Kara Deliklerden Enerji Elde Etmemizin Mümkün Olup Olmadığını Açıklıyoruz!
'Penrose mekaniği' olarak adlandırılan bir teoriye göre, kara deliğin olay ufkunun hemen üzerindeki hacim olan ergosfer bölgesi kullanılarak bu işlem yapılabilir. Bu mekaniğin mühendisliği günümüzde mümkün olmasa da, evrenin yasalarına uyan bir teoridir. Biz de bu yazımızda bu teoriden bahsediyoruz.
Her şey kara deliğin ergosfer bölgesinde gerçekleşiyor.
Ergosfer fiziği, olay ufkuna yaklaşan bir kütlenin ikiye bölünerek bir parçasının kara deliğe düşmesi durumunda diğer parçanın daha fazla enerjiyle kara deliğin dışarısına doğru çıkabileceğini gösteriyor. Kara delik esasen açısal momentumunun bir kısmını bu kütleye bağışlayarak enerjisini arttırıyor.
Asıl amaç, kara deliğin enerjisini arttırdığı maddeyi kullanarak enerji elde etmek.
Son zamanlardaki bir öneri ise, ergosferdeki manyetik alan çizgilerini kırarak ve yeniden birleştirerek bu süreçten enerjini kazanımı yapılabileceği. Bu, deliğe düşen maddenin doğal olarak iki plazma akışına bölünmesine neden olur, ki bu iki parçadan birisi kara delikten bir enerji artışı alır.
Bu mekanik, kara deliğe düşen maddelerle birlikte, deliğin üzerinde bulunan bazı parçacıkları da ilgilendiriyor.
Penrose mekaniği, bazen 'sanal parçacıklar' olarak adlandırılan ve Hawking radyasyonu üreten 'karşıt-parçacık parçacık' çiftlerinden birine de enerji verebilir. Bu madde ve antimadde çiftleri, uzay-zaman dokusundaki küçük kuantum dalgalanmaları nedeniyle kara delikte sürekli olarak yaratılıyor ve yok ediliyor.
'Blandford-Znajek süreci' olarak adlandırılan başka bir olasılık, dönen bir kara deliğin dönme enerjisini elde etmek için harici bir manyetik alan kullanır.
Bu işlemde kara delik, toplanma diskinin manyetik alanında dönen büyük bir iletken gibi davranır. Manyetik alan çizgileri kara deliğin etrafında sürüklenerek zıt yönlerde plazma jetleri fırlatmalarına neden olur. Bunun, evrenin en uzak köşelerinde yüksek enerjiyle parlayan galaksiler olan kuasarlarda görülen enerjik plazma jetlerini yaratan süreç olduğuna inanılıyor.
Tabii tüm bunların bir teori olduğunu, ve çok uzunca bir süre boyunca uygulamalı mühendisliğe dönüşemeyeceğini belirtmekte fayda var.
Bu olasılıklardan herhangi biri için gereken mühendislik, mevcut yeteneklerimizin ve teknolojimizin çok ötesinde olsa da fizik bilimi, kara deliklerden elde edilen bu teorik enerji üretiminin %150 verimliliğe ulaşabileceğini öne sürüyor, ki bu da şu anda Dünya'da kullanılan herhangi bir enerji üretim yönteminden çok daha efektif.
Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!
Yorum Yazın
her kuşu tuttunuz, baykuş kaldı. önce güneşimizden, yıldızlardan enerji elde edelim, nükleer füzyondan faydalanmaya başlayabilelim, sonra sıra kara deliklere... Devamını Gör