Oya Aydoğan anısına...
Oya Aydoğan. Tanıyanın da,tanımayanın da en az bi kere duyduğu bi isim.
Güzeller güzeli.. Her neslin ablası... Yeşilçamın pınarı...
Daha 20 yaşındayken girmişti hayatımıza.
Katıldığı güzellik yarışmasında 15. olmuştu...O zaman Türkiye ilk kez ismini duymuştu Oya Aydoğan'ın... O zamandan beri hep hayatımızdaydı,sevildiğini bilirdi,ama her zaman aynıydı.Yaptığı herşeyle örnek oldu. Ünlülere hiç bir zaman karşı çıkmadı.
Yeni nesilse onu Bez Bebek dizisiyle tanımıştı.Bizde sevgimizde sevgi katmıştık.
Ah be Kulina... Bu kadar erken mi gidecektin? Bu kadar mı çok özlemiştin arkadaşlarını,anneni,diğer taraftaki sevdiklerini... Geride kalan sadece hüzün be Kulina. Orada mutlu olduğunu biliyoruz.
Yıllar geçti,Oya Aydoğan hep aynıydı.
Hep o duru güzelliğiyle çıktı karşımıza.Kavisli kaşları,dalgalı saçları,hafif kalın dudağı,aşık olduğumuz güzel gözleri,hiç sürmeyi unutmadığı kırmızı rujları...
İyisiyle kötüsüyle hep ablamız oldu.
Seveni de vardı sevmeyeni de ama onun davranışları hep aynıydı.Yıllar geçti,dış görünüş değişti ama içi hiçbir zaman değişmedi.Hep destek çıktı.Hep iyi şeyler yaptı.Görüp görebileceğimiz en masum insandı...
Ölüm hep iyilerden yanadır.
İnsanın ne zaman öleceği hep saklıdır.Yeşilçamın güzelliği,o kadar gidenden sonra senin ölmen ne üzücü.Allah rahmet eylesin. Bizi üzen şuan burada olmaman değil,bir daha asla olmayacak olman.
Yorum Yazın