüyor.
Münih'te bulunan Ludwig Maximilian Üniversitesi'nden Peters, "Tahıl ekimi tavuğun evcilleştirilmesi için bir katalizör görevi görmüş olabilir" diyor.
Galler'deki Cardiff Üniversitesi'nden arkeolog Julia Best ve meslektaşlarının, 6 Haziran'da Antiquity'de yayımladıkları bir rapora göre evcilleştirilmiş kümes hayvanı yaklaşık 2800 yıl önce Akdeniz Avrupa'sına ulaştı. Ekip, kuşların kuzeybatı Afrika'da 1100 ila 800 yıl önce ortaya çıktığını söylüyor.
Araştırmacılar, 50 yıldan uzun bir süredir tavukların (Gallus gallus domesticus) nereden geldiğini ve ne zaman ortaya çıktığını tartışıyorlar.
Hindistan'ın İndus Vadisi, kuzey Çin ve Güneydoğu Asya'nın tümü evcilleştirme merkezleri olarak biliniyordu. Tavukların ilk ortaya çıkışı için önerilen tarihler çoğunlukla yaklaşık 4 bin ila 10 bin yıl aralığındaydı. Modern tavuklarla ilgili 2020 tarihli bir genetik araştırma, tavukların evcilleştirilme sürecinin Güneydoğu Asya kırmızı orman tavuğu türü ile başladığını öne sürdü. Ancak hayvanların evcilleştirilmesini araştırmak için giderek daha fazla kullanılan DNA analizleri, evcilleştirilmiş tavukların ilk olarak ne zaman ortaya çıktığını tam olarak kesinleştiremedi.
Tavukların çeşitli yerlerde ortaya çıkma zamanlamasını belirledikten sonra araştırmacılar, hayvanların evcilleştirilmesi ve yayılmasıyla ilgili bir senaryo geliştirdiler.
Yeni hikaye Güneydoğu Asya'nın pirinç tarlalarında başlıyor. Bilinen en eski tavuk kalıntıları, kabaca M.Ö.1650 ve 1250 yılları arasında, Tayland'ın merkezinde bir kuru pirinç tarım alanı olan Ban Non Wat'tan geliyor. Kuru pirinç çiftçileri, mahsulü su basmış tarlalar veya çeltikler yerine mevsimlik yağmurlarla ıslanan yayla toprağına ekiyor. Bu, Ban Non Wat'ta ekilen pirinç tanelerini tavukların ataları için oldukça ilgi çekici hale getirmiş olabilir.
Bu tarlalar, kırmızı orman tavuğu denilen aç yabani kuşları cezbetmiş olabilir.
Peters'in grubu, kırmızı orman tavuğunun giderek artan bir şekilde pirinç taneleri ve muhtemelen darı adı verilen bölgesel çiftçiler tarafından yetiştirilen başka bir tahıl mahsulünün taneleri ile beslendiğini düşünüyor. Araştırmacılar, insanlarla ekili bir aşinalığın tavuk evcilleştirmesini yaklaşık 3500 yıl önce başlattığını söylüyor. Ekip, tavukların yaklaşık 3 bin yıl öncesine kadar orta Çin, Güney Asya veya Mezopotamya bölgelerine gelmediğini tahmin ediyor.
Bir araştırmacı, daha büyük modern tavukların kemikleri arasında bulunan 2 bin yıldan daha eski tavuk kemiklerine işaret ediyor.
Sydney Üniversitesi'nden arkeolog Keith Dobney, Peters ve meslektaşlarının ilk kez 'sadece nerede ve ne zaman değil, aynı zamanda tavuk evcilleştirmesinin nasıl ve neden gerçekleştiğine dair tamamen tutarlı ve makul bir açıklamaya' mevcut kanıtları bir araya getirdiğini söylüyor. Ancak tavuklarla ilgili yeni bilgiler burada bitmiyor. Araştırmacılar tarafından radyokarbon tarihleme yöntemini kullanarak, Avrasya ve Afrika'daki 16 bölgeden 23 tavuk kemiğinin genellikle daha önce düşünülenden birkaç bin yıl daha genç olduğunu belirledi. Görünüşe göre bu kemikler, daha önceki insan kültürleri tarafından yapılmış eşyalarla birlikte bulundukları zaman içinde daha düşük tortu katmanlarına yerleşmişler.
Peters grubuna göre arkeolojik kanıtlar, tavukların ve pirinç ekiminin Asya ve Afrika'ya birlikte yayıldığını gösteriyor.
Ancak insanlar ilk evcil tavukları yemektense onları özel veya kutsal yaratıklar olarak görmüş olabilir. Ban Non Wat ve diğer erken Güneydoğu Asya bölgelerinde, insan mezarlarına yetişkin tavukların kısmi veya bütün iskeletleri yerleştirilmiş. Peters, bu davranışın tavukların bir tür sosyal veya kültürel öneme sahip olduğunu gösterdiğini söylüyor.
Avrupa'da da ilk tavukların büyük bir çoğunluğu kesilip parçalanmadan insan mezarlarına gömüldü.
Araştırmacılar, yaklaşık 2 bin yıl önce Roma İmparatorluğu'nun genişlemesinin daha yaygın tavuk ve yumurta tüketimine yol açtığını söylüyor. İngiltere'de tavuklar yaklaşık 1700 yıl öncesine kadar, özellikle Roma'dan etkilenen kentsel ve askeri alanlarda düzenli olarak yenmiyordu. Yapılan araştırmalar sonucunda genel olarak, İngiltere'ye tavukların ilk olarak gidişi ile gıda olarak kabul edilmeleri arasında yaklaşık 700 ila 800 yıl geçtiği sonucuna varıldı. Tavukların yayıldığı diğer bölgelerde de benzer gecikme süreleri meydana gelmiş olabilir.
Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!
Bu içerikler de ilginizi çekebilir
Yorum Yazın