Ne Kadar Düzenlisin?

Sıkı temizlik mi yapıyorsun yoksa temizlik mi seni sıkıyor?Sen o kadar düzenlisin ki bir asker disiplini altında bütün temizlik işlerini hallediyorsun. En ufak bir toz parçası bile senin sinirlerini bozabilir. Hatta yattığın yatağın çarşafının temiz olmadığını hissettiğinde kendini yorganın altına sokmak neredeyse işkence gibi. Çünkü biliyorsun ki artık rahat hissetmeyeceksin kendini ve için içini yiyecek. Bu yüzden hiç üşenmeden hızlı davranıp çarşafınsa çarşafın yastığının kılıfıysa yastığının kılıfını değiştiriyorsun. Senin için temizlik hayatının en önemli noktasındayken dışarıdan bunu hastalık derecesinde nitelendiren olabilir. Ancak biliyorsun ki önemli olan senin içininin rahat etmesi. Bazen kirli hissettiğin bir şeye karşı ' ne kadar az temas edersem o kadar iyi' düşüncesiyle hareket ediyorsun.Sen de bir şeyi 'gacır gucur' parlatana kadar temizlik hastasısın aslında. Çok nadiren de olsa taviz verebileceğin durumlar olabiliyor, ancak temizlik senin için vücudunun bir parçası olmuş vaziyette. Aşırı titiz derecesinde sinir bozucu değilsin; fakat bir yandan da için içini yiyor. Bu tıpkı aşırı titiz bir insanın evine gelen misafirlerin durumu gibi; gelen çocukluysa ve tembih edilmemişse titiz ev sahibinin 'çocuktur canım yapar' demesindeki gibi dışardan hissettirmiyorsun, ama kimseye de bu konuda iş bırakmıyorsun. Odanı bir başkası toplayamaz; toplayacak bir kişi varsa o da sensindir. Akşam yemeğinde bulaşıkları 'Siz oturun ben hallederim' diyenlerdensin.Aslında sana karar vermek biraz güç. Evet, özünde aşırı titizsin, ama yalnız yaşayanların tecrübe ettiiği 'sapıtma' durumunu yaşayanlar gibisin. Odanda yıkadığın kıyafetleri hep en alta koyma takıntısına sahipmişsin gibi hep bir gözün birilerinin üzerindedir. Yani yanlışlıkla odanda bir tişörtün yerini bozsak veya kırıştırsak hiç affetmeyecek gibi. Bunu yaparken tabii ki insanların yüzüne karşı değil de onlar gittikten sonra görevinin başına geçiyorsun. Bu demek değil ki odana bütün her şeyin asker düzeninde olsun istiyorsun; belki tatlı bir dağınıklığın var, ama bir süre sonra 'yetti gayrı olmayacak böyle' deyip işe girişiyorsun.Belki kendini düzenli olarak görüyorsun, ama bazen de 'amaan yarın yaparım' deyip başından savıyorsun. Ertesi günü gerçekten de yapıyorsun ama o ayrı. Üşengeçliğin anlık ve bu fevri yaklaşımından dolayı belki düzenli biri olarak görülmeyebilirsin. Senin için önemli olan kimlerin seni ne derece düzenli gördüğü değil, kendini yaşadığın alanın temizliği konusunda 'ikna olmuş' hissediyorsan yeterli diye düşünüyorsun. Zaman zaman koyduğun eşyaların yerini hatırlayamayıp 'bu nerede' diye sorman oldukça normal. Kısaca bazen rafındaki iki kitabı düzeltmek vakit kaybı iken, bazen de acil tozu alınıp düzeltilmesi gereken bir şey.'Sen düzenli değilsin' demek çok keskin bir görüş olurdu, ancak aksini söylemem için de beni ikna edecek emareleri de göstermiyorsun. Belki başka şeyler de oldukça planlı programlı olabilirsin, fakat söz konusu odan olanca biraz ihmalkâr davranıyorsun. Giysilerini çıkardıktan sonra işine geldiği gibi yalapşap katlıyorsun. Çok nadiren içinden geldiği zaman yatağını ve etrafındaki kıyafetleri topluyorsun. Diyeceksin ki 'e bu benim yaşam tarzım', o zaman aradığını bulamaman normal. Sanırım senin tek düzenli olduğun zaman, odanda ders ya da iş yapacağın zaman. Ancak o durumda kafana bir şey dank ediyor ve toparlamaya başlıyorsun.Sen 'pasaklı' olarak kategorilendireceğimiz bir noktadasın. Bir deyiş vardır ya 'her yer her yerde' diye. İşte senin odanı tanımlayacak en iyi öz cümle bu olurdu doğrusu. Kıyafetlerinden yer gözükmüyor, masanın üstünde boş bardaklar, bilgisayarın yerde veya yatağın ucunda düşmesine ramak kalmış bir halde bütün dağınıklığın içinde öylece duruyor. Bu da titizlik gibi başka bir hastalık derecesinde değerlendirilecek bir durum. Hep 'amaaan öyle dursun uğraşamam' demekten ileri geliyor. Senin şöyle bir güzel 'anne' tedrisatından geçmen gerekiyor. Uçak olursun uçak. Her şeyini mum gibi yapardın.