Gerçek Bir Kederden Gazaba Dönüşen Bir Hayat: Shakespeare'ın Hamlet'inden 20 Eşsiz Alıntı
Hamlet, William Shakespeare tarafından 1599-1601 yılları arasında yazıldığına inanılan bir trajedi. Oyun, Hamlet'in babasını öldüren, annesiyle evlenen ve Danimarka tahtına geçen amcası Caludius'tan intikam alma çabası üzerine kurulu. Oyun gerçek bir kederden bir gazaba dönüşen hayatı, yapmacık bir delilikle gerçek delilik arasındaki geçişleri, ensest ilişkileri, ihaneti, öfkeyi ve ahlaksızlığı ele alıyor.
Hamlet, Shakespeare'in şüphesiz ki en çok merak uyandıran ve ilgiyle okunan eserlerinden biri. Shakespeare'in Hamlet'in ağzından söyledikleri de tüm dünyada yüzyıllardır yankılanıyor: 'Olmak ya da olmamak.' İşte Shakespeare'in insan denen varlığı olanca ruhsal karmaşıklığı ile ele aldığı Hamlet'ten 20 eşsiz alıntı.
1.
Bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:
Düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor
Yürekten gelenin doğal rengini.
2.
Bir insana insan mı denir bütün işi
Yemek ve uyumak olursa dünyada yalnız?
3.
Ölmek, uyumak sadece!
Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
4.
... zaten dünya ne iyidir ne kötü, düşüncenize bağlıdır iyilik kötülük.
5.
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
Kim ister bütün bunlara katlanmak
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek
Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa
O kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
Ürkütmese yüreğini?
6.
Başı darda olan dayanak aramaya görsün,
Sözde dostları düşman kesilir bütün.
7.
Sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından
Ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.
8.
Herkese layığına göre davranacak olursan kim kırbaçtan kurtulabilir ki? Onlara kendi şeref ve payenize göre davranın; ne kadar azına değseler de o kadar fazla vermek sizin ihsanınızdır.
9.
Kendi kendimize verdiğimiz sözü tutmak,
En çabuk unuttuğumuz şeydir, ne yapsak.
10.
Serçenin ölmesinde bile bir bildiği vardır kaderin.
Şimdi olacak bir şey yarına kalmaz, yarına kalacaksa, bugün olmaz.
Bütün mesele hazır olmakta.
11.
Madem bu dünya bile yok olacak bir gün
Sevginin bitmesine insan neden üzülsün?
12.
Tutku bitti mi, istem de biter gider,
Ateşli sevinçler de kederler de
Yeminleri yakarlar kendileriyle birlikte.
13.
Ama günah çıkarmak neye yarar,
Pişman olmaz, yaptığından dönmezse insan?
14.
Sözlerim uçuyor havaya, ama düşüncem yerde;
Öz olmayınca söz yükselmiyor göklere!
15.
Yara işler içten içe,
Kemirir içini gizli gizli.
Dök bütün günahlarını Tanrının önüne,
Tövbe et yaptıklarına,
Çünkü pisliğin ortalığı sardığı bu zamanda,
İyiliğin af dilemesi gerekiyor kötülüklerden,
Sana iyilik etmeme izin ver demesi gerekiyor.
16.
Bir iftira atılmaya görsün ortaya,
Dedikodusu, hedefinden şaşmaz bir gülle gibi,
Zehirli okunu salar dünyaya.
17.
Boya kullandığınızı da duydum sizin, duymaz olur muyum? Tanrı size bir yüz vermiş, siz tutup başka bir yüz yapıyorsunuz kendinize.
18.
Dua da edemiyorum, ne kadar istesem de,
Günahım ağır basıyor dua isteğimden.
İki işten birini seçemez olunca
İkisini de yüzüstü bırakanlar gibiyim.
19.
Ah bu katı, kaskatı beden bir dağılsa,
Eriyip gitse bir çiy tanesinde sabahın!
Ya da Tanrı yasak etmemiş olsa
Kendi kendini öldürmesini insanın!
20.
Var olmak mı, yok olmak mı, bütün sorun bu!
Düşüncemizin katlanması mı güzel,
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına,
Yoksa diretip bela denizlerine kaşı
Dur, yeter! demesi mi?
Yorum Yazın
Bilinç böyle korkak ediyor hepimizi: Düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor Yürekten gelenin doğal rengini.
dur, yeter! demesi.