5 Yaşındaki Otizmli Küçük Kız ile Kedisinin Yürek Isıtan Fotoğrafları
İnanılmaz derecede yetenekli 5 yaşındaki otizmli ressam Iris Grace, harika resimler yapıyor. Ancak onun kadar övgüyü hakeden gizli bir asistanı var: terapötik kedisi Thula.
Thula, neredeyse 1 yaşında Maine Coon cinsi bir kedi. Bu cins, kedi aleminin zeki ve uysal devi olarak biliniyor ve çok genç olmasına rağmen Thula kendisinden beklenenleri boşa çıkarmıyor. Onun yumuşak ve sevgi dolu yapısı özellikle Iris gibi otizmle büyümeye çalışan küçük bir kız için çok büyük önem taşıyor. Iris'in annesi Arabella Carter-Johnson, 'Thula, Iris'in hayatla ilgili endişelerini azaltıyor ve onu sakinleştiriyor.' diyor ve ekliyor: 'aynı zamanda onu sosyalleştiriyor. Thula'yla daha fazla konuşuyor ve 'Otur kedi' gibi cümleler kuruyor.'
Carter-Johnson, kızı için terapötik bir evcil hayvan arkadaş aramaktan neredeyse vazgeçmek üzereyken, ailesi Noel'de bir Sibirya kedisini bakmaları için onlara bırakmış. Iris'in onunla iletişim kurduğunu gören Carter-Johnson 'doğru hayvanı henüz bulamadığını' düşünmüş ve sonrasında Thula'yı bulmuşlar. Arabella Carter-Johnson'ın ağzından Thula'yı bulmalarının ve kızının Thula ile olan arkadaşlığının hikayesini okumak ve bu sevimli ikilinin birbirinden güzel fotoğraflarını görmek için aşağıya inin...
'Hangi aktivite ile uğraşırsak uğraşalım, Thula hep yanımızda ve bize katılmak istiyor.' diyor Arabella Carter-Johnson. 'Su oyunları, oyun hamuru, resim, bisiklet, iPad, yapbozlar, misket kaydırağı... Iris'e yoldaşlık ve arkadaşlık ediyor ve Iris'i iletişim kurmak konusunda cesaretlendirmemde bana yardımcı oluyor.'
'Iris, geçen yıldan bu yana, banyo yapmaya ve saçının yıkanmasına karşı duyduğu hoşnutsuzluğu aştı. Thula, Iris ile birlikte küvete giriyor ve Iris'e yardımcı olmak için kendisini şampuanlamama bile izin veriyor.'
'Iris her şeyden önce sabahları artık daha aktif. Thula gelmeden önce, güne başlaması bile zordu. Artık aktivitelere katılmak konusunda daha rahat ve bisiklet sürüşlerimiz sırasında da farklılıklar gösteriyor.'
'Bir terapi hayvanı almak mutlaka tavsiye edilen bir şey değil, ancak otizm konusunu araştırdığınızda ara ara hayvanların otizmi olan çocukların üzerinde yaratabileceği muazzam etkilerle ilgili hikayelere rastlıyorsunuz.'
'Iris'i hippoterapiye (atlarla yapılan bir tür terapi) götürdük, fakat o zaman atlarla pek de ilgilenmiş gibi görünmüyordu. Daha sonra bir terapi köpeği almayı düşünmeye başladım.'
'Köpek ve Iris iyi geçinemediler - Iris yalanmaktan ve köpeğin kuyruk sallamasından hoşlanmadı ve köpeğin hiperaktifliği onu sinirlendiriyordu. Böylelikle bu fikirden de bir süreliğine vazgeçtim.'
'Ardından otizmli çocuklara nasıl yardım ettikleriyle ilgili daha fazla hikaye okuduktan sonra bir terapi kedisi almaya karar verdim... ancak, Iris yine ilgilenmedi ve kedi de ondan pek hoşlanmışa benzemiyordu.'
'O aşamada, bu fikirden sıkılmaya başladım. Farklı hayvanları denemeye devam edemezdim, çünkü bu kimse için adil sayılmazdı ve Iris'e de bir faydası dokunmuyordu.'
'Sonra, erkek kardeşimin kız arkadaşı, kedilerini Noel tatillerinde bırakmak için bir yere ihtiyaçları olduğunu söyledi ve ben de onlar yurtdışındayken kediye bakabileceğimi söyledim. Güzel bir Sibirya kedisiydi ve Iris onunla hemen iletişim kurdu.'
'İşte o zaman henüz doğru hayvanı bulmamış olduğumu farkettim. Farklı seçenekleri değerlendirmek uzun bir zamana maloldu, ancak pek çok deneme ve hatadan sonra istediğimize ulaştık.'
'Thula eğitimli bir hizmet/terapi kedisi değil, ancak ben bazı şeyler yaptım; onu daha bir yavruyken koşum giymeye ve araba ve bisikletle yolculuk etmeye alıştırdım. Geri kalanını ise kendisi başardı.'
'Koşumun çok önemli bir amacı var. Thula bizimle birlikte bisiklet sürmeye geliyor ve sepetin içinde bir tasma kayışı var, ben de bunu onun koşumuna bağlıyorum. Normalde atlamaya kalkışmıyor, fakat trafiğin veya başka bir şeyin onu korkutması ihtimalini göz önüne alarak alınmış bir tedbir bu. Koşum onun için bir tasmadan daha rahat ve daha güvenli.'
