Hulusi Çakır Yazio: Noldu Şimdi?
Evet aylardır beklediğimiz, yollarını gözlediğimiz, büyük umutlar yüklediğimiz, pelerinsiz kahramanımız 2021’e sonunda girdik. Noldu şimdi?
31 Aralık 2020 23.59 a kadar içimizdeki yangın söndü mü? Ya da umudumuz hala devam ediyor mu?
Biz toplum olarak umudu dua gibi algılıyoruz. Her dua bir anda kabul edilecekmiş gibi ve her umut bir ışık olacakmış gibi. Hep güzel dilekler, pozitif temenniler, gelecek için açılmış yeni sayfalar… İşte en büyük yanlışımız bu. Neden her şeyi tez elden istiyoruz. Pandemi bitsin, savaşlar dursun, işsizlik kalksın, okuma yazma bilmeyen kalmasın, sokaklarda kimse yatmasın ve bunun gibi birçok toplumsal ve evrensel yara.
Çözüm odaklı değil eleştiri odaklıyız. Herkesin ikinci bir mesleği eleştirmenlik. Eleştirmeyi çok seven bir ırkız. Egomuzu tatmin ediyor veya diğerlerinden! Farklı oluyoruz. Ama bu sorun karşısında ne yapabilirize gelince herkes kendi kabuğuna çekiliyor. ‘ Her şeyi devletten beklemeyin kardeşim’ dedikten sonra hızlıca uzaklaşıyoruz.
‘2021 en önce bize sağlık getirsin, sokağa çıkmayın’ diye bas bas bağıran kişiler kol kola meydanlarda cirit atıyor. ‘Yeni yılda savaşlar dursun, barış istiyorum’ diyen zatlar elleri tetikte bekliyor. ‘Bu yıl işsizlik sonra ersin’ diyenler en baştan işçilerini tazminatsız kovuyor.
‘Açlık bitsin’ diyenler yan komşunuz aç yatarken siz uyuyabildiniz mi?
‘Her şey eğitimle çözülür’ diyenler eğitim için bunca zaman ne yaptınız?
‘Sokak hayvanları sahipsiz değildir’ diyenler kaç defa önlerine bir tas yemek ve su bıraktınız. Yoksa bitlidir diye sevmediniz mi?
Bir Ayda bebek vardı hatırladınız mı hani depremden 91 saat sonra kurtarılan, milleti sevinç gözyaşlarına boğan.
Hastaneden ayrılırken babasının kucağında bir arkadaşının arabasıyla giderken neredeydiniz…
Bir kadın öldürüldükten sonra Twitter’ da bir numaralı gündem oldu. Hepimiz
sayfalarımızda paylaştık. Peki öldüren adama kaç yıl ceza verilmiş deyip takip ettik mi?
Tabi ki umudumuz var hep de var olacak. Ama bir şeyleri umut ederken gönülden geçirmek yerine icraat gösterelim. Hep bir mucize beklemeyelim. 2021 in ilk dakikalarında pandeminin, savaşın, çocuk istismarının, kadına şiddetin, okula gönderilmeyen çocuklarının, işsizliğin sonu gelmedi gelmeyecek. Yoksa ne 2021 ne 2051 sadece rakamsal bir üstünlük olur.
‘Hayaller ve gerçekler’ in capslerden oluşmadığı, sağlıklı mutlu ve huzurlu yıllar temennisinin grup mesajlarından ibaret olmadığı, hep beraber omuz omuza elimizi taşın altına sokup icraat gösteren güzel ve güneşli günlerin geleceği bir yıl olsun. Mutlu yıllar.
Yorum Yazın