Kırılgansan Duyarlısın! Anksiyete ve Depresyonun Akılalmaz Ağırlığını Gösteren Fotoğrafçı
“Bir toplum olarak başkalarının önünde kırılganlık göstermekten veya kırılgan olduğumuzu kabullenmekten ne derece çekindiğimizi incelemek istedim.” Fotoğrafçı Alison Crouse koleksiyonundan bazı parçaları ve kendi kırılganlığıyla ilgili tecrübelerini paylaşıyor! Biz de sizler için bu tecrübeleri BuzzFeed'den derledik. Gelin birlikte bakalım...
Taşıdığımız duygusal yükü görselleştirmeye çalışan bir fotoğrafçı.
Alison Crouse, her gün sırtımızda taşıdığımız duygusal yükü görselleştirmeye çalışan Philedelphialı bir fotoğrafçı. Bir süredir devam ettirdiği “Devastation Portraits” (Mahvoluş Portreleri) serisi aslında performans sanatı ve akıl sağlığıyla ilgili konuşmaya yol verecek bir içini dökme çabası arasında duruyor.
İşte “Devastation Portraits"!
Her bir kare aslında Crouse’un bir kamu alanında “mahrem acı” adını verdiği şey tarafından yüzüstü yere yığıldığı bir anın çekimiyle ortaya çıkıyor. Çalışmalarında hassas ve kırılgan olmakla ilgili olarak normalde başkalarına yansıtmadığımız yerleşmiş kavramları görünür şekilde sergileyerek her şeyin her zaman dışarıdan algıladığımız gibi olmadığını anlatmak istiyor.
Crouse diyor ki:
“Devastation Portraits” mahrem acıyı ve o acıyı bastırmakla ilgili girişimleri yan yana koymaya çalışıyor. Mahrem acı derken en derinden hissettiğimiz, çok kişisel gördüğümüz, en azından paylaşmadığımız acıyı kastediyorum. O, bizim yalnız kaldığımızda boyun eğdiğimiz ve hissettiğimiz ama sosyal kişiliklerimize büründüğümüzde bir kenara ittiğimiz üzüntümüz.'
"Çalışmalarımda en çok mahrem acı ve onu bastırma çabalarımızı yan yana getirmeye çalışmakla ilgileniyorum."
'Daha spesifik olmak gerekirse, bir toplum olarak nasıl da kırılganlığımızı başkalarının önünde kabul ve ifade etmekten uzaklaştırıldığımızı görmek istiyorum.'
"Bence kırılganlıkla ilgili yanlış bir fikre sahibiz."
'Çok genç bir yaştan itibaren kültürümüz bize kırılganlığın zayıflıkla eş anlamlı olduğunu öğretiyor, fakat bu tanım çok duyarsız ve sınırlayıcı. Bizler zayıf değiliz, duyarlıyız.'
"Hayata, sevgiye, acıya, üzüntüye, hayal kırıklığına karşı duyarlıyız..."
'... ve işleri bu şekilde görmeye başlayıp da kırılganlık anlayışımıza nezaketi de katarsak, belki o zaman kendimize ve başkalarına karşı daha merhametli olabiliriz.'
"Dolayısıyla kendime şunu sordum:"
'Peki ya ben kendimi “mutsuzluğumu”, “anksiyetemi”, hatta “çılgınlığımı” bir kamu alanında ifade etmeye açarsam ne olur? Ya etrafta kim var bakmadan “düşseydim”, o zaman ne olurdu?'
"Bazen bu fotoğraflar banal veya önemsiz olabiliyor, bununla bir sorunum yok."
'Kıymetli olmaları gerekmiyor. Bu serinin amacı çekinmesiz bir kırgınlık arşivi derlemek ve bu arşivi duygusal bir mücadeleyle yaşamış herkese sunmak.'
