Şule Arslan Yazio: Anneler mi Yoksa Çocuklar mı Daha Kaygılı?
Hayatta hazırlığını yapmanın aşırı keyifli olduğu şeyler vardır. Arefe akşamı bayramlıkları hazırlamak. Tatile gidilecekse akşamdan bavulu kapatmak, okulların açılmasına daha haftalar varken kendini kırtasiyede bulmak gibi… Buna yeni alınan bir kitabın sayfalarını hızlıca karıştırmayı da ekleyebilirim. Uzun bir aradan sonra okulların yüz yüze eğitime açıldığı bugünlerde çoğu çocuk için bu durum çok keyif vericiyken bazı aileler için de kâbusa dönüşebiliyor. Bütün yaz özgürce vakit geçirdikten sonra yeniden okulun kurallı ortamına dönmek hem çocuk hem de anne babanın düzeni açısından farklılıklar yaratabiliyor. Yaşanılan travmatik olayların elbette etkisi çok büyük. Tüm dünyayı etkisi altına almış korona virüsünün ardından ülkede yaşanan yangınlar, seller ve depremler çoğu çocukta güvenlikleriyle alakalı yoğun korku ve kaygı geliştirmelerine neden oldu ne yazık ki. Bu durumda kaygı yönetimini sadece çocuklardan beklememek gerekir.
İşte size okulun ilk haftasında çocuklarınızın ve kendinizin kaygısını yönetebileceğiniz birkaç ipucu:
1) Çocuğunuzu dinleyin.
Genellikle okul zamanı yaklaştığında türlü bahaneler ya da psikosomatik (gerçekte var olmayan belirtiler/şikâyetler) durumlar ortaya çıkar ve aileler geç kalacağız hadi hadi diye çocukları okul kapısından içeri sokmaya çalışırlar. Bu son derece kaygıyı arttıran bir davranış örneğidir. Okullar açılmadan okul hakkında konuşmak çocuğunuzu nelerin beklediği hakkında sohbetler yapmak hatta okulun başlangıç gününden önce okul ziyaretleri yapmak öğretmeniyle tanışmak gerginliği ve kaygının azalmasına yardımcı olacaktır.
2) Ayrıntılara girin ve detayları anlamaya çalışın.
Genellikle okul fobisi okulda yaşanılan kötü bir deneyim yani öğretmenin sert bir tavrı/uyarısı ya da akran zorbalığı gibi bir durumdan sonra gelişebilir. Ancak evde aileye dâhil olan yeni bir kardeş ya da yeni bir eve taşınmak çocuğun aklının evde kalmasına neden olabilir. Yukarıda da bahsettiğim gibi durumlar özellikle son aylarda yaşamış olduğumuz felaketlerden dolayı da anne babasının sağlığından ve güvenliğinden endişe eden çocuk okulda durmak yerine evde anne babasının yanında zaman geçirmek isteyeceğinden okul vakti yaklaştığında hırçınlaşabilir okula gitmek istemeyebilir. Burada ailenin hem kendi güvenliğinin ve sağlığının yerinde olduğuna yönelik sohbetler etmesi ve bunu gerekirse göstermesi kaygıyı daha minimal seviyelerde yaşatabilir.
3) Bırakalım çözüm üretsinler.
Çocuklarınıza korktukları durumlarda kendilerini neyin iyi hissettireceğini sorun. Eğer fikir üretme konusunda yardıma ihtiyaç duyarlarsa onlara eğer anne baba olsaydı kendisine ne tavsiye verirdi diye sorabilirsiniz böylece kullanabilecekleri stratejiler geliştirebilirsiniz.
4) Başarılarınızı birlikte hatırlayın.
Korktuğunu görebiliyorum ancak bu normla bir duygu ve senin bunun üstesinden gelebileceğini de biliyorum. Geçen yıl da çok gergindin ama bunu aşmayı başarmıştın. Sonra ne güzel arkadaşlar edindin ne kadar çok aktiviteler yaptın. Şu konularda harika işler başardın gibi cümleler yeniden cesaret kazanması için yardımcı olabilecek stratejiler olabilir.
Tüm öğrencilere ve velilere başarı dolu ve çok mutlu olacakları bir eğitim öğretim yılı olmasını diliyorum.
Yorum Yazın