Yabancı Arama Kurtarma Ekipleri Deprem Bölgelerinde Yaşadıkları Yürek Yakan Olayları Anlattı!
BBC Türkçe’nin özel haberine göre 74 ülkeden en az 7 bin yabancı arama ve kurtarma ekibi personeli deprem bölgesine intikal etti. Yabancı arama kurtarma ekipleri hem deprem bölgesinde hem de sonrasında yaşadıkları olayları anlattı. Detaylar...👇
Kaynak: BBC Türkçe
6 Şubat günü meydana gelen Kahramanmaraş merkezli yıkıcı depremler 11 ilimizi birden derinden sarstı.
Sahada çalışan onlarca gönüllü ve arama kurtarma görevlilerine, yurt dışından pek çok ekip de eşlik etti.
Burada ve...
Burada bahsetmiştik:
Tüm dünya tek yürek olduğumuz bu korkunç afetin ardından pek çok ülkenin ekibi, deprem bölgesinde yaşadıkları olayları anlattı.
BBC Türkçe’nin özel haberine göre, 74 ülkeden en az 7 bin yabancı arama ve kurtarma ekibi personeli bölgeye intikal etti.
İsviçre
İsviçre merkezli, K9 köpekleriyle arama ve kurtarma çalışmaları yapan REDOG adlı organizasyonla ülkemize gelen Matthias Gerber, arama kurtarma çalışmalarının çok zor olduğundan bahsetti.
Kendisi ‘Deprem bölgesine vardığımızda büyük bir yıkımla karşılaştık, gerçekten çok korkunçtu. Çöken binalar, altında kalan insanlar… Arama çalışmaları genel olarak zordu, çünkü insanların üzerinde çok miktarda moloz yığını vardı. Köpeklerin saptayabilmesi için fazla koku gelmediğinden molozları sürekli, tekrar tekrar boşaltmamız gerekti’ diyor.
“Antakya’da çok sayıda enkazda aynı anda çalışmamızı isteyen yerel halk ile bazı sorunlarımız oldu, tabii ki çok çaresizdiler. Hepsine yardım edemedik.”
'Bu yüzden istediğimizden daha erken bölgeden ayrılmak zorunda kaldık. Bizi kendi enkazlarına götürmek istediler, çünkü onlar için o taraf daha önemliydi.”
“Bunu da çok iyi anlıyorum. Ancak çok sınırlı kaynağımız olduğu için belirli bir yere konsantre olmak zorundaydık.
'Oradan en iyi sonucu almak zorundayız, o yüzden çok sık yerimizi değiştiremiyoruz.”
İspanya
Bir tıbbi yardım kuruluşu Samu’nun başkan yardımcısı olan olan Borja González de Escalada da insanların kendilerine yardımcı olduğunu ve herkesin birbirine yardım etmeye çalıştığının altını çiziyor.
“Bir enkazdan diğerine hiç durmadan çalıştık. İnsanlar bize çok yardımcı oldu, hiç sorun yaşamadık. Herkes bize ne kadar minnettar olduğunu gösterdi. Hangi ülkeden gelmiş olursak olalım, amacımız ya da görevimiz ne olursa olsun herkes birbirine yardım etmeye çalıştı.”
“Antakya’da maalesef canlı kimseyi bulamadık, durum daha kötüydü. Orada yapabildiğimiz tek şey, aile üyelerine sevdiklerinin artık yaşamadığını söylemek oldu.”
“Annelerin enkaz altındaki çocuklarına ya da aile üyelerine bağırması, bir yanıt almaya çalışması, betonlara vurması, çok çok üzücüydü. Bir aileyle yüzleşip yakınlarını kaybettiklerini söylemek çok zordu.”
“İşbirliği ve hayatta kalma ruhu ile enkazdan çıkanların yardım etme isteği, çok etkileyiciydi. İnsanlar elektrikleri ya da başlarında bir çatı olmamasına rağmen başka yerlere gitmek yerine, kalıp yardım etmek istedi. Bir yardım gerekirse diye günlerce sokakta uyudular.”
İspanya’dan deprem bölgesine gelen GIREcan itfaiye ekibinin sözcüsü olan Juan Manuel Gómez Rama da yaşadıkları durumu şöyle özetliyor:
“Sırt çantalarımızda götürdüğümüzden daha çok şeyle döndük, Türk insanının kalitesini ve direnişini hep kalbimizde taşıyacağız.”
"Bu yiyecekleri götürmemiz için yolda bizi adeta durdurdular... kahvaltı ve tatlı parasını vermemize izin vermiyorlar... bütün halk acil durum ekipleri oldu. Unutmayın, kahramanlar onlar. Biz sadece sizin umudunuz.”
