Gökçen Erdoğan Yazio: 90'lar Pop Gerçeği ve Sosyal Medya
Hayatımın her döneminde müzikle aram iyi olmuştur. Sesim de fena değildir laf aramızda. Ud çalar Türk sanat müziği şarkıları söylerim. Türküleri de severim çocukluğumdan beri. Müziğin her türünde bir favorim, bana kilometreler ve bazen okyanuslar aştıran favorilerim vardır. Ancak bu favorilerim, her ortamda tanıdığım herkesle ortak noktam olmayı başarmış değildirler, tanımayanları da çoktur. Ama 90’lar popun herkes için, hepimiz için neden ve nasıl bu kadar önemli ve benzersiz olduğunu düşündüm birden. Nasıl böylesi bir ortak nokta olabildiğini? Bunun bir tema olarak nasıl keyif verdiğini, en bilmediğimizi sandığımız şarkıları nakarata gelince nasıl da bağır çağır söylediğimizi, bu garip ve etkileyici tanışıklığımızı, sığdırdığımız bunca anıyı… Bunlar nasıl oldu? 90’lar popunu buraya getiren ve kalbimizin zirvesinde tutan neydi?
90’lar pop üzerine çok konuşulur, biliyorum ama bugün ben fonda Demet Sağıroğlu varken kendi bakış açımdan bahsetmek istedim.
Zaman hep birbirine benzeyen starlar üretti. Tutan her şeyin benzeri yapıldı. Bir şey tutunca hiç tarzı olmayanlar da onu denedi. Rapinden bol danslı İngilizce karışımlı şarkılara… Herkes birbirini aşmak için bir benzerini ve daha iyisini, daha popülerini yapmaya kilitlendi. 90’lar popta kimseni bir diğerine benzetmiyorum oysa ben. Ses renginden klibine, şarkı sözlerinden giyim stiline; hiç kimseyi birbirine benzetmiyorum. Herkesin kendisi kalabildiği ve kendisi olarak fark yaratabildiği son dönemdi belki. Müzisyenler ve şarkıcılar arasında gerçek dostlukların yaşandığı ve etkileşimin yalnızca sanat konusunda yaşandığı, tartışmalar yaşansa da herkesin birbirinin sanatına saygı duyduğu bir dönemdi. O zamanın star kadınları, Türkiye’nin en güzelleri ya da şıkları arasında olmak için fabrikasyon bir çaba içinde değillerdi mesela. Daha özgün ve daha sessiz bir iddiaları vardı. Sesi olmayanın dansıyla ya da aşkıyla piyasada yeri yoktu. Görsel ve işitsel şölenlerin tümü biricikti.
Sosyal medya ne alaka diyeceksiniz? Sosyal medyanın da tüm akımlara rağmen 90’lar pop ruhuna ihtiyacı var. Özgün, yaratıcı, işlevsel ve samimi… Kim bundan ne anlarsa anlasın. Ben ortaya bıraktım.
Yorum Yazın