"Siz Aşktan Ne Anlarsınız Bayım?" Vefatının 7. Yılında Hayatını Bir Kelebekle Takas Eden Şair: Didem Madak
24 Temmuz 2011'de aramızdan ayrıldı kalbimizin sol tarafına şiirler yazan kadın. Hayatını bir kelebekle takas edip gitti buralardan. Bir şiirin dizesine saklanan ruhu ve bir kedinin bakışları kadar narin olan bedeni dayanamadı kansere. 41 yaşında; bizi şiirlerine, şiirlerini bize emanet edip dönüştü beyaz bir kelebeğe.
İşte 'Kaybımızın 4.Yılında Hayatını Bir Kelebekle Takas Eden Şair Didem Madak'tan 24 Alıntı'
1. "Bıçağın ucundaydı insanların hafızası ‘İnsan unutandır ve insan unutulmaya mahkum olandır."
2. "Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım..."
3. "Ey beni dili kesik bir korku filmine esas kız yapan hayat!.."
'..Bak küfrün sokaklarında lambalar yandı.
Ben sesleri birbirine uyduğu için yalnızca perşembeleri endişelenen bir şair değilim. Bilesin ki devamlı endişeliyim. Bilhassa pazarları.'
4. "Neden her aşk; bir kadının cenazesini kaldırır mutlaka?"
5. “Kanatlarım kırılalı çok oldu bayım, uçmayı benim aklıma sokma …”
6. “On dört yaşındaydı ruhum bayım / Bir mermer masanın soğukluğunda yaşlandı..."
'...Protez bacaklar taktılar ruhuma ince ve beyaz. Gıcırdaya gıcırdaya dolaştım şehri. Protez bacaklarıma bile ıslık çaldılar. O ara içimde çiçeklerden oluşmuş bir silahsız kuvvet ablukaya alındı. Sinemalarda da 'orgazm gıcırtıları” oynuyordu. Kaçmaya çalıştım. Olmadı. Bu nedenle, çiçekli şiirler yazmayı ruhum açısından faydalı buluyorum bayım. Neyse işte ben her filmi hatırlarım. Sinemaların hiç bitmeyen gecesine sığındığım çok oldu. “Sofi'nin tercihini” seyrederken çok ağlamıştım. Öpüşen Guramilerle ilgili bir film yapsalar Onu da mutlaka hatırlardım. İnsan içinde çevrilen bir çıkrığın sesini unutur mu? Hem sonra ben hatırlamaya alışkın bir “eşya toplayıcısıyım” bayım.“
7. “Zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim.”
8. "Eriyorum Füsun! Sütten derelere karışıyorum aşk dediğimde..."
9. “Ben çekildiğim her fotoğrafta, defolu bir kelebek gibi çıkarım."
10. “Şiirlerin içinden çıkıp gelen kadınlar vardır. Öpse şiir, saçını dağıtsa mısra, gülse kıta olur.”
11. “Sonra içime ve hatta dışıma kapandım..."
'...Küsmek gibi bir şey.
Bir çeşit gölge fesleğeni.
Bir çeşit olmayan hayat.
Zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim.
Epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu…
Bir yığın insan tanıdım.
Ama hep yalnızdım.”
12. “Dünyanın bütün sabahları için iki bilet al maviş anne..."
'...Aman umutsuz bir yer olmasın!
İki kendim varmış maviş anne
Biri benmişim biri mutsuz
Ben ölürsem maviş anne, mutsuz için
Dünyanın bütün sabahlarına bir bilet al.
Ben ölürsem mutsuza iyi bak!”
13. “Bir zamanlar kendimi, bulunmaz Hint kumaşı sanmıştım..."
'...Kaç metredir benim yokluğum?
Benden daha çok var sanmıştım.
Benim yokluğumdan dünyaya
Bir elbise çıkar sanmıştım.
14. “Vişne bahçeleriyle dolu, Neşeli bir şehre benzerdi senin sesin.”
15. “Ama yazgısını yaldızlı çokomel kağıtları gibi, Tırnaklarıyla düzeltemiyor insan.”
16. Bilirim kim dokunsa şiire; eline bir kıymık saplanacak..."
'...Bilirim kırılmış dizeleri tamir etmez zaman
Yorgunum oysa
Durmadan kendime bir tunç uyak aramaktan.'
17. "Hep bir mucizenin alt katında yaşıyorsun. Keşke yağmura biraz daha yakın dursan. Kedilerin gıdılarına dokunsan..."
18. "Çiçekli şiirler yazmama kızıyorsunuz bayım..."
'...Bilmiyorsunuz..
Darmadağın gövdemi çiçekli perdelerin arkasında saklıyorum.'
19. "Hayatım bir mutsuzluk inşaatıydı Pollyanna..."
20. “Dünya artık bir daha hiç, bir okul çıkışı gibi kokmayacak mı?”
21. "Annem çok sevinmelerin kadınıydı. Bazen sevinince annem gibi, rengarenk reçeller dizerim kalbimin raflarına."
22. “Sonra gittin. Birlikte kışlıkları naftalinleyecektik. Söz vermiştim, unutmayacaktım gözlerini."
23. Kalbimin doğusu, her resme güneş çizen bir çocuktu..."
24. "İnsanlar öldüler, hep öldüler, bir gün öldüler. Anlaşılmaz! Gecenin çekmecesinde unutuldular sonra..."
