Kendisinin 20 Yaşındaki Haline Mektup Yazan Adamın Doğmamış Çocuğuna Mektup Yazan Kızı
Sevgili oğlum… Sana oğlum diyorum çünkü bugün cinsiyetini öğrendik. Evet, öğrendik ve evet sen benim oğlumsun. Adın Toprak olacak umarım bir sıkıntı olmaz… “Toprak al sana koca bir y…ak” gibi bir sorun olabilir ama üzülme emi kuşum…
...
Nereden aklıma geldi bilmiyorum ama bugün tamamen boş bir iş yapıp, 20 yaşındaki halime bir mektup yazmak istedim. Belki 20 yaşında olup, 50 yaşındaki halime bir mektup yazmış olsaydım bugün bunun bir anlamı olabilirdi, ama geçip gitmiş zamanlara bir mektup yazmanın kime ne yararı olacağını inanın hiç bilmiyorum. Ancak yaşlılık da böyle bir şey değil mi? Boş duran bakkal misali bulduğunu tartacaksın, benim aklıma da bu geldi, zira t…klarımla bu aralar başım biraz belada, değil tartmak onların yüzüne dahi bakmak istemiyorum. & kilo oldu şerefsizler.
...
Oğlum, canım benim. Şu an senin kıpırtılarını hissederek bu mektubu yazıyorum sana. Planım 15. yaş gününde bu mektubu vermek sana ve görmediğin, bilmediğin bu zaman dilimini anlatmak. İçimde sen varken, neler hissettiğimi sana aktarabilmek. Senin umurunda olacak mı bu bilmiyorum. Ama düşündüm ki annem bana yazmış olsaydı böyle bir mektup ben çok değer verirdim, hatta çerçeveletip odamın duvarına asardım sanki… Belki de asmazdım bilmiyorum, ama güzel olurdu yani… Aha yine tekmeledin, canım benim. Toprak’ım, baban uyuyor, bugün çok yorulmuş, beni uyku tutmadı, midem ekşidi, kalkıp bu satırları yazmak istedim sana, aslında başından beri bir günlük tutasım vardı ama kısmet olmadı işte, onun için böyle bir şey yapayım dedim. Nasıl? Bence fena değil… aha bak yine vurdun kerata.
...
Şimdi düşündüm de, 20’li yaşlarım nasıldı hiç hatırlamıyorum sanki. Lise bitmiş, üniversitenin ikinci sınıfı, haytalık, haylazlık, ergenlik sonu kız kovalamacalar falan… Ahahah ulan ne adamdım ya, bir Elif vardı, ne koşmuştum ya peşinden, şimdi düşünüyorum da değmezdi aslında. Kafamda yüzünü canlandırmaya çalışıyorum, hiçbir şey gelmiyor aklıma unutmuşum resmen, e hani aşıktın amk? Deli oluyordun, onsuz bir hiçtin falan, yaa demek ki neymiş, boş işlermiş bunlar. Sonradan Ahmet’le mi çıktı o? Tabii ya, hatta memelerini falan anlatmıştı bize adi o…pu çocuğu. Bile bile yaptı ama kesin, benim o kızdan hoşlandığımı biliyordu iblis, sırf kalbimi kırmak, beni örselemek için yaptı ibnenin evladı. Yoksa Ahmet değil miydi ya… Yok yok Ahmet’ti kesin. Kızı çıtır çıtır ayıklamıştı… Eheh ne günlerdi be.
...
Su alıp geldim meleğim, dedim ya midemi ekşitiyorsun canavar :) Seni çok seviyoruz biz biliyor musun, vallahi bak baban da ben de hasatayız sana. Gerçi baban pek farkında değil, ne de olsa seni taşıyan, hisseden, acısını çeken benim, ben senin farkındayım da babanın daha haberi yok gibi. Daha odanı bile yapmadık, gerçi ben her şeyi aklımda hallettim de babanın keyfi olsun diye bekliyoruz. Ama iş yerindeki Fulya hanımefendi istese anında yapar her şeyi baban olacak o adam ama ben isteyince işte… Neyse sana bunları şimdiden anlatmanın alemi yok, çünkü sen bir meleksin daha babanın aymazlıkların a aklın ermez. Ama bu mektubu okuduğun gün anlayacak yaşta olacaksın, o gün umut ediyorum ki benim yanımda olacaksın. Çünkü göreceksin, bunun ne mene bir adam olduğunu. Ayy güçlü vurdun bu sefer, gaz mı yoksa ya?