Yunanistan
Yunanistan’dan deprem bölgesine giden itfaiye komandolarından biri olan Panayottis Yannopoulos da bölgeye ilk varan ekiplerden birine mensup.
Kendisi İsviçreli arama kurtarma ekipleriyle koordineli çalıştıklarını ve bölge halkı ile irtibata geçerek onların gösterdikleri yerlerde enkaz çalışmalarına başladıklarını dile getiriyor.
“Deprem bölgelerine gelen uluslararası yardım ekipleri, ilk günlerde bu merkez üzerinden yönlendirildi.
"Deprem bölgelerinde enkaz altında kalanlar hakkında bilgi toplamak amacıyla yöre halkı ile irtibata geçtik. Bize gösterdikleri yerlere giderek enkaz kurtarma çalışmalarına başladık.
“Sahada çalışmak elbette zordu. Çünkü her şey darmadağın olmuştu. Artçı depremlerin arasında yaptığımız kurtarma çalışmalarında da zorluklarla karşılaştık.
'Zamanla yarışıyorduk. İlk günlerde enkaz altından gelen seslere ağırlık verdik.”
Japonya
Japonya Uluslararası İşbirliği Ajansı (JICA) tarafından ülkemize yollanan ve 140’ı aşkın arama kurtarma ekibi personeliyle bizlere ellerinden gelen tüm desteği veren ekibin kurtarma uzmanı lideri olan Hideaki Yamamoto da yaşadıklarını anlattı.
Sahadaki gönlülerin olağanüstü bir dayanışma içinde olduğunun altını çizen Yamamoto, aynı zamanda Türk ekiplerle beraber Kahramanmaraş’ta bir kadının enkazdan çıkarılmasına yardım ettiklerini ve Japon doktorların ilk müdahaleyi yaptıklarını söylüyor.
Yamamoto, AFAD’ın Japon ekibe yardımcı olduğunu; ulaştırma ve benzin gibi çok gerekli ihtiyaçlarını giderdiğini dile getiriyor.
Macaristan
Huba Rescue 24 arama ve kurtarma ekibi koordinatörü Mark Szabo da BBC Türkçe’ye vermiş olduğu röportajda hastanelerin ve ambulansların kapasitelerinin dolu olmasının büyük bir sorun olduğunu söyleyerek bu sorunun yaralıların yaşama olasılığını ciddi anlamda azalttığının altını çiziyor.
“Enkazda çocukları kalan babanın yakarışlarına dayanmak kolay değil mesela.”
“Ya da enkaz altında üç metre ötede babalarıyla konuşan iki kardeşi duyuyorsunuz, yüreğiniz parçalanıyor.”
“Bir keresinde aramayı durdurmamız istendi, çünkü çok zaman kaybediliyordu, ama aile oradaydı ve içeride çocuk vardı. Ben de benim çocuğum olsa gerekirse tırnaklarımla kazar, yine kalırım orada diye düşündüm ve bize gelen direktifi reddettik. Sonunda çocuğu çıkarmayı başardık. O zaman ekibimizin şefi, ki bir baba, enkazdan kurtardığımız çocuğun babasıyla birlikte ağladı.”
İsrail
United Hatzalah ekibinden Linor Attias da insanların her şeyi kaybetmelerine rağmen çok sıcak ve nazik olduklarını ifade ediyor.
Kendisi 7 yaşındaki İkra’nın enkaz altından çıkarılmasına yardımcı olan ekiptendi.
Attias, İkra’nın babasıyla hala iletişimde olduğunu söyleyerek ‘Bu güzel an, hayatımın sonuna kadar benimle kalacak’ diyor.
Tüylü dostlarımız, canlarımıza can veren köpekleri de unutmak olmaz!
İsviçreli ekip REDOG’dan Gerber köpeklerin eğitim sürecini şu şekilde anlatıyor:
“Arama operasyonunun zorluğunu kademeli olarak artırıyoruz, daha az kokunun geldiği koşullar yaratıp kişilerin daha derinlerde olduğu senaryolar oluşturuyoruz. Böylece köpekleri daha zor koşullara alıştırıyoruz.”
İspanyol Samu’dan Borja González de Escalada da köpeklerin kendilerine ait bir çalışma zamanlarının olduğunun altını çiziyor.
“Köpeklerle ne kadar mümkünse o kadar uzun süre çalışabiliyoruz.'
'Köpekler kendi vakitlerine göre çalışabiliyor, onları hiç durmadan çalıştıramıyorsunuz.'
'Onlar da yoruluyor. Bazen kendilerini arama operasyonlarından uzaklaştırmaları gerekiyor.”
Kaynak: BBC Türkçe
Yorum Yazın
ülke insanından daha faydalı oldunuz her biriniz, var olun.
Bunlar bizi kıskanan dış güçlerdi(!)