"Duygusal kararlılıkla ilginç bir ilişkim var, her ne kadar bana gösterdiğim bütün semptomlara uyan bir teşhis konulmuş olsa bile ben bunu kendimi tanımlamak için kullanmıyorum."
'Benim kim olduğumun derinliklerinde bunun olduğuna inanmıyorum.'
"Bunu da söylediğime göre benim dünyada seyrimin sıra dışı olduğu ve geçtiğimiz sonbaharın benim için özellikle zor olduğu, benim için oldukça açık."
'Hayatım ve hayatımın işleyişi birkaç ay boyunca durdu ve geri toparlanmam çok uzun sürdü.'
"Bu proje hayatımın o bölümünden de bir anlam çıkarmam için gerçekten çok yardımcı oldu."
'Bu fotoğrafları kurgulamak bana pek çok seviyede yardımcı oldu. Bir fotoğraf için plan yapmak veya onu zihnimde canlandırmaya çalışmak beni normalde uzun uzadıya düşündüğüm konularda uzaklaştırıyor. Yaratıcı olmak bana her zaman kendimden uzaklaşmak ve dünyaya dönebilmek konusunda yol göstermiştir ve bu fotoğraflar için de durum bu. Bu proje beni kamu alanlarında bulunmaya ve içindeki insanlarla etkileşime teşvik ediyor. Yani, izolasyonuma karşı bir panzehir gibi işliyor.'
"Bu proje üzerinde çalışmak odaklanmama ve dünyaya bağlı hissetmeme yardım etse de her zaman çok kolay olmuyor."
'Yakın zamanlarda taleplerden bunalmış halde kesinlikle yeni bir kare çıkaramayacak gibi hissettim. Kulağa ne kadar çelişkili geldiğinin farkındayım ama bazen mahvoluşu görsellerle anlatmak için mahvolmuşluğu aşmak zor olabiliyor.'
"Hep içime kapalı bir insan oldum, o yüzden bu seriyi hazırlamak benim için biraz riskli oldu..."
'... ama şimdi insanların onunla nasıl bağ kurduğunu gördükten sonra bu konuda kendimi iyi hissediyorum.'
"Birinin ilk defa onu nasıl da “anlayabildiğimi” söylemek için yazdığını gördüğümde hem şaşırmış, hem de rahatlamıştım."
'Kimseye öğüt verecek halim yok; herkes mücadeleleriyle farklı şekilde başa çıkıyor, ama görseller, fikirler, karşılıklı merhamet ve mizah üzerinden bağ kuruyor olduğumuz fikri çok hoşuma gidiyor. Birbirimizi evrensel ve anonim olarak “anlayabilmemizi” seviyorum.'
"Fotoğraflarımla karşılaşan yabancılardan yorum ve mesaj almaya ilk başladığımda gerçekten şaşırdım."
'Kimilerine göre pozlar çok rahatsız edici bulundu, başkalarıysa onları absürt ve eğlenceli buldu. Fotoğrafları algılamada iki uç noktanın birlikte var olabilmesine bayılıyorum. Bu işe yakınlık hisseden insanların var olduğunu bilmek çok motive edici ve bu yakınlığı ne düzeyde yaşadıklarını duymak büyüleyici.'
"Umarım insanlar seriyi inceledikten sonra bu işi daha katmanlı bir tecrübe oluşturacak şekilde ele alabilirler."
'Bu proje benim için özellikle kareler arasında oluşan ilişkiler açısından keyifli. Bunu seviyorum. Bu görsellerin yoruma açık olmasını, ne kadar mizah içeriyorlarsa bir o kadar da merhamet içermelerini istiyorum.'
"Ne kadar mizah içeriyorlarsa bir o kadar da merhamet içermelerini istiyorum."
“Devastation Portraits” ile ilgilli daha fazla bilgi almak ya da Alison Crouse’un diğer işlerini görmek için devastationportraits.com sitesini ziyaret edebilirsiniz.
Yorum Yazın