Duygu Özkan Kılıç Yazio: Deprem ve İnsanlık Enkazı! Kalbim Ege'de Kalakaldı
“Bir ağıt yaktım kadere” diye bitiyor şarkının sözleri; çünkü sevda kaderdi.
Peki kader diyemeyeceğimiz; vicdanımızı, mahkûm olduklarımızı, vatandaş olarak yüzleştiklerimizi sarsan bu depremin ağıta doymayacak enkazı?
Kaçtığımız bir enkaz gerçeğimiz var; neye mecbur olduğumuz ve hangi ihmal edilen standartlarla tabuta dönüştüğümüz var Ege’de.
Tabutta, kabullendiklerimiz var.
Tabutta, sustuklarımız var.
Tabutta… Yetmeyen paramız, bugün inşallah o deprem olmaz umudumuz, duamız, vergimiz, yaşamadıklarımız, ertelediklerimiz, insanlığımız, karanlığımız var…
Doğayla savaşımız var enkazda.
İnsanın insanı öldürdüğü cinayet var enkazda.
Kandırılışımız, eksik bina harçlarımız, güvenimiz, yurttaş sorumluluklarımız, coğrafya kederimiz var.
Yeryüzünün bir bilimi var; deprem doğadaki yaşamın yaşama parçası.
Peki ya insani bilim? Yok, çünkü insani dediğimiz her şey insanlık dışı bir şekilde kayboluyor.
Günlerdir her görüntüde, her yazıda depremin gerçekleriyle hareket edemiyorum.
Her gözyaşında boğuluyor, her ses duyma umudu sessizliğindeki yaşam hikayelerinde çırpınıyorum.
Demirler arasında oyuncak bebeği tutan eller,
Enkazın derinliklerinde yaşama tutunan diyaloglar,
Umutla eşilen beton yığınlarındaki terler,
Tersine işleyen zaman ve her geciken saniyedeki çaresizlik…
Egemiz bundan sonra kalbimizde kalakalacak…
Kalbi her depremle, şehir şehir, insan kalarak, insan yaşamını değerli kılmaya çalışan bizler için sözlerim var;
Yıllardır sorumluluk sahibi vatandaşlar olarak bir gün bile maddi manevi sorumluluktan kaçmadıysak devam edelim sormaya, sorgulamaya, şeffaf ve adil olmaya…
Gönüllülük esasıyla çalışan bir yerde yer edinin kendinize…
Paylaşmaktan, SMS mesajlarınızdan, yardım kolilerinde olmaktan vazgeçmeyin.
Yeriniz bilimsel, mücadeleci, inançlı, cesur topluluklar olsun…
Hepimizin kenetlendiği anlarda, fedakarlıkla umudu, biz bize bilinciyle özeni,
Kısacası insani olarak ayakta kalmak için en insan olduğumuz anlarda logolu markalı paylaşımlardan korunun.
Nefes aldığınız ilde, aile olduğunuz toprakta, hayal ettiğiniz dün, bugün, gelecek mücadelesinde her yerde merhametinizin gücüyle varoluşunuzu sürdürün.
Mucize kurtuluş olun insanlık ve yeryüzü canlılığı için; ülke, şehir, kimlik, bakış açısı, yaşam stili fark etmeksizin mucize her zaman birbirimizi kucakladığımız anlarda saklı.
Belli ki konu 2020 değil.
Konu kalbimizden uzakta geldiğimiz nokta.
Konu insani kalmamışlık.
Ege’den devraldığımız enkaz son olsun diye Ege’de kalın, yaktığımız ağıt bitsin diye oradan ayrılmayın.
Yorum Yazın