2023 ile Gelen Yüz Yıllık Yüzleşme (Giriş)
Köprüleri sever misiniz?
Hadi yazıya bir tutam interaktiflik katalım. Bildiğiniz üç köprü düşünün, içlerinden ez az biri tarihi olsun. Geçtiniz mi üzerinden ya da hangi il sınırı içinde kendisi? Dayanıklı olması için mi inşa edilmişler yoksa ortama uyum sağlasınlar diye mi?
Bunlar gezinedursun zihninizin dehlizlerinde ben size "hiçbir yere giden köprü"den bahsedeyim. Adı: Choluteca
Choluteca Köprüsü Orta Amerika'da fırtınaları ve kasırgalarıyla ünlü bir bölge olan Honduras’ta bir Japon firması tarafından 1998 yılında inşa edilmiş 484 metre uzunluğunda bir köprü. Hikâye şöyle ki; o bölgede gerçekleşen güçlü doğa olaylarına dayanacak şekilde tasarlanmış modern mühendislik harikası köprünün kullanıma açıldığı yıl içinde Honduras, ulusa ve altyapısına önemli ölçüde zarar veren 'Mitch' kasırgasına maruz kalır.
Choluteca Nehri yaklaşık 7000 kişinin hayatını kaybettiği bildirilen geniş bir alanda sellere ve bu seller pek çok köprünün yıkılmasına neden olur. Bu yıkımdan en az zararla kurtulan modern mimarinin incisi Choluteca Köprüsü'dür. Ancak ufak bir sorun vardır; o artık, altından nehir geçmeyen bir köprüdür. Kısacası köprü değişen ortama uyum sağlayamayan ama dayanıklı yapısıyla oracıkta durmaktadır.
21. yüzyıl becerileri içinde sıklıkla adı geçen becerilerin esneklik ve uyum olduğunu düşündüğümüzde Cumhuriyet tarihimizin yüz yıllık serüveninde eğitimin temel bileşenleri öğrenme, öğrenci ve öğretmen değişkenleri ile yüzleşerek onları kaç kere revizeye uğrattık? Hızın her geçen gün daha da ivmelendiği son yıllarda değişimin bizi sersemlettiği günlere uyanırken bu üç bileşenin ihtiyaçlarının ne kadarını analiz edip bu ihtiyaçlara cevap verecek ne gibi önlemler alabildik?
'Hayatta değişmeyen tek şey değişimdir' diyen Herakleitos’un penceresinden ülke eğitimizde değişim/dönüşüm açısından acil yüzleşmemiz gereken konular hakkındaki sorularımı ben, bana göre ilk beşte sıralayayım istedim. Bu konuda siz değerli okuyucularımın da kabarık listeleri olduğunu düşünüyor ve sizinkileri de yorumlara bekliyorum.
İşte benim ilk beşim:
1. Müfredatımız yaşamsal ihtiyaçlara ne kadar cevap verebiliyor?
2. Öğretim yöntem ve teknikler bu çağın mesaj alıcıları için yeterli/ilgi çekici/işlevsel kanallar sunuyor mu?
3. Öğretmenler değişen dünyaya ne kadar hazır, nelere ihtiyaçları var? Kendilerini hazırlamak için gereken maddi veya manevi desteğe erişebiliyorlar mı?
4. Okul şu dört duvara sığıyor mu?
5. Çocukları memur mesaisinde okullarda tutmak ne kadar doğru? Okul zamanlarına da bir el atılsa olmaz mı?
Bu yazımın başlığına giriş ifadesi bıraktım çünkü bundan sonraki 5 yazı yukarıdaki maddeler çerçevesinde bu giriş üzerine kurgulanmış olarak gelecek.
Yüz yıllık yüzleşme serisine hoş geldiniz. Yorumlarda sunacağınız katkıları yazılarımda harmanlamaktan da onur duyarım.
Bu arada aklı hala Choluteca Köprüsü'nde olanlar var biliyorum. Yazıyı ondan bir havadisle kapatayım. Bulunduğu noktada köprüye ihtiyaç duyulmamasına rağmen kendisini 2003 yılında otoyola bağladılar. Kısacası Choluteca tercih hakkını kalıcı olmak yönünde kullandı. En azından artık, bir yere gidiyor.
Yorum Yazın