Seda Yekeler Yazio: Lakin Toprak Unutmaz
“Diyelim ki biz öldük siz kaldınız.
Diyelim ki kurudu ormanlar, nehirler kuşlar.
Diyelim ki ateş olup küller üfürdünüz memlekete.
Baktınız, kalmamış yakacak bir tek ağaç sönmeyen ocak.
Akacak tek damla gözyaşı
Sonra?
Geçip ortasına ölümün düğün mü kuracaksınız?
Diyelim ki kurdunuz, külden ağaçlar, uçmayan kuşlar, ağıtlar…
Bu ziftli yaslar sarmışken toprağı, mutlu mu olacaksınız?
Bize nasip bunca kalp ağrısından size tatlı huzurlar kalır mı dersiniz?
Yazık! Davaya ibadet diye diye toprağına ihanet edensiniz,
Lakin unutmaz toprak,
Bakın göreceksiniz, yakan, bozan, yıkan, ölüm saçan ellerinizden ayırmayın gözünüzü.
Onlar boğacak sizi
Yavaş ve acı içinde kesilecek nefesiniz, henüz gelmeden eceliniz.
Yaktığınız can kadar yanacaksınız.”
Dediğinde Nazım Hikmet; yüreği karanlık insanların eğitimsizlikle birleştiğinde bu dünyaya neler yaptığını ve yapacağını anlatıyordu.
Onlarca yıl önce yazılmış bu dizelerin içimizi şu an okuduğumuzda da bu kadar derinden etkilemesinin en büyük sebebi, her köşe başında açılmış olan üniversitelerde öğrencileri ‘’insan’’ olarak eğitmeyi unutarak, salt bilgiyle doldurup, bir ülkenin geleceği için en tehlikeli üretime katkı sağlamak; vicdansız bilgi. Evleri mühendislerin değil de müteahhitlerin yapması, müteahhitlerin de ‘’hesap yapması’’ nereden nasıl eksiltirsem hesabı.
Yeni nesile dürüst ve vicdanlı insanlar olmanın hesaplı olmaktan daha iyi olduğunu anlatana kadar;
Yeni nesile hesap yapmanın insanı sadece makam sahibi yaptığını ancak vicdan sahibi olmanın çok daha önemli bir işe yaradığını ve insanı ‘’insan’’ yaptığını anlatana kadar daha çok sel felaketinde insanlarımızı, daha çok yangında ormanlarımızı kaybedeceğiz. Bu yüzden çok geç olmadan vicdanlı bilgi edindirmek için kolları sıvamanın vakti ve umut hep var.
Yorum Yazın
Birazcık araştırmış olsaydınız Usta Nazım ın böyle bir şiiri olmadığını fark edebilirdiniz:))