Serda Kranda Yazio: Acun, İyi misin?
Masterchef yarışmasındaki Uğur Yılmaz Deniz’in geçmişte yaptığı sosyal medya paylaşımları nedeniyle yarışmadan elenmesi çok konuşuldu. Sonrasında da elenme biçimi gündemimizi epey meşgul etti. Doğrusu bu durumu çok üzülerek takip ettim ve gördüm ki çok şükür benim gibi üzülenlerin sayısı da az değil.
Bizi biz yapan şey eylemlerimizdir.
Pratiğe dökemediğimiz hiçbir şey için “ben oyum” diyemeyiz. Acun Ilıcalı’yı oldum olası çok sevdim. İnsani tarafını, hassasiyetlerini ve kucaklayıcılığını. Bu defa ise büyük bir hayal kırıklığı yaşadım.
Bu Kadar İki Yüzlü Olmak Zorunda mıyız?
İnsan değişen bir varlık. Ve biz herkesi ama herkesi geçmişiyle yargılamayı seçiyoruz. Hadi buna tamam, tamam olmayan herkese bunu yapmayışımız. İşte bizi iki yüzlülüğe sürükleyen kısım burası. Eğer insanların eskiden attıkları tweetleri, eskiden yazıkları yazıları ve eskiden söyledikleri sözleri alt alta koyup ifşa edecek olsaydık bugün ne devleti yönetecek bir isim olurdu elimizde ne de yüzüne bakabileceğimiz herhangi biri.
Mesela Ben!
Çok değil bundan sadece yedi sekiz sene önce baş örtüsüne karşı, tüm AKP’lilerden nefret eden hatta yerini buldu mu hakaretten çekinmeyen biriydim. Gerçekten. Sonra da bir AKP’li kankam oldu. Şu an hayatımda sahip olduğum en kıymetli insanlardan biri, onunla sohbet ederken süreç içinde demokrasiyi ve iradeyi bir daha tanımladım. Önce esnedim, sonra yumuşadım. Ve sonunda karşı olduğum şeyin aslında ne olduğunu keşfettim. Bir yerde okumuştum, “Kadın haklarından bahsediyorlar ama baş örtülü kadının haklarına sıra gelince kulaklarını kapıyorlar,” gibi bir şeydi. Evet dedim o an, ne kadar saçmayız biz yahu!
İnsan dönüşür, değişir, güzelleşir (yani en azında güzelleşmesi iktiza eder diye kendi sözümün arasına gireyim).
İlk Taşı En Günahsız Olanınız Atsın
Hangimizin tertemiz bir geçmişi var yahu? Hangimiz ahlak abidesiyiz? Hangimiz cetvel gibiyiz? Hiçbirimiz. Ama sıra insanları asıp kesmeye gelince en önde koşuyoruz. Bana kalırsa hiçbirimiz birini geçmişiyle yargılayacak kadar temiz değiliz. Durumumuz içler acısı. Hepimizin en büyük korkularından birinin grupları karıştırmak olduğu bu çağda, bence ne günah keçisi arayalım ne de ahlak bekçiliği yapalım.
Bu Gözler Ne Adamlar Ne Kadınlar Gördü Yahu!
Hepsini takım elbiseli, lüks araçlı insanlar yaptık. Karşılarında el pençe divan durduk. Onlara makam ve unvan verdik. Ve karşılarında ceketlerimizi iliklemeye devam ediyoruz. Ama iş çocuk sayılacak yaşta yaptığı sosyal medya paylaşımları nedeniyle herkesin içinde genç bir adamı onuru üzerinden linç etmeye gelince tuzumuzu alıp koşuyoruz. Ve böylece dünyanın en ahlaklı en düzgün en ilkeli insanı olabiliyoruz. Canım yalnız o işler o kadar kolay değil!
Şovunuzdan da Reytinginizden de Güç Sarhoşluğunuzdan da Bıktık
Özünde diyeceğim bu. Onedio şahane bir listeleme yeri, belki birileri çıkar ve olayda ismi geçen kişilerin geçmişlerinden bir liste yapar, bilmiyorum ama ben yapmayacağım. Sadece, gücünüzü bu kadar da zorbaca kullanmayın. Her yerdesiniz, her yerde. Azıcık palazlanınca hemen bir asma kesme yargı dağıtma kafa uçurma… TV8 evimiz Acun babamız! Güç bu mudur? Küçükken hepimiz HeMan olmak istedik ama hiçbirimiz gücümüzü bizden daha zayıf olanları uçurmak için kullanmayı hayal etmedik. Onu hayal edince İskeletor olunuyor çünkü ve Acun Ilıcalı bir İskeletor değil bence. Güç, ona sahip olduğumuzda ne yaptığımızla ilgili olarak bizi kahraman da yapabiliyor, kötü adam da.
Hadi Hemen Harcamayalım
Biz öyle yapmayalım yine de… Kendi adıma ben Acun Ilıcalı’nın kalbindeki o tatlı yere inanıyorum. İfşa eden, ezen ve rezil eden olmaktan daha güzel olan diğer makama da inanıyorum: ayıp örtenler, abilik edenler, yaparsın diyenler makamına. Orası daha bir yakışıklı sanki.
Yorum Yazın
Yahu neyi savundunuz bu kadar kimi savundunuz. Nedir bu ya altı üstü aptal bir televizyon programından diskalifiye olmuş. Derdiniz ne çabuk bitti kıçı kırık ... Devamını Gör