Amazon'da Yaşayan Yanomami Kabilesi'ne Hayatını Adayan İdealist Bir Kadın: Claudia Andujar
Güneydoğu Venezuela ile Kuzey Brezilya sınırları arasında yaşayan Yanomami kabilesi, 'ölen akrabalarının cansız bedenlerini yiyen yerliler' olarak büyük ilgi çekse de bugünkü konumuz farklı. Bugün, hayatını bu topraklarda yaşayan yerlilere adayan bir fotoğrafçının hikayesini, kendi ağzından sizlere anlatacağız.
Fotoğrafçı Claudia Andujar, 1971 yılında Amazon yağmur ormanlarında yaşayan bir yerli kabilenin yaşantılarını belgelemeye başladı.
Şimdi 90'lı yaşlarında olan Claudia, hayatı boyunca Yanomami halkına ait binlerce eşsiz fotoğraf çekti. Fotoğraflarını çekerken, kendini yerli halka o kadar adadı ki resimleri, Yanomami halkının haklarının tanınması konusunda da çok yardımcı oldu.
Önce kısaca Yanomomi kabilesini ve geleneklerini tanıyalım.
Yanomami, Amazon yağmur ormanlarında yaşayan yaklaşık 35.000 kişiden oluşan bir grup.
Yanomomi halkı, hem tarımla uğraşıyor hem de avlanıp balıkçılıkla uğraşıyor ve bu şekilde hayatlarını idame ettiriyorlar.
Maloca adı verilen evlerde birkaç aile bir arada yaşıyorlar.
Halk genelde Ninam, Sanuma, Waika ve Yanomano olmak üzere 4 dil konuşuyor.
Claudia Andujar: "Oraya ilk gittiğimde tek başıma ve biraz da tedirgindim çünkü onların hayatını değiştirmek üzere orada olduğumu düşünmelerini istemiyordum" diyor.
Yanomomi halkının bizim evler gibi 2 göz oda bir salon tarzı evleri yok. Maloca ismi verilen evlerde yaklaşık 20 aile bir arada kalıyorlar.
Her ailenin kenarlarda kendi alanı var ve buraya hamaklarını asıp özel eşyalarını koyuyorlar. Ayrıca hem gündüz hem de gece ateş yakıyorlar.
"Yanomami halkı Portekizce bilmediği için, onlarla anlaşmak ilk başta oldukça zordu."
Claudia, onlarla anlaşabilmek için kamerasını ve gülümsemesini kullandığını ve bunun bir süre sonra gerçekten işe yaradığını söylüyor.
Oraya ilk gittiğinde yaklaşık 1 ay kalan Claudia, sonraki gidişlerinde her seferinde daha uzun kalmaya başlamış.
Bir süre sonra beni aralarına kabul ettiler ve bu gerçekten benim için son derece sevindiriciydi diye ekliyor Claudia.
"Onlar için şaman ritüelleri son derece önemliydi ve ben de bu anları çekerken ekstra özen gösteriyordum. Dünyaya bakış açıları kesinlikle bizimkinden çok farklıydı."
1970'li yıllarda Brezilya hükümetinin yanlış politikaları, alanda ormansızlaşmaya ve doğal felaketlere sebep oldu.
O sırada benim orada ne yaptığımı da anlamadılar ve bölgeden ayrılmamı bile istediler.
Dünyadan bu kadar izole bir şekilde yaşayan halkın hayatı, bölgede altın bulunması ile tamamen değişti.
1980'li yıllarda on binlerce madenci bölgeye altın aramaya geldi.
Madencilerin işgaline uğrayan bölgede, halkın hayatı da riske girmeye başladı. Artık avlayacak balık kalmamıştı çünkü madenciler altın arayışlarında civa kullanıyorlardı.
Civa yüzünden ölenler sadece balıklar değildi.
Halk bu kirlenen suyun içinde banyo yapıyor, ayrıca yemeklerde ve içmek için de aynı suyu kullanıyordu.
Madenciler kelimenin tam anlamıyla Yanomami halkını zehirliyordu.
Bu süreçte 1987-1992 yılları arasında Yanomami halkı civa zehirlenmesinden çok fazla kayıp yaşadı.
İşte Claudia'nın fotoğrafları bu süreçte çok yardımcı oldu, Yanomami halkının topraklarını koruyabilmesi için seslerini dünyaya duyurdu.
Yanomami halkının kendine ait olan yerli toprakları 1991'de resmi olarak çizildi ve 1992 yılında da hükümet tarafından onaylanıp tescillendi.
Claudia, bu toprakların hak ettiğini alabilmeleri için çok uğraştığını belirtiyor.
'Yanomomi halkı, yüzyıllardır orada yaşıyordu ve politik açıdan bölgenin ne kadar kıymetli olduğunun farkında bile değillerdi.'
Çok endişeliydim çünkü Brezilya'nın tek derdinin, bölgeden altını çıkarmak olduğunu biliyordum, orada yaşayan insanları hiç önemsemiyorlardı.
O halkın bir parçası gibi hissediyorum ve bu yüzden hayatımı onları korumak için adamaya karar verdim.
Artık biraz da benim sayemde, topraklarının değerini ve büyük tehdit altında olduklarını anlamaya başladıklarını düşünüyorum.
Yorum Yazın