Meltem Farah Konyalı Yazio: Kazanmayı Ne Kadar Az Önemsersen Kazanma Olasılığın O Kadar Artar
Kazanmasan en kötü ne olur?
Kazanmasan kendini nasıl hissedersin?
Yetersiz, eksik, önemsiz, başarısız, değersiz mi?
Bunlardan hangisi?
Ya da en sağlıklısı sadece kazanmamış hissetmek mi?
Bir oyun oynadığında ya da spor yaparken kaybetsen ne kaybetmiş olursun?
Prestijin ya da diğerlerinin senin hakkındaki düşünceleri neden bu kadar önemli?
Sen diğerlerinin seni değerli görmesiyle kendine değer biçemezsin.
Sen zaten eşsiz ve değerlisin.
Senden bir tane daha yok, peki neden kendini hırpalıyorsun?
Basitçe bazen sadece kaybedersin.
Maçta kaybeden taraf olduğunda kaybettiğinin “Hiçbir şey “ olduğunu fark et lütfen.
Hatta bazen maçın oyuncusu bile değilken kendini hırpalaman ne kadar sağlıksız fark ettin mi?
Kazanmanın kaybetmekten daha tatlı olduğunu biliyorum.
Benim istediğim senin her zaman kendine şefkatli hoşgörülü davranman ve kabulde olman.
Kendini diğerlerine sevdirmek, ispatlamak, değerli kılmak için başarıya ve kazanmaya odaklandıysan “saha kendini çok incitirsin.” derim…
Hayat da bir oyun fark ettin mi?
Hayatın çoğu zaman bir maçtan da farkı yok.
Oyunda eğlenerek de hırs yapıp kendini döverek de yol alman senin elinde…
Hırs ile azmin farkını fark etmen sana çok iyi gelecek.
Azim, çalışkanlık birer erdem ve çok değerli
Hırs ise içinde kendine öz şefkatsizlik ve öz sevgisizlik içerir.
Hatta bolca hoşgörü ve tolerans yoksunluğu da içerir.
Biraz da gözü karalık ve vicdansızlığı da beraberinde getirir.
Cesaret bir erdem ama gözü karalık ne yazık ki insana ve diğerlerine çok zarar verir.
Gözünü karartırsan basitçe
Göremezsin.
Süzemezsin.
Değerlendiremezsin.
Hırslı insanın sıklıkla gözü kararır.
Kazanma ve başarma odaklı insanların tipik özelliği sürekli kendilerini ya da diğerlerini sömürmeleridir.
Kazanma ve başarma uğruna kendine ve bazen de diğerlerine zorbadırlar.
Kazanmak uğruna ne bedeller ödüyorsun?
Kazanmak uğruna ödediğin bedeller etik, ahlaklı ve kendi kırmızı çizgilerini aşmamalı.
Kazanmak için değerlerinden vazgeçmek ve öz değerinden, kendinden, ruhundan vermek zorunda değilsin.
Kazanmak için verdiğin tavizler bu çizgilerini aşıyorsa esas kaybeden sensin.
Kaybeden taraf olacaksan şerefiyle kaybeden olmak özsaygını parlatacaktır, bu da bir kayıt değil kazançtır.
Kendini iyi hissetmek, mutlu, değerli, önemli olmak için yenmen gereken birine ihtiyaç duymamalısın.
Sen zaten değerli ve önemlisin.
Mutluluk ise doğal bir sonuç ve asla dışarıda bulamayacaksın; içinde, özünde, öz bilginde…
Sen yenmen gereken birilerine muhtaçsan basitçe muhtaçsın ve bağımlısın demektir.
Bağımlılıklarından sıyrılıp bağlılığı seçsen kime dönüşürdün?
Kazanmak her şey değil.
Kazanmak tek şey değil.
Kazanmak sadece bir şey
Kazanmak için peşinden koş, azimle çalış, elinden geleni yap.
Ama kendine şefkatli ol ve başarıya, kazanmaya odaklanma.
Kazanmak ve başarı sadece bir sonuç
Ve gerçek bir bilge kazanmak, başarmak için yol almaz.
Gerçek bir bilge elinden gelenin en iyisini yapar ve kendisinin en yüksek ifadesi olur.
Gerçek bir bilge sonuca dahi bakmaz ve önemsemez.
Gerçek bir bilge için azimle, çalışkanlıkla, etik, keyifle yol almak ve kendinin en yüksek versiyonu olmak için çabalar.
Gerçek bir bilge diğerlerine, kimin onu geçtiğine, kimi geride bıraktığına takılı kalmaz.
Gerçek bir bilge her zaman kendini geçendir.
Gerçek bir bilge öğretisine odaklıdır.
Kazanmaya ne kadar odaklanırsan o kadar yalpalarsın.
Kazanmayı ne kadar az önemsersen kazanma olasılığın o kadar artar…
Koşulsuz öz sevgiyle, öz şefkatle, azimle, çalışkanlıkla yol alsan kime dönüşürdün?
Başarmanın, kazanmanın sadece birer sonuç olduğunu fark etsen hayatında neleri seçerdin?
Hâlâ sen “sen” olur muydun?
Sen acımadan öğren diye yazdım…
Dünyayı sevgi kurtaracak…
Bilin istedim…
Onedio okurlarım, bütüne katkı için ve koşulsuz sevgiyle…
Yorum Yazın