Tecavüzü Bile Kültür Haline Getiren Babillilerin Normal Olduğunu Düşündükleri Birbirinden Tuhaf Uygulamalar
Babil antik kenti günümüzdeki Bağdat'ın yaklaşık 80 kilometre ötesindeydi. Miladdan önce 1792'den 1750'ye kadar hüküm süren Amorit hükümdarı Hammurabi'nin öncülüğünde Babil önemli bir askeri güç haline geldi. Büyük bir askeri güç olmanın yanında diğer medeniyetler gibi Babilliler de bazı çeşitli rahatsız edici uygulamalarda bulundular. Detaylar için sizleri şöyle alalım...👇
Sıkı bir tarih tutkunuysanız Babil tarihçesinin bazı önemli ilklere ev sahipliği yapmasıyla ön plana çıktığını bilirsiniz.
Hammurabi Kanunları, mutlakiyet anlayışı ve Sami kökenli topluluklardan biri olması bu özelliklere örnek gösterilebilir.
Fakat Babilliler genel olarak bazı rahatsız edici uygulamalara da sahipti. Gelin bunlara beraber bakalım!👇
7. Küçük suçlarda bile idam cezası verilirdi.
Hammurabi Yasası esasen Babil'de sosyal yaşamın nasıl işlediğini belirleyen kural kitabıydı. Bu yasalar her türlü durum için hukuki bir yaptırımı kapsardı. Columbia Üniversitesi profesörü Van de Mieroop, King Hammurabi of Babylon kitabında tapınak ve saray mülkünün çalınması veya kaçak bir köleye sığınak verilmesi dahi büyük cezalarla sonuçlandığından bahsediyor.
Suçlunun ve sanığın sosyal statüsü cezasının ciddiyetinde büyük rol oynuyordu.
Örneğin 'göze göz dişe diş' anlayışı sadece aynı statüye sahip insanlar için geçerliydi. Halktan birini kör eden veya halktan birinin kemiğini kıran seçkinlerin üyesi bir kilo gümüş para cezasına çarptırılırdı. Fakat kendinde daha zengin birine zarar veren insanlar ise halka açık bir şekilde 60 kırbaçla cezalandırılırdı.
6. "Yasalar kör değildir" anlayışını benimsediler.
Hammurabi Kanunu'ndaki toplumsal sınıflandırmanın önemi yadsınamaz derecedeydi. Toplum üç sınıfa ayrılırdı: Üst sınıf, özgür insan sınıfı ve köle sınıfı. Yasalarda da belirtildiği gibi bir kölenin özgürlüğünü satın alabilen özgür bir insan sınıfı vardı. Toplumda bu üç sınıftan birine ait olmak kaçınılmazdı. Kral Hammurabi onları eşit görmese de her sınıfa eşit ayrıcalıklar tanıdı.
Yasalar, her vatandaş sınıfının kendine ait önemi olduğunu vurguluyordu.
Eğer üst sınıftan bir üye alt sınıftan birini yaralarsa alt sınıfın gazabına katlanmak zorundaydı. Fakat genel olarak baktığımızda günün sonunda erkekler ve zenginler diğer herkesten öncelikliydi.
5. Tanrıları beslediler.
Babilliler çok tanrılı inanca bağlı kaldılar. Tanrı ve tanrıçalardan oluşan geniş bir panteona tapıyorlardı. Tanrılardan bazıları, Babil'in birincil koruyucu tanrısı olarak kabul edilen ve anıtsal bir tapınakta kaldığı bilinen Marduk gibi devlet tanrıları olarak hizmet etti. Diğer tanrılar ise küçük ev tapınaklarından aileler tarafından ibadet edildi.
Tanrı heykelleri günde üç kez şarap ve bira ile beslenmesi; mücevherlerle donatılması gerekiyordu.
Babilliler o zamanın tanrı heykellerini bir sembol olarak değil gerçek bir Tanrı olarak görüyorlardı. Heykele günde üç kez bira ve şarap tedarik ediliyordu ve mücevherlerle donatılıyordu. Önemli tanrılar festival günlerinde geçit törenleriyle anılırlardı.
4. Çocukları kurban ederlerdi.
Büyük ya da küçük fark etmeden Mezopotamya'daki topluluklar insanlara hep acı çektirdiler. Eski Mezopotamya Ansiklopedisi'ne göre, eksik uzuvları olan bebekler, yapışık ikizler ve interseks (çift cinsiyetli) gençler lanetlenmiş olarak kabul edildiler ve nehirlere atıldılar.
'İnterseks' terimini burada daha detaylı anlattık sizlere:
3. Gelin müzayedeleri yapılırdı.
Mülkiyet fikriyle bile açıklanamayan bağlar uzun zamanlar boyunca evliliklerde etkisini göstermiştir. Çünkü Eski Mezopotamya'da kadınlar, kocaları tarafından mülk olarak kabul edildi.
"Evlilik, bir kadının babası ile başka bir erkek arasındaki yasal bir sözleşmeydi."
Eski Mezopotamya'da gelinler genelde açık artırma yoluyla alınırdı. Tarihçi Herodot'un tarif ettiği gibi, Gelin Müzayedeleri yılda bir kez her mezrada yapılırdı ve tüm uygun olan kadınların bir alanda toplanmasını ve erkekler onlara teklif verirken bir daire içerisinde durmaları gerekiyordu. Zengin erkekler en güzel kadınları satın alırlardı. Bunun yanı sıra Hammurabi Kanunları'na göre zina yapan eşler sevgilileriyle birlikte nehre atılarak ölüme terk edilirdi.
2. Tecavüz kültürleri vardı.
Cinsel birliktelik yaşamamak Babil toplumunda günah olarak kabul ediliyordu. Herodot'a göre, kadınların tapınaklarda hayatları boyunca en az bir kere cinsel birliktelik yaşamaları gerekiyordu ve ilk madeni para atan erkeğe cinsel ayrıcalıklar verildi. Herodot bunun yanında, tapınakların dışında bir erkeğin para karşılığında bir erkeğin eşiyle birlikte olmasına izin veren yasaları da detaylı bir şekilde tanımladı.
Erkeklerin görünüşü ve diğer özellikleri göz önüne alınmaksızın kadınlar onlarla birlikte olmak zorundaydı.
Bu nedenle cinsellik Babil'deki herkes için serbestti. Bu uygulama bazı modern bağlamlarda tecavüz olarak değerlendirilse de bu durum, Babil toplumunda gayet normal olarak görüldü. Ayrıca cinsellik tanrıçası Innana'ya fedakarlık eylemleri nedeniyle cinselliği reddetmenin günah olduğu bir medeniyet vardı.
1. Toplu bir şekilde ilişkiye girerlerdi.
Eski zamanlarda toplu cinsel ilişkiler ve fuhuş çok fazla yaygındı. Bunun birlikte bu birliktelikler normal günlerde gerçekleşti, yani özel yıllık veya aylık bir kutlamaya tabii değildi. Herodot'a göre Eski Babilliler, toplu cinsel ilişkiye girilen partilerine katılırlardı.
Yorum Yazın
Tarih kokan bir pezevenklik serüveni
3- başlık parasının nereden geldiği anlaşıldı.
3700 yıl önce de o topraklarda kadın olmak zordu hala zor.
Aq mezopotamya senin ben amk