Bugün Mutlaka Okumanız Gereken 10 Köşe Yazısı

Hatay'da yanıma gelip 'Video mesajıyla Kobani kampanyamıza destek verir misin' dediler. Verdim. Onları Suruç'ta şehit aileleriyle otururken gördüm. Neşeliydiler. Sonra ölürken...

“Biz Sosyalist Gençlik üyesiyiz. Kobani’nin yeniden inşası için kampanya yürütüyoruz, video mesajıyla destek olur musunuz?”

“Elbette” dedim. Kısa bir çekim yaptılar, sonra internette yayımladılar.Dün bu gençler Suruç’ta bombalı saldırının hedefi oldu.

İçim yandı! Hiçbirini tanımıyordum, artık tanıyorum:

Onlar komşu bir ülkeye gemilerle, uçaklarla, otobüslerle taşınan mobil cihatçılarla; eğitilen ve donatılan savaşçılarla yürütülen kirli bir savaşın kurbanları.

“Bu kafayla Türkiye Honduras olur” dedik oldu. Reagan, Nikaragua diktatörü Somoza’yu deviren solcu Sandinistalara karşı Kontraları eğitip silahlandırmak için Honduras’ı kullandı. Türkiye de Suriye yönetimine karşı benzer bir misyonu üstlendi, vekâlet savaşının fırlatma tahtası oldu.

Sevgili okuyucularım, karanlık güçler ilk bombayı mayıs 2013’te Reyhanlı’da patlatmıştı.

Aradan iki yıldan biraz fazla zaman geçti ve dün yeni bir bomba Suruç’ta patladı.

Her ikisi de Suriye sınırımıza bitişik ilçeler.

Yaklaşık 900 kilometrelik Suriye sınırımızda güvenlik sıfır, asayiş sıfır…

Ortalık yolgeçen hanı olmuş, gelen bombasıyla geliyor, giden silahıyla elini kolunu sallayarak gidiyor.

Terörist sabah sınırı geçip Suriye’ye gidiyor, orada Esad güçlerine karşı savaşıyor, akşam saatlerinde Türkiye’ye dönüp istirahata çekiliyor.

Eğer yaralı veya hasta ise bizim hastanelerde beleş tedavisi yapılıyor, karnı doyuruluyor, gerekirse otellerde ve kiralık evlerde ağırlanıyor, sonra yeniden ver elini Suriye!..

Her şey Allah’a emanet!

Suruç'taki patlama, ilk verilere göre, intihar saldırısı sonucunda ortaya çıkan tablo ülkeyi sarstı. 30 kişinin öldüğü, 100'den fazla insanın yaralandığı olay pek çok yönüyle vahim ve kritik. 

Devletten siyasi partilere, kanaat önderlerinden “uzmanlar”a kadar “bulaşıcı şiddet” ve “şiddet iklimi” karşısında hemen herkesin, itham üzerine kurulu açıklamalardan kaçınması ve sorumlu davranmasının önemli olduğu günlerdeyiz. 

Sorun bir aktöre, bir politikaya, bir yanlışa çıkarılamayacak kadar derin görünüyor. 

Daha önce Gaziantep'te, Reyhanlı'da yaşanmış, Diyarbakır, Adana ve Mersin'de denenmiş olmakla birlikte, Türkiye bu tür Ortadoğuvari sivilleri hedef alan büyük saldırılara alışkın bir ülke değil.

Ancak sınırdaş ülkelerde gelişmeler son zamanlarda bu konudaki endişeleri arttırıyor. Yıllardır benzer hadiseler yaşıyan Irak'ta şimdi IŞİD'le ortalık karışmış durumda. Suriye'nin durumu ve Rojava'daki savaş ortada. Rojava meselesinden IŞİD'e, sınır güvenliğinden mülteci akınına kadar bu tablo Ortadoğu'yu her geçen gün bize taşıyor. Her türlü sınırı muğlak hale getiriyor.