...
Neyse yahu, 20 yaşındaki Hüseyin bana kulak ver… diyeceğim de hala mantıksız geliyor bana. Sanki Geçmişe gidip bu mektubu verecekmişim gibi neye uğraşıyorum hala çözemedim, acaba bir itiraf çabasında mıyım? Kendimle halledemediğim sorunları böyle yazarak mı ifade etmeye çalışıyorum bilmiyorum ki. Gerçi o kadar komplike bir adam değilim ben, bildiğin demiryolları emeklisi düz bir insanım. Emekliliğim, evde, kahvede, lokalde, arkadaşlarla sahilde geçiyor. Sudoku, Posta gazetesi, tavla döngüsünde yuvarlanıp gidiyorum. Ara sıra çocuklar geliyor, torunlar falan oyalanıyorum. Haa bu arada küçük kız hamile, 4. torun geliyor kısmetse, bugün kız mı oğlan mı öğreneceklerdi, 3 oğlan var inşallah bu kız olur da rahmetli anamın adını verirler çocuğa. Gerçi bu yılda Payiman diye isim mi olur baba da diyebilirler ama olsun ben yine de şansımı zorlarım valla. Hanımın adını da verebilirler, bu arada hanımın adı Cavidan, sen bilmiyorsundur ehehehe… Düşünme hiç boşuna okuldan biri değil, annem bulmuştu üst mahalleden. iyi bir kız işte.
...
Tuvalete gittim şimdi, gaz falan komple ne var ne yok çıkardım rahatladım vallahi. Demek beni uyutmayan şey sadece sen değilmişsin yumurcak :) Ama iyi oldu biliyor musun? Çünkü hamilelik bir acayip, zaten düzensiz olan tuvalete çıkmalarım iyice kaybolup gitti valla. Günde 4 kutu prebiyotik yoğurt yiyorum bana mısın demiyor. Ama doktorumuz Altay bey bunun normal olduğunu söyledi. Yahu normal de çaresi ne dimi ama, ölüyorum şişkinlikten, birgün otobüste falan altıma edeceğim o olacak. Ay ne anlatıyorum ben oğluşuma ya, ona kendisini nasıl bir hayatın beklediğini anlatacakken geldiğimiz yere bak.
...
Kendime, karımı anlatmak iyice bir tuhaf geldi. Hah uyandı bak seninki, kendinden bahsettiğimizi anladı… Biraz ara verip bizimkini yatağa soktum, ama sen fark etmedin tabii bunu. Bu kadınlardaki “yatağa gelmiyor musun?” takıntısı nedir yahu? Gelince de sabaha kadar horladın diye dert yanıyorlar, sırf hasta bunlar valla. Bu arada horluyorum evet, burnumda çarpıklık varmış, doktor daha tıbbi bir şey dedi ama aklıma kalmadı, deyvasyon mu, deyyoson mu ne öyle bir şey işte. Ama bu yaştan sonra ameliyat olacak halim yok, zaten sigortanın bi bok ödediği yok, üç kuruş maaşı da oralara bayılmayalım. Gençken bu kadar paragöz değildim ben değil mi? Ama işte hesabını yapmazsan olmuyor bu devirde. Ne yani oğlana, kızlara mı el açayım? Küçük kız hamile bu arada… Ulan yazmışım bunu.
...
Oğluşum benim uykum geldi. Sana çok şeyler yazmak istiyorum ama babanın horlaması benim de uykumu getirdi garip bir şekilde. Demek ki benim asıl sıkıntım tuvaletmiş canımın içi. Neyse ama burada satırlarıma son verecek değilim elbette, daha sonra sen doğana kadar, hatta doğduktan sonra da yazmaya devam edeceğim. Sonra 15 yaşında bu mektup sende. Eminim o gün beraberce ağlayacağız oğlum benim. Keşke diyorum, keşke şu tuvalet işini anlatmasaydım, ne gereği vardıysa?
