Gördükçe Ruhunuz Sızlayacak: Akıl Hastanesinde Yatmış Hastalara Ait Kişisel Eşyalar
Akıl hastanesi, insan zihninde daha çok hasara neden açan bir akıl tamirhanesi.
Ya da bir başka bakış açısıyla, içeridekileri, dışardakilerden; dışarıdakileri de içeridekilerden korumak için yapılmış izole bir yer.
Akıl sağlığı korunmak istenen dışarıda bırakılanlar mı yoksa içeriye tıkılanlar mı olduğu bilinmez bir türlü.
Ta ki o insanlara ait eski, iç burkan detaylar, eşyalar ve yaşanmışlıklar ortaya çıkana dek...
1900'lerin başında Willard Psikiyatri Merkezi'nde yatan hastaların ardında bıraktığı bavulları ve içinden çıkan eşyaları gibi...
#Şizofreni tanısı koyulan Carrie Lombarts, yaklaşık 5 sene geçirdi Willard Psikiyatri Merkezi'nde.
Tedavi gördüğü süreç boyunca akli dengesi hiçbir zaman iyiye gitmedi, ölümün en zoru ile karşılaşmak için tam 5 yıl bekledi, bekledi ve sonunda da öldü...
Carrie Lombarts'a ait bir başka eşya, ayakkabı parlatıcısı.
#Thelma Robin, ise akli dengesini yitireli uzun zaman olmuştu. Yaklaşık 17 sene geçirdi akıl hastanesinde.
Bavulunda sakladığı bu minyatür köpekler ise, halen yaşam dolu olan kalbinin dışa yansıması belki de, kim bilir...
#Dmytre Zhirkov, hayatının neredeyse tamamını halüsinasyonlar görerek geçirmiş. Ailesi de çözüm olarak onu hücreye kapatmayı uygun görmüş.
Hücresindenki bavulundan ise geriye işte bunlar kalmış.
#Peter Unston da hayatının çoğunu akıl hastanesinde geçiren ve bu süre zarfında kendine hobi edinen hastalardan birisi.
Yaklaşık 7 yıl kaldığı akıl hastanesinde, kendisine verilen eşyalarla kendince bir şeyler üretmiş Peter.
İlkel bir araba yapmış mesela, tekerlekleri sabundan olan...
Bu da Peter'in arabasından çıkan bir gazete parçası.
Bu da kişisel temizliğinde kullandığı diş beyazlatıcı.
#Yaklaşık 10 senesini Willard Psikiyatri Merkezi'nde geçirdikten sonra başka bir kliniğe nakledilen Josephine'in bavulundan geriye kalanlar da bunlar.
İşlemeli saplı tarağı:
Ellerine sürdüğü kremi:
#1968 yılında akıl hastanesine getirilen Helen adlı bir kadından geriye kalan gazlı bezler.
#Akıl hastanesinde yaklaşık 10 sene geçiren Maude adlı bir kadın ise deri işledi yıllarca, bunlar da bavulundan geriye kalanlar.
#John C isimli bir kişi ise akıl hastanesinde geçen 17 yılın ardından bunları bırakmış ardında; takma bir diş, ufacık bir cüzdan ve ince bir kitap.
#Bu ise, akıl hastanesindeki hastalardan bir diğeri Carlos'un ardında bıraktığı bavul.
İçinden çıkan yırtılmış gazete parçaları, melek temalı bir kart ise Carlos'un içindeki yaşama sevincini gösterir nitelikte adeta.
Yaşama sevinci güzel elbette, ta ki Carlos'un intiharına kadar...
#Akıl hastanesinin daimi hastalarından olan ve 50 yılını geçiren Steffan ise ardında, diğerlerine nazaran daha 'dolu' bir bavul bırakmış.
Bakmayın dolu olduğunu, taşıdığı acılar hafifletiyor bavulu...
#Çocukken yemek yemediği için 6 yaşında akıl hastanesine bırakılan Raymond, tam 62 yılını geçirmiş hastanede.
Çıkması için doktorlar tarafından ailesine defalarca baskı yapılsa da ailesi bir türlü kabul etmemiş, sosyal hayata alışamayacağını ve orada kalması gerektiğini söylemişler.
En sonunda da Raymond bir sabaha karşı kendisini asarak intihar etmiş.
Arkasında kendisini astığı ipten bir parça bırakarak.
Bir de diş macunu...
Yorum Yazın
Yemek yemiyor diye çocuğu akıl hastanesine bırakmak nedir lan?Yazık günah.
Sonuncusu çok acı bir hayat hikayesi gerçekten, neredeyse kendisini bildi bileli bir hastanede hasta olarak yaşamış ve sonunda da kendini bu sonsuz esarette... Devamını Gör
Asıl akıl hastaları dışarda onlar özel insanlar içerde bizden korunuyorlar