Sosyalist Gençlik Dernekleri Federasyonu'nun (SGDF) çağrısıyla bir araya gelinmişti. Kampanyanın adı “Kobane'yi Beraber Savunduk, Beraber İnşa Ediyoruz'. 19-24 Temmuz tarihleri arasında Kobane'ye yapılacak bu toplu ziyaretin ardında şöyle bir politik motivasyon vardı: “Gezi Direnişi'nin çocukları olarak, Ortadoğu'daki özgürlük direnişinin merkezi olan Kobane'ye gideceğiz. Bizlerin bu çalışmayı gerçekleştirmesinin iki nedeni mevcut. İlki Kobane'de yaşanan yıkım ve gençlik olarak duyduğumuz sorumluluk. Savaşın yıkıntıları arasında ayağa kalkmaya

çalışan, onlarca insanını savaşta kaybeden bir kentin yeniden ayağa kalkış mücadelesine seyirci kalamazdık. Bir diğer neden ise Kobane'nin temsil ettiği değerler. Bizler Gezi Parkı ve Kobane'nin özgürlük, eşitlik, kadın devrimi ve gençlik iradesi anlamına geldiğini düşünüyoruz. Gezi'nin komünlerini Kobane'nin komünlerine benzetiyoruz. Ve Kobane'nin yalnız olmadığını, Gezi'nin çocuklarının Kobane'nin yanında olduğunu göstermek istiyoruz.”

Suruç'ta Sosyalist Gençlik Dernekleri Federasyonu'na üye gençlerin toplantısına yapılan bombalı saldırıda ben bu yazıyı yazdığım saatte 30 kişi ölmüş, 76'dan fazla kişi yaralanmıştı.

Dua edelim ki ölü sayısı artmasın, yaralılar bir an önce sağlıklarına kavuşsunlar.

İlk bilgilere göre patlamanın nedeni IŞİD'in bir intihar bombacısı.

AKP Mersin Milletvekili Muhsin Kızılkaya, patlamadan hemen sonra yaptığı açıklamada şöyle dedi:

'Baştan beri biz ülkemizi ateş çemberinin dışında tutuyoruz, bu ateşin kıvılcımlarının buraya gelmemesi için bir şeyler yapmak, iç barışı muhafaza etmek, silaha dayalı ortaya çıkacak bir fikre kapılmamak... Çok kısa süre içerisinde biz de Suriye'ye ya da başka ülkelere benzeyebiliriz.'

Kızılkaya, partisinin hükümetini korumaya çalışıyor ama söylediği şey doğru değil.

Bu hükümet, Türkiye'yi bu ateş çemberinin dışında tutmak için hiçbir şey yapmadığı gibi, komşu bir ülkedeki içsavaşın üzerine benzin de döktü.

Suruç’taki insanlık dışı saldırı şaşırttı mı?

Nerden çıktı, kimin işi diyerek yerinizden zıpladınız mı?

Hayır mı dediniz!..

Maalesef bekleniyordu.. Katliam bağıra bağıra geldi..

*

Canlı bombanın Türkiye’nin her tarafından Suruç’a giden sosyalist gençleri hedef alması tesadüf değil.. Hedef kitle özenle seçilmiş..

Kobani için toplanan 200 genç sabah kahvaltı yapıyor..

Kahvaltıdan sonra hep birlikte basın açıklaması..

Toplantının sonuna doğru korkunç patlama..

Demek ki; canlı bomba bütün bu gelişmeleri sakin sakin takip etmiş.. Üzerinde tahrip gücü çok yüksek patlayıcılarla kültür merkezinin bahçesine gelmiş.. Gençleri izlemiş.. Basın açıklaması sırasında gençlerin arasına girmiş.. Tam ortalarına yerleşince pimi çekmiş..

Profesyonel iş..

*

Canlı bombayı yollayanlar istihbarat yapmış.. Gençlerin dün sabah kültür merkezinin bahçesinde toplanacağını öğrenmiş.. Saldırıyı planlamış..

Bizim istihbaratçılar ne yapmış?

Polis istihbarat!..

MİT!..

Bu memleketin devleti totaliterdir. Gözetler, dinler, araştırır, canı isterse gözaltına alır, tutuklar… Devletin haberi olmadan yeraltına inilir ama devletten icazet almadan ya da en azından haber vermeden “yerüstüne” çıkıp gündüz vakti yüzlerce sivilin arasında kilolarca bomba patlatmak çok zordur. Zira bombalı saldırı slogan atmaya benzemez. Para, hazırlık, istihbarat, teşkilat gerektirir. Zengin ve organize örgütün yapacağı iştir. Zaten devlet destekli değilse kısa sürede anlaşılır, failler de emri verenler de hatta onlara selam vermiş olanlar da önce manşetlere taşınır, sonra tutuklanır.

