7 Yaşındaki Marshall'ın Hastalığına Yenik Düşmeden Önce Bıraktığı Göz Dolduran Mektup

7 yaşında hayatını nadir görülen bir sinir sistemi hastalığı yüzünden kaybeden Marshall Clark, bu dünyaya veda etmeden hemen önce bir mektup yazdı. Marshall 3 yıl boyunca bu hastalıkla savaşmış, görme, duyma ve iletişim kurma yetisini kaybetmişti. Ama mektubunda da dediği gibi o 'artık cennette, kaydıraklardan kayıyor, yeniden yemek yiyebiliyor, koşabiliyor...' Sizler için The Lad Bible'dan derledik.

İngiltere'nin Devon kentinde yaşayan ve 8. doğum gününe yalnızca bir kaç gün kala hastalığa yenik düşen Marshall'ın göz dolduran mektubunu ise anneannesi Elsie onun gözlerinden yazmıştı ve kendi blog'unda yayınladı. 

Elsie torununun mektubunu şu notla birlikte paylaştı, 'O şimdi cennette. Bu onun cehennemiydi ama artık özgür.'

Mektupta da Marshall anneannesinin ona söylediklerinden bahsediyor; 'Her şey yolunda çünkü, anneannem bana cennetle ilgili her şeyi ve oraya gittiğimde yapabileceğim bütün harika şeyleri anlattı,' diyor.

Geceleri kabuslar görüyor, kontrolden çıkan nöbetler geçiriyor ve bu yüzden de artık kendi yemeğini kendi yiyemiyordu. Durumu gittikçe kötüleşen çocuğa bakan ve aynı zamanda hemşire olan anneanne Elsie ise Marshall'ın bazı günler 40 kez bayılıp yere düşüyordu.

Ama anneannesi Marshall'ın bütün bunlara rağmen asla ağlamadığını, şikayet etmediğini ve asla vazgeçmediğini söylüyor. 

'Onun kararlılığı ve bütün süreç boyunca mutluluğu beni hayran bıraktı. Yürüme yeteneğini kaybettiğinde emeklemeyi öğrendi. Çatal bıçak kullanması imkansız hale gelince, iki çatal kullanarak her seferinde bir lokma yedi. Yatalak kaldığı, hareket edemeyip konuşamadığı zamanlarda bile, gülümsemeye devam etti.'

'Ne zaman bir yetisini kaybetse, normal hayatına devam ediyordu. Batten hastalığı çok korkunç bir durum, çok zorlu bir yolculuk oldu ama o çok, çok cesurdu. Marshal teşhis konduktan sonraki 18 ay içinde her şeyini kaybetti ama her şeyi kabul eder gibi görünüyordu. Hiç ağlamadı.'

'Sevgili Arkadaşlarım, 

Bu benim buradaki son mesajım olacak çünkü siz bunu okurken ben cennette olacağım. Ama her şey yolunda çünkü anneannem bana oraya gittiğimde yapabileceğim bütün harika şeyleri anlattı. Orada bir sürü kaydırak olacak. Çilekler, kekler... Ben yine yiyebileceğim, koşabileceğim ve video izleyebileceğim. Bu kadar çok sevdiğim insanları özlerim diye endişeleniyordum ve üzüleceğimi düşünüyordum ama anneannem bana dedi ki insanların bana olan sevgisi o kadar güçlüymüş ki benimle birlikte orada olacakmış. Anneannem benim gelmiş geçmiş en cesur çocuk olduğumu söylüyor. Batten hastalığı benim iPad'imi kullanmama ya da yemek yememe ya da oyun oynamama engel olduğunda ben gülümsemeye devam ettim. Sürekli yere düşüp durduğumda ya da yemek yiyemediğimde göbeğime bir tüple yemek koymak zorunda kalındığında hiç ağlamadım. Anneannem diyor ki bana olan her şeyi kabul ettim ve kahkaha atabildiğim sürece kahkaha atmaya devam ettim. 

Ve artık hareket edemediğim, konuşamadığım ve göremediğimde anneannemin bana arkadaşlarımın yazdığı mesajları okumasını dinlemeyi çok seviyordum. Benimle oldunuz, bana destek oldunuz ve beni sevdiniz ve ben size bütün kalbimle teşekkür etmek istiyorum. Artık çocukluğumu yaşamama izin vermeyen bir vücudun içinde tutsak olmadığım için mutlu olun. Şimdi yapmayı çok özlediğim bütün her şeyi yapmak için özgürüm. Hepinize çok çok çok sevgiler. Marshall.'