Salgından Sonra Sonunda Hayatımızdan Söküp Atabildiğimiz Şeyler ve Bize Musallat Olan Yeni Alışkanlıklar!
'Küresel ısınma varsa neden hava bu kadar soğuk' şeklindeki aptalca cümlenin sonuna geldik.
Salgın başından bu yana farkında olmadan neleri hayatımızdan söküp attık, alışkanlıklarımızdaki değişiklikleri süzünce değişim ilginç!
Glutene olan mücadeleye ara verdik.
Tabii burada çölyak hastası olanları dışarıda bırakıyoruz ancak büyük bir çoğunluğumuz çölyak hastası olmasa da glutensiz ekmekten vazgeçemiyordu. Şimdi sıcak ekmek kokusuna olan hayranlığımız geri döndü.
"Küresel ısınma varsa neden hava bu kadar soğuk" şakasının sonuna geldik.
İklim değişikliğini inkar etmenin popülaritesi azaldı ve koronavirüsün 2019 versiyonunun Bill Gates ya da zengin ailelerin işi olmadığını anladık. Doğaya olan ilgisizliğimiz ve vurdumduymazlığımız acı meyvelerini verdi.
Popülizmin sırtında ilerleyen liderlere güvenmemeyi öğrendik.
Özellikle erkek liderlerin salgın sürecini yönetemediği, kadın liderlerinse bu kaostan sıyrılmak için daha akılcı çözümleri olduğu anlaşıldı.
Gökdelen sevdamızı başka bahara erteledik.
Yüz katlı binaların kalabalık ofis ortamlarında çalışmayı karizmatik görenler şimdi o binada asansöre binmeyi bile korkutucu buluyor. Haklılar. Küçük, medeniyetten uzak ve sakin bir ofis ya da evin verdiği güven diğer her şeyi geride bıraktı.
Şık elbiseler dolaplardaki askıları sevdi, biz de onlarsız olmaya alıştık.
Bir toplantıda giymek dışında rahatsız ancak şık giysileri giymek zorunda kalmamak çoğumuz için minik bir kurtuluş yarattı. Şıklık yerine vücudumuzun rahat olmasının kıymetini geç de olsa keşfettik.
Bunları unuturken bazı şeyleri de öylesine hayatımızın içine kattık ki birer kâbusa dönüştüler. Neydi onlar?
Evde, dışarı çıkıldığında, alışveriş sonrası ya da eve siparişte tek kullanımlık ürünlerle doldu taştı etraf.
Biz hariç her şey tek kullanımlık oldu. Bir yandan kalitesizleştiler de ancak vazgeçmek de zor. Plastik poşetler yerine bez poşetler, yıkanabilir maskeler ya da plastik çatal bıçaktan kaçınmakla kendi çözümümüzü yaratmayı deneyelim mi?
Alkol kullanımında dozu kaçırdık.
Son bir yılda salgının yarattığı bunalmışlık hissi ve evde olmanın sıkıntısıyla alkol tüketimi arttı. Bir kaçış yolu olarak mı düşünüldü acaba?
Hızlıca bu alışkanlıktan kurtulmak gerek.
Şöyle bir kalabalığı düşününce bile çarpıntımız başlar oldu.
Bir film izlerken yirmi kişinin bir arada olduğu mekanları görünce 'mesafeyi koruyorlar mı' diye düşünmeyen kalmadı. Maskesiz gezen dizi oyuncularının yerine biz endişelendik. Algımız büküldü resmen.
Her birimiz otomobil alma peşindeyiz.
Haklıyız da.
Çünkü kalabalık ortamlarda seyahat etmek, hele ki şehir dışı ya da yurt dışına gitmek göz ardı edilemeyecek riskleri de barındırıyor. Unutmamamız gereken şey, gezegenimiz bizim haklılığımızı umursamıyor. Bu kadar otomobilin yarattığı karbon salınımı ve tüketim tatsız sonuçlar yaratabilir.
Zoom bağımlısı olduk, işimize yaramayacak toplantılara girdik durduk.
Her şey normale döndüğünde de değişmesi zor bir alışkanlıkla çevrimiçi toplantılarla yaşıyoruz. Vaktimiz, göz sağlığımız uçup giderken hiçbirini de kaçırmak istemiyoruz bu toplantıların.
Peki, sizce bunlar yakın gelecekte değişecek mi?
Yorum Yazın
Erkek liderler süreci yönetemedi kadın liderler akılcı davrandı ne demek ? O zaman mesela ben şöyle istatiksel olarak gerçek verileri sıralasam cinsiyetçi ol... Devamını Gör
Yıllarca bastırıldığı için ve geri bırakıldığı, okula gönderilmediği için de biz kadınlar suçluyuz desem erkekliğinizi yeterince yüceltmiş olur muyum haşmetm... Devamını Gör