İnsanı Yavaş ve Acı Dolu Bir Ölüme Götüren Kan Dondurucu Deneyim: Diri Diri Gömülmek
'İnsanın yapmaya muktedir olduğu tüm zulümler arasından en dehşet verici olanı...'
Yukarıdaki cümle, Lawrence Cawthorn adlı adamın acı sonunu anlatan 1661 tarihli bir kitapçıkta yer alıyordu.
Lawrence Cawthorn, 17. yüzyılda diri diri gömülmüş bir adamdı. Onun bu talihsizliği yaşamasının sebebi ise o dönemde tıp biliminin yeterince gelişmemiş olmasıydı. Doktorların koma ve bilinç kaybı gibi durumları ölümden ayıramadığı 17. yüzyılda, öldüğü düşünülerek gömülen ancak aslında yalnızca koma durumunda olan yüzlerce insan vardı.
Bir an için Lawrence Cawthorn'ın toprağın altında yaşamış olabileceklerini hayal edin.
Bilinciniz yavaş yavaş yerine geliyor ve kendinizi kopkoyu bir karanlığın içerisinde buluyorsunuz. Doğrulmaya çalışıyorsunuz ama başınızı soğuk bir tahtaya vurduğunuzda bunu yapamayacağınızı anlıyorsunuz. Bir süre sonra fark ediyorsunuz ki o tahta sizi çepeçevre sarmış ve hareket etmenizi imkânsız hâle getirmiş. Umutlarınız ve oksijeniniz tükeniyor. Panik yapmaya başıyorsunuz. Defalarca kez avazınız çıktığı kadar bağırıyorsunuz, ancak sizi duyacak birinin varlığı şüpheli...
Bir kilise mezarlığında gömülü olan Cawthorn ise sesini birilerine duyuracak kadar şanslı olsa da zamanında kurtarılamadı.
Ve Cawthorn'un mezarı açıldığında karşılaşılan manzara dehşet vericiydi: Kefen parçalara ayrılmış, cesedin gözleri şişmiş, beyni kafasından dışarı çıkmış, ağzı kanla dolmuş, göğsü siyah ve mor arası bir renge bürünmüş ve tırnaklarının arasında toprak birikmişti.
Peki böyle bir durumdaki insanın yaşadıklarını hayal etmemiz gerçekten mümkün mü?
Diri diri gömüldükten sonra şans eseri kurtarılarak yaşama döndürülen insanların paylaştığı hikayelere göre, 10-15 dakikalık rahatça nefes alınabilen süreç insana hayatının en kötü anlarını yaşatıyor. Kişi, bir yandan toprağı kazarak yüzeye çıkma umudu taşırken diğer yandan azalan oksijenle birlikte bilincini yitirmeye ve halüsinasyonlar görmeye başlıyor.
Yaşayan insanları gömmek, tarihin bir döneminde idam yöntemi olarak kullanılmaktaydı.
Örneğin Orta Çağ İtalyası'nda tövbe etmeyi reddeden katiller diri diri gömülerek cezalandırılıyordu. Aynı şekilde 17. yüzyıl Rusyası'nda kocalarını öldüren kadınlar da bu yöntemle idam ediliyordu. 20. yüzyılda gerçekleşen Nanking Katliamı sırasındaysa Japon askerlerin Çinli sivilleri diri diri gömdüğüne dair ciddi kanıt ve fotoğraflar mevcut.
Dehşet verici hikayeler bunlarla da sınırlı değil...
Halk arasında da diri diri gömülmek üzerine doğruluğu bilinmeyen pek çok korku hikayesi bulunuyor: Toprağın altında doğum yapan kadınlara, mezarları açıldığında toprağı tırmalarken ellerinin kanlar içinde kaldığı görülen kurbanlara ve ölmek üzereyken mezar hırsızları tarafından şans eseri kurtarılan insanlara dair hikayeler, yıllardır kulaktan kulağa yayılarak dinleyenleri dehşet içinde bırakıyor.
Diri diri gömülmek, insanın en büyük ve en derin korkularından bir tanesi.
Bugün insanları diri diri gömme vahşetine çok ender rastlanıyor olsa da, bu korku bilinçdışımızdaki varlığını sürdürmektedir. Hatta diri diri gömülme korkusu tıpta tanımlı bir durumdur ve tafefobi ismiyle anılmaktadır. Tüm bu bilgilerin ardından rahatça söyleyebiliriz ki, ölümün en kötü yollarından biri olan diri diri gömülme gerçekten de insanın yapmaya muktedir olduğu tüm zulümler arasından en dehşet verici olanıdır...
Yorum Yazın
Şimdi ben bu içeriğe niye geldim? Niye okudum? Niye durduk yere psikolojimi bozmaya çalıştım?
bilmem.
bu güne kadar diri diri gömülmek aklıma bile gelmemişdi şimdi korkmaya başladım
Tövbeler olsun.