Erken Yaşta Yalnız Yaşamaya Başlayan İnsanların Anlayacağı 13 Durum
Üniversiteyi kazanıp, aile evinden uçma zamanınız gelmiştir ya da iş bulup ayrı eve çıkma zamanınız. Başlarda, artık özgürüm, hayatıma kimse karışamayacak diye sevinirsiniz. Bunun azap dolu bir süreç olduğunu ise çok geçmeden anlarsınız. Gecenin sonunda sorunlarınız ve siz birbirinize bakarak oturursunuz ve yapılabilecek hiçbir şey yoktur.
1. Herhangi bir sorun yaşadığınızda, yanına gidip ağlayabileceğiniz aileniz artık uzaktadır.
Bu çok da kötü bir şey değildir aslında. Sorunlarla tek başınıza başa çıkmayı öğrenir, büyürsünüz. Fakat kaç yaşına gelirsek gelelim, annemizin dizinin dibinde ağlayıp, ona danışma isteği duymaktan asla vazgeçemeyiz.
2. Akşamları eve girdiğinizde, güzel yemek kokuları alamazsınız.
Evin kapısına yaklaştığınızda gelen kokulardan, evde hangi yemeğin olduğunu tahmin ettiğiniz o güzel günler artık geride kaldı.
3. Yalnız yaşamanın cebinize verdiği zarar da ağırdır. Her şeyden tasarruf yapmak zorunda kalırsınız.
Giderleriniz daima gelirlerinizden fazladır.
4. Kabus görüp sıçrayarak uyandığınızda, hemen sarılıp güvende hissedebileceğiniz birisi yoktur evde.
Annneeee diye bağırdığınızda, yanınıza koşa koşa gelip, geçti yavrum diyecek anneniz artık yanınızda değil : (
5. Asla tek kişilik yemek yapamazsınız. Yaptığınız yemeği üç gün yemek zorunda kalırsınız.
Tek kişilik yemek yapmak dünyanın en zor şeylerinden biridir. Hiçbir zaman ayarı tutturamazsınız ve yaptığınız bir kazan yemeği günlerce yemek zorunda kalırsınız.
6. Bir süre sonra tamir işlerine de tek başınıza yetişmeyi öğrenirsiniz.
Yalnız yaşamak, babasının prensesi kızları, birden Halit ustaya çevirir. Bir bakmışsınız musluk tamiri, priz tamiri, hepsi sizden soruluyor.
7. Hasta olduğunuz zaman size çorba yapacak, bıçağın ucuna meyve takıp size uzatacak kimse yoktur.
Şöyle bol limonlu tavuk suyuna bir çorba yapan, üstünüze battaniye örten, taze portakal suyu sıkan bir insan olsa fena olmazdı ama yok : (
8. Ufak tefek seslerden bile korktuğunuz, kapının arkasındaki montu canavar sandığınız geceler çoğalır.
Artık yapacak bir şey yok. Elinize bir bıçak alıp evin tüm odalarını tek tek gezeceksiniz!
9. Yalnızlığa ve sakinliğe çok fazla alıştığınız için, ailenizin ya da arkadaşlarınızın evi size çok gürültülü ve çekilmez gelmeye başlar.
Sonra gelsin migren krizleri, gelsin sese hassasiyet!
10. Aldığınız sebzeler, meyveler, yaptığınız yemekler bozulup küflenir. Her şeyi sayıyla almak zorundasınızdır.
Makarna küfünü yaşayan bilir...
11. Elbise fermuarı çekmenize yardım edecek, sırtınızı kaşıyacak, bilekliğinizi takacak kimseniz yoktur.
O elbisenin fermuarını kapatabilmek için bir tek amuda kalkmadığımız kalıyor. Sonunda bir şekilde başarıyoruz ama o çile dolu süreç bizi on yıl yaşlandırıyor.
12. Kendiniz dışında kimseye karşı bir sorumluluğunuz olmadığı için eviniz çoğu zaman dağınıktır.
Bulaşıkları yarın yıkasam da olur, şimdi dışarı çıkayım temizliği haftaya yaparım derken bir bakmışsınız ev çöp eve dönüşmüş.
13. Duvarlar üstünüze üstünüze gelir, sürekli dışarı çıkmak istersiniz.
Yalnızlık güzel. İnsan kendisiyle kalıp, dilediğince yaşayabiliyor ama bir süre sonra bu yalnızlık sizi bitirmeye başlıyor. Evde bir ses, bir nefes bulamayınca da, sürekli dışarı çıkıp, evi yalnızca uyumak için kullanmaya başlıyorsunuz.
Yorum Yazın