“Suriye’nin güneyinde bir devlet kurulmasına asla müsaade etmeyeceğiz. Bedeli ne olursa olsun buna engel olacağız.”

Cumhurbaşkanı yakın zamanda böyle buyurmuştu. Bahsettiği bedellerden biri seçim öncesi Adana ve Mersin’de HDP binalarına yapılan bombalı saldırılar mı? Sahi ne oldu o iş? Nerede arkasındaki organize örgüt?

Ya da Diyarbakır mitingine saldırıyı tek başına yapmış gibi medyanın önüne attığınız “IŞİD’li gencin” arkasında asıl kim var? Emri nasıl, ne zaman, nereden ve neden verdiler? Buldunuz mu cevapları?

Yazdık.

‘Kürtler geç de olsa tarih sahnesine çıktılar ve hakettiklerini almadan o sahneden inmeyecekler!’ (4 Mayıs 2013)

‘Jeopolitik koşullar değişir, konjonktür buna uygun hale gelir ve Kürtler bağımsız bir ulus-devlet kurmak isterlerse bunun önünde bölgesel hiçbir güç duramaz.’ (11 Mayıs 2013)

‘Kürtlerin temel hak ve özgürlüklerini milliyetçilik batağına saplanmadan talep etmelerini mi istiyorsunuz? O zaman önce kendi milliyetçiliğinizden vazgeçeceksiniz.’ (25 Mayıs 2013)

Barış sürecini ‘yapıcı bir dille’ eleştirdik.

‘Şu ana kadar fazla sekteye uğramadan yürüyen barış süreci koşulsuz, ‘ama’sız desteklenmeli … Barışı desteklemek bizi sürecin olumlu bir mecrada yürümesi, eksikliklerinin giderilmesi için mücadele etmekten alıkoymuyor. Evet, süreç kırılgan. Ama bu kırılganlık her eleştiriyi “kötü niyetli” olarak algılamamızı, eleştirenleri yaftalamamızı gerektirmiyor.’ (11 Mayıs 2013)

Kobanê'deki çocuklara oyuncak dağıtmak ve bölgede kütüphane kurmak için yola çıkmak amacıyla Suruç'ta toplanan Sosyalist Gençlik Dernekleri Federasyonu üyesi gençlere  yönelik bombalı saldırıda 31 insan katledildi.

Bu korkunç katliam sonrası iktidar ve yandaşlarından gelen tepkiler ise insanın canını bir o kadar acıtıyor. Ana akım medya katliamı “güvenlik” uzmanları, “stratejist” akademisyen (ne demekse), analistlerle açıklarken, Başbakan Davutoğlu da sanki bu ülkenin Başbakanı o değilmiş, hükümet onlar değilmiş gibi uzaklara bir yere kendince konuşuyordu. İŞİD’i besleyip büyüten bu iktidar değilmiş gibi, sanki İŞİD üyeleri bu ülkenin hastanelerinde tedavi edilmiyormuş gibi, İŞİD’e vatandaşları ellerini kollarını sallayarak katılmıyormuş gibi, İŞİD’e katılım sanki cezalandırılıyormuş gibi, sınırlar İŞİD’e kullandırılmıyormuş gibi konuşuyordu. Başbakan bütün dünyayı herhalde aptal sanıyor!

Suruç’ta bombayı patlatanlar belli. Son hareketi yapan kim olursa olsun, arkadaki kuvvet IŞİD’dir. Ya da IŞİD ile aynı amacı taşıyan ve Türkiye üzerine açık hesapları olan benzer bir kuvvettir.

IŞİD ve aynı hattaki kuvvetlerin amacı, tartışılmasına gerek olmayacak kadar açık.

1- Türkiye topraklarının savaş alanı olması.

2- Türkiye’nin güneyindeki bataklığa silahlı güç olarak çekilmesi.

IŞİD’in Ortadoğu’da yaymak istediği savaşın bir kenarında Türkiye var, hemen yanında da Kürtler var.

IŞİD ilk Kobane saldırısıyla, savaşın bir ucunu Türkiye toprağına uzatmayı başarmıştı.

Reyhanlı saldırısı da Türkiye toprağını savaş alanı yapmanın bir başka denemesiydi.