Twenty One Pilots Trench Albüm İncelemesi

Tyler Joseph ve Josh Dun ikilisinin yeni albümleri Trench ile fanların beklentisinden biraz daha farklı bir albüm olarak karşımıza çıkıyor. Blurryface ve Vessel döneminden alıştığımız soundun aksine biraz daha olgun ve bağımsız albümle karşımıza çıkan ikili albümden yayınladıkları ilk single Jumpsuit  ile eski şarkılarına göz kırpsalar da albümün geri kalanında biraz daha olgun bir sound bizleri bekliyor. Albüm çıkmadan yayınladıkları ikinci single Nico And The Niners’ta, Tyler Joseph’in ukuleleyi alternatif müzik ile harmanlaması grubun imzası haline geldi artık. Üçüncü single lavitate aslında albümün kurgusal öyküsünü tamamlaması açısından çıkarılmış gibi. Twenty One Pilots albümlerini genelde sadece müzik olarak değil yeni bir konsept ve yeni bir dönem olarak çıkartıyor. Albümde de ilk şarkı Jumpsuit’in arkasından gelen Lavitate, Jumpsuit’in devamı gibi geliyor ve arka arkaya dinlenildiğinde sanki aynı şarkının köprü bölümüymüş gibi hissettiriyor.

Morph’un introsunu ben çok başarılı buldum. Nakaratındaki vokal melodileri de çok güzel olmuş. Sondaki synth efektleri de zaten twenty one pilots’tan beklenen şeyler.

My blood da introsu ile Fairly Local adlı şarkılarına baya benziyor. Ama sözlerle birlikte çok duygusal bir şarkı bizleri bekliyor. Özellikle klibiyle duygusal bir yolculuğa çıkarıyor. Josh Dun’ın da disco beat denilen bateri ritimlerini böyle duygusal şarkılarda kullanması çok farklı hissiyatlara yol açıyor.

Albümün en beğenilen şarkılarından biri Chlorine. Ben çok az da olsa Heathens havası sezdim başlarda . Ama sonra şarkı gittikçe daha da güzelleşmeye başladı. Arkadan gelen piano sesleri de şarkıya çok güzel bir aroma katmış. Söz ve müzik uyumu ile zaten geçici bir şarkı değil de ara ara açıp dinlemek isteyeceğiniz bir şarkı.

Smithereens albümün bir diğer duygusal parçası . Ama sizi üzüp ağlatmak yerine yüzünüzde çocukça bir gülümseme bırakan bir duygusallık bu. Yani en azından bende öyle oldu.

Neon Gravestones albümdeki en beğendiğim parça oldu. Migraine şarkısında geçen “sunday is my suicide days” sözünü hatırlattı bana şarkı. Şizofrenik havalar ve intihar düşünceleri burada çok daha derin ve ağır verilmiş. Bence kesinlikle bir klibi hakediyor.  Tyler Joseph sesinin duygusal yönünü fazlasıyla ortaya çıkarmış ve bu şarkıyı çok daha etkili bir hale getirmiş.

The Hype biraz farklı bir şarkı. Daha az söz kullanılmış ama vermek istediği mesajı fazlası ile veriyor. Umut etmeyi ve denemeyi bırakmamanız konusunda sizi cesaretlendiriyor.

Cut my Lip sözlerinin altında çok daha derin şeyler anlatıyor. Tyler’ın olağanüstü bir kararlılık hikayesi ve kendini motive etme şekli gibi sanki.

Bandito tüm albümün konseptini anlatan bir şarkı.  Clancy’nin Banditos’taki ana yerini kabullenmesi anlatılmaya çalışılmış ve bence çok başarılı olmuş. Özgürlüğü için sorumluluklarını ve yapacağı zor seçimleri kabulleniyor. 3.47 de giren beat konserlede mükemmel bir şov ile sergilenebilir.

Pet cheetah Tyler’ın müziklerini yaratma öyküsü gibi. Şarkılarını ete kemiğe bürünme aşamasını anlatmış sanki şarkıda. Ritimleri başta garip gelse de alışınca çok hoşunuza gitmeye başlıyor.

Legend, Tyler Joseph’in büyükbabasına elvedası. Yazarken de söylerken de çok zorlandığı belli ama karanlık bir veda etmek istememiş gibi. Ukulelesini eline alıp gülümsemeye çalışarak veda etmiş büyükbabasına sanki.

Albümün son şarkısı Leave the City. Truce, Goner ve Leave the City. Twenty One Pilots ağır ve derin sözler yazmayı çok iyi biliyor. Güzel bir albümün güzel bitişi olmuş. Playlistimde Truce’un arkasına yerleştirdim şarkıyı. Yanlış duymadıysam final notaları da aynı. DEMA’yı terkediyorlar belki. En sonunda “Onlar kastettiğimi biliyorlar” diyor. Yeni bir konsept bizi bekliyor olabilir.

Albümü genel olarak ben çok beğendim. Baştan sona sıkılmadan ve ileri sarmadan sürekli dinleyebileceğiniz bir albüm, Her şarkıda sizi farklı yerlere götürüyor ve farklı şeyler hissettiriyor. Tek eksik bulduğum yanı her ne kadar şarkılarda bir eksikliğini hissetmesem de Josh biraz daha aktif olmalıymış gibi sanki. Onun dışında dinlediğim en güzel albümlerden biri.