Milyonlarca Kadının Hayatını Kurtarmasına Rağmen Meslektaşları Tarafından Alay Konusu Olan: Ignaz Semmelweis
Bazı araştırmacılar teknolojik ilerlemenin çok hızlı olduğunu ve yakında buna yetişemeyeceğimizi düşünüyor. Ancak geçmişte durum farklıydı. Birçok bilimsel keşif, bir yanlış anlaşılma ve hatta düşmanlık duvarı ile karşı karşıya kaldı. Antiseptik işlemlerin öncüsü olarak bilinen Macar doktor Ignaz Semmelweis’in başına gelen de tam olarak buydu.
Ignaz Philipp Semmelweis, 1818'de Budapeşte'nin batı kısmı olan Buda'da doğdu.
Okuldan sonra Viyana Üniversitesi'nde hukuk fakültesine girdi, ancak bir yıl sonra sağlık alanına yönelmeye karar verdi.
1846'da diplomasını aldıktan 2 yıl sonra, Viyana Hastanesi'nde çalışmaya başladı. Orada, doğum sonrası enfeksiyondan kaynaklanan ve bazıları için ölümcül olan, lohusalık humması olarak da bilinen ’ölümcül ateşle’ ilgileniyordu. Bu sebeple ölüm oranı % 20-30 civarındaydı. Bu enfeksiyona neden olan şey henüz araştırılmamıştı.
Viyana Hastanesi’nde, 2 doğum kliniği vardı. Genç doktor, aynı yöntemler kullanılmasına rağmen ölüm oranlarının birinde daha yüksek olduğunu fark etti.
Aradaki fark, koğuşlardan birinin, öğrencilerin eğitimi için kullanılmasıydı. Öğretim koğuşuna bitişik bulaşıcı bir hastalık departmanı ve otopsilerin yapıldığı bir morg vardı. İkinci koğuşta ise bakıcı olarak yalnızca ebeler bulunuyordu.
1847'de Semmelweis'in arkadaşı Jakob Kolletschka, otopsi sırasında yanlışlıkla kendini bir neşterle kesti ve öldü. Semmelweis, Jakob'un doğum yapan ve aynı zamanda doğumdan bu yana sıkıntı çeken kadınlarla aynı semptomlara sahip olduğunu fark etti. İlk doğum servisinde doğuma yardımcı olan öğrencilerin ellerinde “ceset parçacıkları” olduğunu varsaydı ve bundan sonra, tüm öğrencileri otopsi yapmaya yardımcı olduktan sonra ellerini bir klor çözeltisiyle temizlemeye zorladı.
Yöntem gerçekten etkiliydi; ölüm oranı neredeyse 10 kat azaldı.
Fakat 1849'da Semmelweis, Viyana Hastanesi'ndeki işini kaybetti. Teorilerden birine göre bu, doktorun siyasi protestolara katılması nedeniyle oldu. Bir başkasına göre, hastane müdürü onun teorilerini beğenmedi.
Bir yıl sonra Semmelweis, Budapeşte'nin doğu cephesi olan Pest'e geri döndü ve 6 yıl boyunca hastanelerin doğumevi başkanlığını yaptı. Onun sayesinde anne ölümleri neredeyse tamamen azaldı. 1855 yılında Semmelweis, Pest Times Üniversitesi'nde Kadın Hastalıkları Profesörü olarak görevlendirildi.
Önemli keşiflerine rağmen, Ignaz Semmelweis’in meslektaşlarının birçoğu bulgularına kuşkuyla bakıyordu.
Kirli ellerin doğumsal ateşe sebep olan tek neden olduğu fikri tıp dünyasında bir devrimdi. 1861'de Semmelweis ana eseri ‘Etiology, Concept, and Prophylaxis of Childbed Fever’ı yayınladı, ancak ünlü kadın doğum uzmanları tarafından eleştirildi. Doktor açık mektuplar yazdı ve hatta konferanslar düzenlemek istedi, ancak bütün girişimleri başarısız oldu.
Ne yazık ki, tıp topluluğu tarafından reddedilmesi ve sürekli eleştiriler alması Semmelweis'in zihinsel sağlığını etkiledi.
1860'lı yıllardan itibaren büyük bir depresyon yaşadı, halk arasında garip davranışlar sergiliyor, sadece doğumdan bahsediyordu. Ayrıca alkol bağımlısı oldu.
1865 yılında Semmelweis’in meslektaşı olan doktor János Balassa, Ignaz’ı bir psikiyatri kliniğine gönderme isteğinde bulundu.
30 Temmuz'da, Semmelweis Döbling'deki bir kliniğe kaldırıldı. Kaçmaya çalıştı ama görevliler tarafından yakalandı ve deli gömleği giydirilerek yeniden kliniğe götürüldü. Tedavisi için üzerine soğuk su sıkılması ve müshiller uygun görüldü. 2 hafta içinde Ignaz Semmelweis bir enfeksiyon nedeniyle öldü. Bu, Semmelweis'in hastaneye yatırılmadan önce geçirdiği bir ameliyat sırasında yanlışlıkla aldığı bir kesi nedeniyle gelişti.
Sadece birkaç tıbbi dergi doktorun öldüğünden bahsetti.
Tanınması ölümünden çok sonra oldu. Bugün, antiseptik prosedürlerin kurucularından biri olarak kabul edilir. Budapeşte Üniversitesi ve Viyana'daki bir kliniğe Semmelweis’in ismi verildi. 1906'da şerefine “Annelerin Kurtarıcısı” yazan bir anıt yapıldı.
Yorum Yazın
Zaten çağının ötesindeki insanların değeri hep öldükten sonra ortaya çıkar, keşke yaşadığı zamanda da böyle saygı görseymiş